ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η βρόμα της πράσινης βαρυχειμωνιάς

Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Και είπε ο Θανάσης Χειμωνάς, τομεάρχης Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ: «Το λέω στη δικιά σου μάνα όταν τη γα@#ω από τον κ#λο και τραγουδάει Πάριο».

 

Αυτό το διαδικτυακό σχόλιο του πασόκου Χειμωνά απευθυνόταν στην κυρία Μαρία Καψή, με την οποία διαφωνούσε για τη μεταχείριση της συζύγου του Ακη Τσοχατζόπουλου στο Δρομοκαΐτειο. 

Η κυρία Καψή πήρε το μέρος των νοσηλευτριών του ιδρύματος και ο Χειμωνάς το μέρος της Βίκυς Σταμάτη. Και ο Χειμωνάς, με την αυτοπεποίθηση του πασόκου που θεωρεί ότι τίποτα απ' όσα κάνει δεν είναι επίμεμπτο ούτε μπορεί να τιμωρηθεί γι' αυτό, εκτόξευσε αυτή την αθλιότητα εναντίον μιας γυναίκας που δεν γνωρίζει και εμπλέκοντας τη μητέρα της με τη λογική της παράπλευρης απώλειας!

Δηλαδή, κατά την άποψή του είναι απόλυτα λογικό, ηθικό και νόμιμο (που θα 'λεγε και μια ψυχή) να βρίζεις τη μάνα κάποιου ή κάποιας για να τον πλήξεις. Δίχως να σε νοιάζει αν αυτό το πρόσωπο ζει ή όχι, έχει πρόβλημα υγείας, ανήκει στην τρίτη ηλικία και δεν πρέπει να ταράζεται κ.λπ. Και στη συνέχεια, αντί να ζητήσεις συγγνώμη, να συνεχίζεις στο ίδιο μοτίβο, το οποίο χαρακτηρίζεται από την αλαζονεία του κομματικού στελέχους που ξέρει ότι οι νόμοι (άγραφοι και μη), οι θεσμοί, όλα, δεν πιάνουν χαρτωσιά μπροστά στην πασοκάρα.


Ετι δε, ο ίδιος αλλά και οι υποστηρικτές του ανακάλυψαν ως μέγα επιχείρημα και ικανή δικαιολογία να βρίσεις τη μάνα κάποιου το ακόλουθο: είναι εκπρόσωπος του κόμματος Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας. Αρα, ακροδεξιά. Αρα, ό,τι κι αν πεις για τη μητέρα της, δεν πειράζει. Παρασύρθηκες και συγχωρεμένος... 

Αν αυτό το λεκτικό περίττωμα εκτοξευόταν από νεοδημοκράτη, συριζαίο, χρυσαυγίτη, ανεξάρτητο Ελληνα, κομμουνιστή, που θα είχε οποιοδήποτε αξίωμα στα αντίστοιχα κόμματα, η δυσωδία του θα απασχολούσε την ειδησεογραφία επί ημέρες.

Ομως αυτό το κομμάτι του βόθρου είχε πράσινο χρώμα. Συνεπώς, λόγω των «ειδικών» συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα, όφειλαν οι διαμορφωτές άποψης να προσποιηθούν ότι δεν το πήραν χαμπάρι - αντί να καυτηριάσουν δίχως περιστροφές και μισόλογα τη συμπεριφορά του ατόμου που άπλωσε την εσωτερική βρόμα του στη δημόσια σφαίρα. 

Στο ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που είναι ταυτισμένο με όλες τις μελανές σελίδες της μεταπολιτευτικής Ιστορίας, δεν περίσσεψε ούτε μια λέξη καταδίκης της συμπεριφοράς του... πολιτισμικού τομεάρχη του. 

Αυτό, ασφαλώς, ήταν αναμενόμενο. Πάντοτε ο πολιτισμός του ΠΑΣΟΚ ήταν του στιλ «Θανάσης Χειμωνάς».