Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Τι θέλεις να είναι;
Οτι θέλεις εσύ. Οτι προκύπτει από την φαντασία σου.
Οτι μπορούν να επινοήσουν τριτοκλασάτοι σεναριογράφοι γκανγκστερικών ταινιών, τύπου ανθυ-Νονού. Παρέα με τερτατοκλασάτους γραφιάδες επιθεωρήσεων της κακιάς ώρας
Ας πούμε. Θέλεις να είναι στημένο και συνωμοτικό; Αθλιότητα!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι πραγματική απόπειρα δωροδοκίας; Ακόμα χειρότερα!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι απόπειρα του διασομελαβητή ώστε περιφέρωντας, από πόρτα σε πόρτα, την θετική ψήφο του Χαικάλη να εισπράξει από κάποιους συστημικούς τα μεσητικά φράγκα; Τρεις φορές αθλιότητα!
Ας πούμε. Θέλεις να πρόκειται για στημένο θέατρο εκ μέρους του αρχηγού προκειμένου να τεσταριστεί η κομματική αξιοπιστία του βουλευτή του; Αθλιότητα εις τη νιοστή!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι η σύνθεση μερικών εξ αυτών των εκδοχών; Μεγιστοτεράστια αθλιότητα!
Αν τώρα κοντά σ αυτά συνυπολογίσεις την στάση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Που έσπευσε να χαρακτηρίσει «σοβαρό» αυτό το άθλιο γεγονός. Οποιο κι αν είναι αυτό. Δηλαδή η μέλλουσα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κυβέρνηση της χώρας, εκλαμβάνει τον απόπατο ως πολιτικό εντευκτήριο. Να κάνεις τον σταυρό σου δηλαδή
Αν ακόμα συνυπολογίσεις ότι τα συστημικά κανάλια έκαναν γαργάρα την παράδωση του ακατέργαστου, οπτικού και ηχητικού υλικού στο εισαγγελέα Εφετών κύριο Ισίδωρο Ντογιάκο
Αν συνυπολογίσεις το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της χώρας υπόσχεται, με το Κυριακάτικο διάγγελμα του, υπουργικούς θώκους σε κάθε πρόθυμο που θα ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα
Και τέλος μαζί με όλα αυτά τα ανατριχιαστικά συνυπολογίσεις την απίσευτη αντιφατικότητα σοβαρών, υποτίθεται πολιτικών. Οπως ο Σπύρος Λυκούδης. Που ενώ έχει καταψηφίσει τον προυπολογισμό. Δηλαδή την επίσημη κυβερνητική πολιτική Κιτότητας. και από την άλλη ψηφίζει υπέρ του Σταύρου Δήμα. Γεγονός που αν συνβεί θα παρατείνει την κυβερνητική πολιτική την οποία είχει προηγουμένως καταψηφίσει ο ίδιος ο Λυκούδης. Τουτέστιν δύο άνθρωποι στην συσκευασία του ενός!
Αν δηλαδή τα κάνεις όλα αυτά. Και αν ο εγκέφαλός σου και η συνείδησή σου καταφέρουν να τα φορτωθούν και να τα επεξεργαστούν. Τότε ένα πράγμα σου μένει:
Οχι να πιάσεις τη μύτη σου. Ούτε να μουντζώσεις. Ούτε να βρίσεις. Ούτε να καταραστείς. Ούτε να φτύσεις. Ούτε να εξοργιστείς. Γιατί πρέπει να προατατευθείς. Δηλαδή να προστατεύσεις τα συναισθήματά σου. Να μην γίνεις κι εσύ κάτι σαν όλους αυτούς
Το μοναδικό πράγμα που σου μένει είναι ένα:
Ας πούμε. Θέλεις να είναι στημένο και συνωμοτικό; Αθλιότητα!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι πραγματική απόπειρα δωροδοκίας; Ακόμα χειρότερα!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι απόπειρα του διασομελαβητή ώστε περιφέρωντας, από πόρτα σε πόρτα, την θετική ψήφο του Χαικάλη να εισπράξει από κάποιους συστημικούς τα μεσητικά φράγκα; Τρεις φορές αθλιότητα!
Ας πούμε. Θέλεις να πρόκειται για στημένο θέατρο εκ μέρους του αρχηγού προκειμένου να τεσταριστεί η κομματική αξιοπιστία του βουλευτή του; Αθλιότητα εις τη νιοστή!
Ας πούμε. Θέλεις να είναι η σύνθεση μερικών εξ αυτών των εκδοχών; Μεγιστοτεράστια αθλιότητα!
Αν τώρα κοντά σ αυτά συνυπολογίσεις την στάση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Που έσπευσε να χαρακτηρίσει «σοβαρό» αυτό το άθλιο γεγονός. Οποιο κι αν είναι αυτό. Δηλαδή η μέλλουσα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κυβέρνηση της χώρας, εκλαμβάνει τον απόπατο ως πολιτικό εντευκτήριο. Να κάνεις τον σταυρό σου δηλαδή
Αν ακόμα συνυπολογίσεις ότι τα συστημικά κανάλια έκαναν γαργάρα την παράδωση του ακατέργαστου, οπτικού και ηχητικού υλικού στο εισαγγελέα Εφετών κύριο Ισίδωρο Ντογιάκο
Αν συνυπολογίσεις το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της χώρας υπόσχεται, με το Κυριακάτικο διάγγελμα του, υπουργικούς θώκους σε κάθε πρόθυμο που θα ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα
Και τέλος μαζί με όλα αυτά τα ανατριχιαστικά συνυπολογίσεις την απίσευτη αντιφατικότητα σοβαρών, υποτίθεται πολιτικών. Οπως ο Σπύρος Λυκούδης. Που ενώ έχει καταψηφίσει τον προυπολογισμό. Δηλαδή την επίσημη κυβερνητική πολιτική Κιτότητας. και από την άλλη ψηφίζει υπέρ του Σταύρου Δήμα. Γεγονός που αν συνβεί θα παρατείνει την κυβερνητική πολιτική την οποία είχει προηγουμένως καταψηφίσει ο ίδιος ο Λυκούδης. Τουτέστιν δύο άνθρωποι στην συσκευασία του ενός!
Αν δηλαδή τα κάνεις όλα αυτά. Και αν ο εγκέφαλός σου και η συνείδησή σου καταφέρουν να τα φορτωθούν και να τα επεξεργαστούν. Τότε ένα πράγμα σου μένει:
Οχι να πιάσεις τη μύτη σου. Ούτε να μουντζώσεις. Ούτε να βρίσεις. Ούτε να καταραστείς. Ούτε να φτύσεις. Ούτε να εξοργιστείς. Γιατί πρέπει να προατατευθείς. Δηλαδή να προστατεύσεις τα συναισθήματά σου. Να μην γίνεις κι εσύ κάτι σαν όλους αυτούς
Το μοναδικό πράγμα που σου μένει είναι ένα:
Ούτε από μίλια μακριά να τους δεις. Γιατί το βλέμμα σου θα λερωθεί. Και γιατί εσύ, εγώ, εμείς ουδεμία σχέση με όλους αυτούς. Δύο κόσμοι εχθρικοί.
Και σε όσους τους ψηφίζουν ένα έχω να πω. Ολόιδιοι και χειρότεροι. Να τους χαίρονται κολυμπώντας στο βόθρο παρέα μαζί τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου