Χειροκρότημα σαν το προχθεσινό στη Βουλή δεν πρέπει να έχει ξανακούσει ο
κ. Πάνος Καμμένος. Ηταν πιο ηχηρό –δηλαδή τον χειροκρότησαν
περισσότεροι– και από την εποχή που ήταν υφυπουργός της κυβέρνησης Κώστα
Καραμανλή των 152 βουλευτών και όχι πρόεδρος ενός μικρού κόμματος εννέα
μόλις βουλευτών, του ιδίου συμπεριλαμβανομένου.
Ενιωσαν άραγε
ανακούφιση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μόλις κατάλαβαν ότι, παρά τα
συντριπτικά στοιχεία εις βάρος του υπουργού Εθνικής Αμυνας, οι αρχηγοί
τους θα συνεχίσουν το ίδιο παιχνίδι της λάσπης προς τους αντιπάλους για
να εμφανίσουν τη φωλιά τους καθαρή ή απλώς χειροκροτούσαν τον κ.
Καμμένο, όπως χειροκροτούν και τον κ. Τσίπρα, επειδή δεν μπορούν πια να
τους ξεχωρίσουν;
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δεν έσονται απλώς εις σάρκα μίαν, αλλά και εις πνεύμα
ένα. Οι ομιλίες των αρχηγών τους είχαν τον ίδιο κορμό, διανθισμένο με
διαφορετικά επίθετα.
Σχέδιο μεσαζόντων όπλων κατήγγειλε ο κ. Καμμένος
στη Βουλή, σχέδιο ΜΜΕ και διαπλοκής κατήγγειλε ο κ. Τσίπρας με εμπλοκή
κάποιου Τζον Σφακιανάκη.
Λάσπη ο ένας με μια φωτογραφία στην οποία έτυχε
να βρεθεί τυχαία ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης, λάσπη ο άλλος με έναν δήθεν
σύμβουλο του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου που ήταν –λέει– ανταγωνιστής
του μοιραίου για την κυβέρνηση μεσάζοντος.
Το πρόβλημα όμως των συγκυβερνητών είναι πως το «εσείς δεν δικαιούσθε
διά να ομιλείτε» έχει κοντά ποδάρια. Ακόμη και στην περίπτωση του
Μένιου Κουτσόγιωργα λίγο κράτησε. Οταν άνοιξε το φρεάτιο του βόθρου, οι
κατάρες κατά της Δεξιάς πνίγονταν στην οσμή του σκανδάλου Κοσκωτά.
Το
ίδιο συμβαίνει και τώρα.
Πόσες φορές θα αναφέρει τη Siemens ο κ.
Τσίπρας, με δεδομένο μάλιστα πως και τούτη η κυβέρνηση σεβάστηκε τις
συμφωνίες των προκατόχων της με τον γερμανικό κολοσσό;
Πόσα...
Μέχρι και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη
ενέπλεξε και τον πατέρα του μοιραίου για την κυβέρνηση μεσάζοντα: «Ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πριν γίνει πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να δοθεί
δάνειο για τους Ελληνες εξαγωγείς στη Σοβιετική Ενωση. Στην αποστολή
του στη Σοβιετική Ενωση ο Ηλίας Παπαδόπουλος ταξίδευε με τον γιο του
Βασίλη».
«Λίγο μετά το μέσο της θητείας των πρωθυπουργών εμφανίζονται (...) η
υπεροψία και η αίσθηση πως στο Μαξίμου δεν βρίσκονται ο ίδιος και το
επιτελείο του ως ενοικιαστές αλλά ως ιδιοκτήτες (...) Κάθε πρωθυπουργός
νιώθει μέχρι ενός σημείου πως είναι φτιαγμένος από τεφλόν», έγραφε ο κ.
Αλέξης Παπαχελάς («Καθημερινή» 22. 11.2017)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου