ΣΥΡΙΖΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Η ασύμμετρη απειλή είναι ο «καθρέφτης» μας

Του Νίκου Μελέτη

Η ασύμμετρη απειλή είναι ότι είναι καλοκαίρι, έχει 40 βαθμούς και 7 μποφόρ ανέμους. Ότι πριν λίγες ημέρες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κοκορεύονταν για τις περιορισμένες πυρκαγιές, οι οποίες φυσικά οφείλονται στον βροχερό Ιούνιο και Ιούλιο.

Η ασύμμετρη απειλή είναι ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ και πουθενά στην Ελλάδα άσκηση Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Η ασύμμετρη απειλή όμως υπάρχει και είναι ακατανίκητη: Είναι ο κακός εαυτός μας και η κακοδαιμονία της ελληνικής Πολιτείας.

Για δεκαετίες το όνειρο του εξοχικού, της άναρχης δόμησης, με μαντρότοιχους να κλείνουν τις διεξόδους προς την θάλασσα ή το βουνό, με δρόμους που διαμορφωνόντουσαν μετά την κάθε καταπάτηση και ακολουθούσαν τη διαδρομή της κάθε καταπάτησης.

Ανοικοδόμηση άναρχη μέσα στα δάση και μέσα στις πευκόφυτες περιοχές, χωρίς κανένα μέσο δασοπυρόσβεσης. Ολόκληρες περιοχές γεμάτες από σκουπίδια, μπάζα. Καταπατημένες περιοχές μέσα στα πευκόφυτα δάση, τα οποία κανείς δεν φροντίζει να καθαριστούν και να αποψιλωθούν. Αδιαφορία για την απουσία αντιπυρικών ζωνών σε περιοχές υψηλής επικινδυνότητας.

Μια Πολιτεία που μπουκώνει κάθε φορά τους ιθαγενείς με εύκολες παροχές: Καταπάτηση ξένης ή δημόσιας γης, αυθαίρετη δόμηση, άναρχη ρυμοτόμηση, αποφυγή μέτρων ουσιαστικής Πολιτικής Προστασίας, που απαιτούν θυσίες και από τους πολίτες για να μην ενοχληθούν οι ψηφοφόροι.

Χάος στην Πολιτική Προστασία, αντιλήφθηκαν την έκταση της απειλής όταν ήδη μετράγαμε νεκρούς…

Γιατί η Πολιτική Προστασία, δεν είναι μόνο η πυρόσβεση ή ακόμη χειρότερα η καταγραφή των απωλειών και των ζημιών… Είναι κυρίως η πρόληψη.  

Αυτό που δεν είδαμε στην Ηλεία το 2007, δεν το είδαμε στη Μάνδρα τον χειμώνα, δεν το είδαμε στην Ανατολική και Δυτική Αττική τη χθεσινή Μαύρη Δευτέρα...

Υπάρχει ευθύνη για το γεγονός ότι εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν απελπισμένοι να σωθούν χωρίς να ξέρουν που να πάνε;

Σχέδιο απεγκλωβισμού σχεδιάστηκε και εάν ναι γιατί δεν εφαρμόσθηκε;

Γιατί δεν επιστρατεύθηκε ραδιοφωνική συχνότητα στην οποία να μεταδίδονταν από την Πολιτική Προστασία οδηγίες, που κατευθύνεται η φωτιά και ο καπνός, που να τρέξουν να σωθούν οι άνθρωποι; 

Υπήρχαν μεγάφωνα να κατευθύνουν αυτό το ανθρώπινο κύμα που έψαχνε ματαίως διέξοδο στη θάλασσα και παγιδεύτηκε σε χωράφια και μαντρότοιχους;

Είναι τραγικό κάθε λίγο να συζητάμε τα ίδια περιμένοντας άβουλοι να θρηνήσουμε την νέα τραγωδία.

Αυτή είναι η ασύμμετρη απειλή: 

Είμαστε οι ίδιοι και η Πολιτεία στην οποία ζούμε και είναι ο καθρέφτης μας.