"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Αν δεν βρεθεί το φάρμακο…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΝΤΕΛΑ

Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε ήδη στον Οκτώβριο, ότι είναι Σάββατο κι ότι έχουμε αποφασίσει να πάμε γήπεδο για να δούμε μπάλα. Τι πιο φυσικό; Ή μήπως όχι; 


Ας το ξαναδούμε. 


Καταρχήν δεν είναι αυτονόητο ότι θα μπορούμε να το κάνουμε. Γιατί, αγώνες μπορεί να γίνονται, αλλά πιθανόν χωρίς θεατές. Ας υποθέσουμε όμως ότι επιτρέπονται. 


Πόσοι θα μπορούν να μπουν στο γήπεδο; Και πώς; Με ή χωρίς app που θα ανιχνεύει τον κορωνοϊό; Θα γίνεται θερμομέτρηση στην είσοδο; Και σε τι απόσταση θα μπορεί να κάθεται ο ένας από τον άλλον;  


Και έστω ότι μπήκες στο γήπεδο. Αν δεν μπορείς να καθίσεις μαζί με τους φίλους σου, γιατί να πας; Κάθεσαι και στον καναπέ του σπιτιού σου.

Αλλά υπάρχει κι άλλος, μεγαλύτερος κίνδυνος. Εστω ότι είσαι πάνω από 70 χρόνων, με λευκό ιατρικό παρελθόν. Γεννάται το ερώτημα: Θα σε αφήσουν ακόμα και να το σκεφτείς να πας στο γήπεδο; 


Οι νεότερες ηλικίες – είναι σίγουρο – θα βγουν άμεσα από την καραντίνα. Οι μεγαλύτερες όμως; Και τι θα κάνουν στην είσοδο του γηπέδου; Θα σου ζητούν ταυτότητα για να μπεις κι αν είσαι μεγάλος, θα σε αποκλείουν;

Κι αν είσαι εξηντάρης ή πενηντάρης, με ένα ελαφρύ έμφραγμα στην πλάτη και σου ζητούν υγειονομικό διαβατήριο; Που να αποδεικνύει ότι είσαι «καθαρός» κι όχι ευάλωτη κατηγορία;  


Σημειωτέον ότι θέμα προσωπικών δεδομένων δεν υπάρχει. Προέχει η δημόσια υγεία. Αλλά ακόμα κι αν δεν προέχει, μέχρι να δικαιωθείς, ο διαιτητής θα το έχει σφυρίξει.

Αλλά και τριαντάρης να είσαι, απολύτως υγιής με όλες τις προϋποθέσεις εκπληρωμένες. Πώς μπαίνεις στον ηλεκτρικό για να πας στο γήπεδο; Εκεί δεν χρειάζεται κανείς να σου απαγορεύσει τίποτα. Το σκέφτεσαι μόνος σου. Ασε που δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι από τη στιγμή που θα κατέβεις στην πλατφόρμα επιβίβασης, θα ανεβαίνεις κιόλας στο τρένο, σε εύλογο χρόνο. Γιατί θα πρέπει να περιμένεις, μέχρι να αραιώσουν οι επιβάτες ως το προβλεπόμενο όριο, να φοράς μάσκα ή και γάντια για σιγουριά και να στέκεσαι όρθιος μακριά από οποιονδήποτε τρίτο. Και τι κάνεις αν κάποιος αρχίσει να βήχει ή απλά φτερνιστεί;

Κι αναρωτιέσαι: Είναι ζωή αυτό; Είναι κανονικότητα; 


Οχι. 


Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως...


 αυτή θα επιστρέψει πραγματικά μόνο όταν βρεθεί το φάρμακο ή το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. 


Εως τότε, όλα θα είναι διαφορετικά. Ας το καταλάβουμε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: