Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Oι εργάτες, όσοι απέμειναν, έχουν Πατρίδα, δεν φύτρωσαν στα λάχανα.
Το ίδιο κι οι αγρότες. Αυτοί κι αν έχουν, δεμένοι γενιές ολόκληρες με τη
γη τους. Oλοι οι απλοί άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι,
μικροεπιχειρηματίες, επιστήμονες, καλλιτέχνες, με μια ισχυρή μειοψηφία
ψόφιων γενιτσάρων στους τελευταίους, έχουν Πατρίδα κι αυτοί. Οι
κανονικοί άνθρωποι έχουμε ρίζες, ταυτότητα, κοινές μνήμες, μουσικές,
τόπους ιερούς, ποτισμένους με αίμα και ιδρώτα, έχουμε τάφους πανάρχαιους
όπου ανάβουμε το καντήλι για τις ψυχές των παππούδων μας. Εχουμε πίσω
μας 100 γενιές πίσω από το αλέτρι και το σπαθί. Ο απλός λαός έχει
Πατρίδα και είναι Φύλακάς της ο Στρατός της, μέσα από τα παιδιά του που
τα ντύνει με τη στολή και τους εμπιστεύεται τα όπλα που πληρώνει με το
υστέρημά του.
Η ψευτοελίτ, αριστεροί και φιλελέδες εξουσιαστές και οι προσκυνημένοι
ιντελιγκέντσηδες δεν έχουν Πατρίδα. Πατρίδα τους είναι ο στενός κύκλος
των κολλητών και των συμφερόντων τους. Κι αν αυτά τα συμφέροντα είναι
ενάντια στα συμφέροντα της Πατρίδας, τόσο το χειρότερο για την Πατρίδα,
την οποία σε κάθε ευκαιρία λοιδορούν, χλευάζουν. Γι’ αυτό τούς βλέπετε
να διαφωνούν στις λεπτομέρειες της οικονομίας, αλλά να ομοφρονούν σε όλη
την ατζέντα του εθνομηδενισμού, της επίθεσης στην Εθνική Παιδεία, στην
ταυτότητα και την οικογένεια.
Ο μηδενισμός της Αριστεράς είναι
ένα αυτοάνοσο νόσημα, πνευματική ψώρα την ονόμαζε ο Καζαντζάκης. Ενα
κομμάτι του Εθνους επιτίθεται στον εαυτό του. Ελληνόφωνοι απόστολοι του
μαρασμού πελεκούν τα πόδια τους, χλευάζουν την πίστη και τα σύμβολά μας,
αποπατούν στους τάφους των θυμάτων μας από τη Χειμάρρα, την Ανατολική
Θράκη και τον Πόντο ως τη Σμύρνη και τα Κατεχόμενα της Μικρής Ελλάδας
του Νότου, τη γη του Ευαγόρα. Προσβάλλουν τους ίδιους τους γονείς τους,
μισούν τη γη που πατούν. Δεν μπορείς να κάνεις κανέναν λογικό και
πολιτισμένο διάλογο μαζί τους.
Πώς να συνεννοηθείς με απολογητές
των παλαιοναζί του VMRO, των συνεργατών των SS Τσάμηδων, θαυμαστές του
δασκάλου του Χίτλερ, του Κεμάλ, και απολογητές του Αττίλα;
Τι να πεις με
φύλακες που ανοίγουν τις πόρτες στους λύκους; Και μάλιστα κορδώνονται,
μετράνε τον μισελληνισμό τους με τον πήχη, σαν να δίνουν εξετάσεις σε
έναν περίεργο δαίμονα, που θα τους χρίσει ζηλωτές του ανθελληνισμού.
Εχουν μια βρισιά ως απάντηση σε κάθε ξεβράκωμα του μισελληνισμού τους.
Θεωρούν «πρόοδο» και «δημοκρατικότητα» το να προσβάλλουν τους απλούς
ανθρώπους, να χλευάζουν τη Γενοκτονία του λαού μας, το πρόσωπό του στον
κόσμο, τη διαχρονία της ταυτότητάς του.
Είμαστε ένα σπίτι με
περιβόλι και λιοστάσι, όπου αδέρφια μας εξωμότες έχουν αφήσει
ορθάνοιχτες τις πόρτες, καλούν εχθρούς να τις διαβούν, έχουν ξεχυθεί
παντού οι αρουραίοι, και τα παράσιτα και τα αγριόχορτα έχουν φτάσει ίσο
μπόι με τις ελιές μας.
Οι επιλογές μας είναι μόνο δύο: αντίσταση ή
υποταγή. Υποταγή γι’ αυτούς, αντίσταση για εμάς και νίκη.
Δεν θα
αφήσουμε το σπίτι μας να ρημάξει, να λεηλατηθεί, το περιβόλι μας να
γίνει ρουμάνι.
Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχίσουν να φτύνουν τα μνήματα
των προγόνων μας και να φιλεύουν τις σάρκες των παιδιών μας σε εχθρούς,
να χλευάζουν το χυμένο αίμα και να μας βρίζουν κατάμουτρα, υπηρετώντας
ξένα συμφέροντα κι όλους τους ολοκληρωτισμούς που έχει υποστεί το Εθνος
μας, από το λυσσασμένο σκυλί, τον Κεμάλ, ως τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον
Χότζα, τον Μιχαήλοφ και τους κομιτατζήδες του VMRO, ως σήμερα τον
Ερντογάν.
Δεν θα επιτρέψουμε να προσβάλλουν την πίστη μας, ενώ κάνουν
τεμενάδες στην επέλαση της πιο σκοτεινής παγκόσμιας σέχτας.
Ξέρουμε
και να ξεχορταριάζουμε και να χτίζουμε κραταιούς τοίχους, που γίνονται
ταμπούρια αλλά και φυλακές.
Και ξέρουμε...
ποια είναι η παγκόσμια και
διαχρονική ποινή για την προδοσία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου