Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Πώς θα σας φαινόταν αν ένας έμπορος ναρκωτικών δικαιολογούσε το
εμπόριό του λέγοντας «Γιατί να μην τους τα πουλήσω; Κι αν δεν τους τα
πουλήσω εγώ, αυτοί θα πάψουν να είναι πρεζάκια;».
Πώς θα σας
φαινόταν αν ένας από τους δράστες ενός ομαδικού βιασμού έλεγε «Γιατί να
μην την βιάσω; Αφού και χωρίς εμένα τον βιασμό δεν θα τον απέφευγε».
Πώς
θα σας φαινόταν αν ένας βουλευτής, που υπερασπίζεται την απόπειρα της
κυβέρνησής του να πουλήσει όπλα τα οποία μπορεί να κατέληγαν στον
βρώμικο πόλεμο της Υεμένης, έλεγε «Αν κάποιος μου έλεγε ότι αν δεν
πουλήσουμε εμείς όπλα θα υπάρξει ειρήνη στην περιοχή θα το σκεφτόμουν
διαφορετικά»;
Ο σύντροφος Κώστας Ζαχαριάδης, ο διευθυντής της ΚΟ
του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Πρώτου Θέματος, είπε ακριβώς αυτό
και με έκανε να αναρωτηθώ πόσο αδίστακτο μπορεί να σε κάνει το πάθος
για εξουσία.
Δεν αναρωτήθηκα για πολύ. Γιατί γρήγορα συνειδητοποίησα,
πως...
πρέπει να είσαι ήδη πολύ αδίστακτος για να έχεις πάθος για εξουσία
τόσο μεγάλο που να σε κάνει να δικαιολογείς ακόμα κι αυτά που είναι
ντροπή ακόμα και να αποπειραθείς να τα δικαιολογήσεις.
Ακούστε τον στο επισυναπτόμενο απόσπασμα και σκεφτείτε τον ως δικηγόρο ενός δολοφόνου, να αγορεύει στο δικαστήριο και να λέει «Μήπως, κύριοι δικαστές, αν ο πελάτης μου δεν είχε δολοφονήσει το θύμα, αυτό θα ζούσε για πάντα;»
Και μπράβο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου