Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ένα πράγμα, που είναι και η ουσία αυτού του κειμένου: Οι Αμερικανοί την Τουρκία τη θέλουν, και θα προσπαθήσουν με όλα τα μέσα να παραμείνει στους κόλπους της Δύσης. Αυτόν που απορρίπτουν και ούτε να τον …μυρίσουν αντέχουν, είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Ζητούν μία Τουρκία χωρίς τον Ερντογάν.
Αλλά μπορεί να συμβεί αυτό;
Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είναι εχθρός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ας μην επαναλαμβάνουμε τα χιλιοειπωμένα… Όχι λόγω της εμπρηστικής ρητορικής του, που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι στοχεύει το εσωτερικό ακροατήριο. Αλλά λόγω των πράξεων του, οι οποίες όλες ανεξαιρέτως -ακόμα και με όρους ειρήνης- είναι ακραίες, θα έλεγα και πολεμικές.
Μερικοί στην Ελλάδα και την Κύπρο ξεχνούν ίσως ότι δεν υπήρξε ποτέ και κανένας ηγέτης χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, τόσο αποκρουστικά αντιαμερικανός και αντιδυτικός, ενώ παραμένει μέλος της Δυτικής Συμμαχίας.
Εσχάτως, κυκλοφορούν ευρύτατα οι φήμες, που αναδημοσιεύθηκαν από τη Φωνή της Αμερικής, ότι ο κ. Ερντογάν σκέφτεται σοβαρά να ενταχθεί στο Κίνημα των Αδεσμεύτων και να αναγκαστεί να επιλέξει ξανά μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής.
Η Αyse Sozen Usluer, σύμβουλος του Ταγίπ Ερντογάν είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της εφημερίδα Hurriyet ότι οι επικριτές της επαναπροσέγγισης της Άγκυρας με τη Μόσχα είναι παγιδευμένοι στο παρελθόν. Και έσκασε το «μυστικό»: «Για τα τελευταία 10 έως 15 χρόνια συγκεκριμένα, η Τουρκία δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να επιλέξει μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής ή μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Του Ψυχρού Πολέμου ή των συμμαχιών Ανατολής και Δύσης». Η δήλωση της θεωρήθηκε μήνυμα προς την Αμερική και το ΝΑΤΟ και επιβεβαίωση των πληροφοριών που κυκλοφορούν στην Τουρκία για στροφή προς το Κίνημα των Αδεσμεύτων.
Είναι βεβαίως ένα απαξιωμένο κίνημα το οποίο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης έχει ατονίσει. Κατά καιρούς υποστηρίχθηκαν ισχυρισμοί ότι επρόκειτο για εργαλείο των Σοβιετικών.
Στην Τουρκία δεν γίνεται τίποτα τυχαία, και οι Τούρκοι αξιωματούχοι συνήθως προαναγγέλλουν τα επόμενα βήματά τους. Οπότε και η περίπτωση της κ. Usluer είναι από αυτές που λέμε πως «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά».
Η υπόθεση του Κινήματος των Αδεσμεύτων βολεύει αφάνταστα τον κ. Ερντογάν και τους σχεδιασμούς του, να αναδειχθεί δηλαδή σε ένα παγκόσμιο ηγέτη. Και μέσω αυτού του Κινήματος θα μπορούσε να αναδειχθεί ένας εκ των ολίγων πόλων που θα ορίζουν τον κόσμο. Το στυλ και το χρήμα τα διαθέτει και πολύ περισσότερο τις φιλοδοξίες. Μετά τις στρατιωτικές και στρατηγικές συμφωνίες που υπέγραψε με τη Ρωσία και το Ιράν, ο πρόεδρος της Τουρκίας νοιώθει άτρωτος. Σίγουρα πιστεύει πως δεν έχει ανάγκη το ΝΑΤΟ. Είναι τόσο ανόητος που δεν καταλαβαίνει πως ο Πούτιν και οι Ιρανοί τον …«αγάπησαν» ακριβώς επειδή η Τουρκία είναι χώρα-μέλος της Δυτικής Συμμαχίας. Για να τον οδηγήσουν σε απόσπαση και στη δημιουργία ενός μεγάλου προβλήματος για το ΝΑΤΟ, αφού η Τουρκία διαθέτει τον δεύτερο σε δύναμη στρατό. Ταυτόχρονα, με την πιθανή προσχώρηση της Τουρκίας στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, θα εξαφανιστεί και ένα πρόβλημα, τόσο για τη Ρωσία όσο και το Ιράν, που θα μπορούσε να προκαλέσει η Τουρκία εάν ήταν μία δημοκρατική χώρα με δυτικόστροφη πολιτική.
Με τα σημερινά δεδομένα, ο Ερντογάν είναι πρόβλημα για την Αμερική και το ΝΑΤΟ. Δεν είναι για τη Μόσχα και την Τεχεράνη. Βρίσκεται δηλαδή απέναντι από τους Αμερικανούς και τους δυτικούς γενικότερα.
Οι Αμερικανοί, λοιπόν, δεν εγκατέλειψαν ακόμα την Τουρκία, αλλά τα «έσπασαν» με τον Ερντογάν.
Πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα.
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, θέλουν μία Τουρκία, χωρίς τον Ερντογάν. Όπως ακριβώς ήταν πριν την κατάκτηση της εξουσίας από το κόμμα του, το AKP. Μία χώρα όπου τηρούνταν οι κανόνες της Δημοκρατίας, μη φανατική και μη ισλαμικά εξτρεμιστική, και η οποία ακολουθούσε φιλοαμερικανική και φιλοδυτική πολιτική και είχε στενές σχέσεις με το Ισραήλ. Όλα αυτά χάθηκαν για την Αμερική.
Οι Αμερικανοί ελπίζουν ότι...
οι ψηφοφόροι θα «τελειώσουν» τον Ερντογάν στις 24 Ιουνίου.
Ευσεβείς πόθοι θα πείτε, αλλά μήπως περίμενε κανείς ότι θα χρειαζόταν νοθεία για να κερδηθεί το δημοψήφισμα; Χωρίς νοθεία τώρα δεν θα ήταν πρόεδρος της Τουρκίας ο Ερντογάν…
Τα πράγματα στις εκλογές φαίνονται λίγο διαφορετικά υπό την έννοια ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν βρήκαν ακόμα κοινό υποψήφιο. Και αυτό αποτελεί νερό στο μύλο του Ερντογάν.
Τι θα συμβεί αν ο κ. Ερντογάν κερδίσει τις εκλογές, όπως αναμένεται;
Οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ πρέπει να πάρουν αποφάσεις. Αυτή η παρατεταμένη κριση και αβεβαιότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί.
‘Η με αφορμή την αγορά των S-400 οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε κυρώσεις οπότε θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, διότι όπως είπε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν θα ανεχθούν την αμερικανική απόφαση.
Ή θα υποκύψουν ενώπιον του Ερντογάν. Εάν συμβεί αυτό θα είναι το …τέλος του κόσμου! Τι άλλο να πούμε πια για τους Αμερικανούς.
Πάντως, το μήνυμα της συμβούλου του κ. Ερντογάν, σίγουρα αναλύεται επισταμένα από την αμερικανική κυβέρνηση. Διότι οτιδήποτε άλλο εκτός της επιστροφής της Τουρκίας στη Δύση, θα αποτελέσει μόνιμη ρήξη με την Αμερική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου