Νομίζω πως πια δεν υπάρχουν πολλοί συμπολίτες που να μην έχουν καταλάβει ότι το ηθικό βαρέλι του Αλέκση δεν έχει πάτο.
Δε νομίζω πως είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν καταλάβει πως, εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια, πρωθυπουργός της χώρας είναι ένας τύπος που καταφέρνει να συνδυάσει τις χειρότερες πλευρές της ανθρώπινης κατάστασης. Και ημιμαθής και αδίστακτος και περιορισμένων ικανοτήτων και αριβίστας και όχι ιδιαίτερα έξυπνος και κουραδόμαγκας και ψεύτης και κυνικός και θρασύς, μοιάζει να είναι μια κινούμενη έκθεση όλων εκείνων των γνωρισμάτων που η απουσία τους σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Γνωρίζοντας τα όλα αυτά, κάθε φορά λέω πως τίποτα που μπορεί να κάνει ή να πει δεν μπορεί να με εκπλήξει. Και κάθε φορά καταλαβαίνω (αργά) πως η απουσία πάτου στο ηθικό του βαρέλι θα με διαψεύδει.
Γιατί, απ’ ό,τι φαίνεται, ο Αλέκσης έχει βάλει στόχο να ξεπεράσει το απύθμενου θράσους και κυνισμού «μαζί τα φάγαμε», που βγήκε από το στόμα ενός ανθρώπου που ήταν δουλειά του αυτά που «φάγαμε» να μην φαγωθούν.
Νομίζω πως τελικά κατάφερε να πει το δικό του «μαζί τα φάγαμε» όταν συζητώντας με κατοίκους του Ματιού (όπου είχε πάει, για παν ενδεχόμενο και γιαούρτι, τη μέρα που πολύ βολικά απεργούσαν οι δημοσιογράφοι) είπε, απευθυνόμενος σε πυρόπληκτο που πιθανότατα αναρωτήθηκε για τα χρήματα που συγκεντρώνονται για βοήθεια ή αποζημίωση: «Και να έπαιρνες αυτά τα 2.000 ευρώ, τι θα τα έκανες; Θα τα σπατάλαγες».
Δεν ξέρω πώς αισθάνθηκε ο άνθρωπος που άκουσε τον πρωθυπουργό της χώρας στην οποία έχει την ατυχία να ζει να του λέει κατάμουτρα ότι είναι ανίκανος να διαχειριστεί χρήματα.
Δεν ξέρω αν ντράπηκε ή θύμωσε ή νόμιζε πως άκουσε κάτι άλλο επειδή του ήταν αδύνατο να πιστέψει ότι μπορεί κάποιος να έχει τόσο θράσος.
Αυτό που ξέρω είναι ότι...
επιτέλους ο Πάγκαλος δεν είναι πια μόνος.
Το βίντεο που παραθέτω είναι ένα κρας-τεστ των δύο σπουδαίων ρήσεων των δύο σπουδαίων ανδρών.
Και μπράβο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου