ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Το ρωσικό πρόβλημα της Στοκχόλμης

Γράφει η Paulina Neuding / PROJECT SYNDICATE

Συνιδρύτρια του Freedom Rights Project, είναι αρθρογράφος των σουηδικών εφημερίδων «Svenska Dagbladet» και «Göteborgs-Posten».

Με τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου να πλησιάζουν, οι σουηδοί ψηφοφόροι δέχονται προειδοποιήσεις πως είναι η δική τους σειρά να μπουν στο στόχαστρο ρωσικών παρεμβολών στη δημοκρατική διαδικασία. Σύμφωνα με τη σουηδική Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας (MSB), οι παρεμβολές αυτές είναι πολύ πιθανές και οι πολίτες πρέπει να επαγρυπνούν έναντι της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: ο διαχωρισμός των ρωσικών «ψεμάτων» από τη χαοτική πολιτική πραγματικότητα της Σουηδίας δεν θα είναι εύκολος.

Τους τελευταίους μήνες, ρωσικά τρολ έχουν βάλει στο στόχαστρο τους Σουηδούς διασπείροντας πιστευτές ιστορίες και πολιτικά φορτισμένο κουτσομπολιό περί κοινωνικής αναταραχής και ηθικής παρακμής. Σε μια περίπτωση, ρώσοι πράκτορες φέρεται να πλημμύρισαν τα σόσιαλ μίντια με ειδήσεις που είχαν ως στόχο να επηρεάσουν τη συζήτηση για τη μετανάστευση. Η MSB δήλωσε πως στόχος της Ρωσίας ήταν να τροφοδοτήσει τις σουηδικές εγχώριες διαμάχες και να αποσπάσει την προσοχή από ρωσικές δραστηριότητες σε άλλα σημεία της Ευρώπης.

Ενδεχομένως να αληθεύει. Εκείνο που καθιστά τη δράση της Ρωσίας ακόμα πιο επικίνδυνη, όμως, είναι τα παραπατήματα της ίδιας της Σουηδίας. Η μετανάστευση και η αλματώδης αύξηση της εγκληματικότητας έχουν πράγματι διχάσει τη χώρα· η Ρωσία επιζητεί απλώς να εκμεταλλευτεί αυτά τα ρήγματα για ίδιον όφελος.

Τα πολιτικά προβλήματα της Σουηδίας δεν είναι νέα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η χώρα κυβερνάται από έναν μειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό ο οποίος περιλαμβάνει τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες, ένα μπλοκ το οποίο μετά βίας γίνεται ανεκτό από τις κεντροδεξιές δυνάμεις. Η αντίθεση των μελών της στην εναλλακτική επιλογή, όμως, κρατά την κυβέρνηση ενωμένη. Επειτα από την ισχυρή επίδοση του αντισυστημικού, αντιμεταναστευτικού κόμματος Σουηδοί Δημοκράτες στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2014, τα κεντροδεξιά κόμματα αρνήθηκαν να συνεργαστούν με αυτό και συντάχθηκαν σιωπηλά με την Αριστερά, κάνοντας πολλούς ψηφοφόρους να δυσανασχετήσουν.  Η δυσφορία έχει έκτοτε γίνει ακόμα μεγαλύτερη, αφού η σημερινή κυβέρνηση υποβαθμίζει τα προβλήματα που προκλήθηκαν από τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας. Αντί να συζητήσει για το θέμα με εκείνους που ασκούν λογική κριτική, έχει βαφτίσει τους αντιπάλους της «λαϊκιστές» και τους κατηγορεί πως πλήττουν «την εικόνα της Σουηδίας». 

Στην πραγματικότητα, εκείνοι που πλήττουν περισσότερο τη φήμη της χώρας είναι οι πολιτικοί που αρνούνται τον διάλογο.  Οπως μου είπε ο Οσκαρ Τζόνσον, ένας διδακτορικός φοιτητής στο King's College του Λονδίνου, αυτό που καθιστά τόσο δύσκολη την αντιμετώπιση των ρωσικών παρεμβάσεων είναι πως οι τακτικές είναι υπόγειες, εξεζητημένες και συχνά πιστευτές.  

Στην περίπτωση της Σουηδίας, ρώσοι πράκτορες κατηγορούνται ότι...

 τροφοδοτούν τον σουηδικό μύλο των σόσιαλ μίντια με ψευδή αφηγήματα, τα οποία, επειδή περιέχουν ψήγματα αλήθειας, κοινοποιούνται συχνά στη συνέχεια από τους ίδιους τους Σουηδούς. 

«Είναι κάτι σαν ξέπλυμα της πληροφορίας. Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο να αξιολογηθεί το πλήρες εύρος της ρωσικής επιρροής». Ο καλύτερος τρόπος να καταπολεμήσουν οι σουηδοί πολιτικοί τις φωτιές που ανάβει η Ρωσία στα σόσιαλ μίντια είναι να απομακρύνουν τα καύσιμα.