ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Είναι η «πολυπολιτισμικότητα» που άνοιξε την Κερκόπορτα Ηλίθιοι!

Γράφει ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Κάθε φορά που υπάρχει τρομοκρατικό χτύπημα σε Ευρωπαϊκές πόλεις, από την πρώτη στιγμή, Τύπος, δίκτυα Ενημέρωσης και Αρχές επιδίδονται σε μια πρώτη απέλπιδα προσπάθεια να αποδείξουν ότι ΔΕΝ πρόκειται για τζιχαντιστές!

Στην αρχή ακούμε πάσης φύσεως θεωρίες, ότι πρόκειται για μεμονωμένους τρελούς, για «μοναχικό λύκο» για ακροδεξιούς νεοναζί…

Στη συνέχεια βέβαια, βγαίνουν τα πραγματικά στοιχεία και οι θεωρίες αυτές εξαφανίζονται. Για να επανέλθουν αμέσως μετά, στο επόμενο χτύπημα (Γιατί τα τρομοκρατικά χτυπήματα τώρα πια ακολουθούν το ένα το άλλο με ρυθμό «πολυβόλου»…).

Καιρός, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Ψύχραιμα, ήρεμα κι ωραία…

Πρώτον, οι νεοναζί είναι καθάρματα. Κι όπως έδειξε το αιματηρό περιστατικό στη Νορβηγία, πριν από πέντε ακριβώς χρόνια, πολύ εγκληματικά καθάρματα. Όμως όλες τις τελευταίες σφαγές σε Ευρωπαϊκές πόλεις ΔΕΝ τις έκαναν νεοναζί. Άλλου είδους καθάρματα πρωτοστάτησαν σε αυτές…

Δεύτερον, και στην βομβιστική επίθεση κατά του Γαλλικού περιοδικού Σαρλι Χεμπντο, και στη σφαγή του Μπατακλάν, και στη σφαγή στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών κι ύστερα στο μετρό των Βρυξελλών και στη Νίκαια πριν λίγες μέρες και σε σταθμό της Βαυαρίας προχθές και στο Μόναχο τώρα, παντού αυτουργοί ήταν μουσουλμάνοι. Και σε όλες τις περιπτώσεις, οι τζιχαντιστές είχαν προειδοποιήσει από πριν και πανηγύριζαν μετά…

Κανείς δεν λέει ότι «όλοι οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης» είναι εγκληματίες. Αλλά όλοι οι εγκληματίες των τελευταίων μαζικών και τυφλών χτυπημάτων συμβαίνει να είναι μουσουλμάνοι!

Τις περισσότερες είχαν βοήθεια και στήριξη από τρομοκρατικά κυκλώματα. Άλλοτε ήταν πιο «μεμονωμένα περιστατικά». Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις, η ενθάρρυνση να το κάνουν, η καθοδήγηση πώς να το κάνουν και η πανηγυρική «οικειοποίηση» αφούτο έκαναν ήλθε από τα δίκτυα των τζιχαντιστών.

Τι ακριβώς συζητάμε, λοιπόν;

Τρίτον, τις περισσότερες φορές οι αυτουργοί είναι νεαροί μουσουλμάνοι που έχουν γεννηθεί σε Ευρωπαϊκά έδαφος. Είναι παιδιά ή εγγόνια μεταναστών.  

Αυτό τι σημαίνει; 

 Απλούστατα ότι οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες ΔΕΝ μπόρεσαν να τους αφομοιώσουν! Αυτό σημαίνει…

Κι αυτό δεν είναι μόνο οικονομικό πρόβλημα. Στην περίπτωσή μας το οικονομικό δεν είναι καν το κύριο πρόβλημα. Είναι κυρίως πρόβλημα πολιτιστικής αφομοίωσης. Το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Γερμανία έχουν πολύ «προχωρημένα» συστήματα οικονομικής ενσωμάτωσης των μεταναστών τους. Αλλά δεν φρόντισαν να τους ενσωματώσουν και πολιτιστικά.

Κι έτσι οι περισσότεροι μετανάστες πράγματι αφομοιώθηκαν οικονομικά, έκαναν τις δικές τους επιχειρήσεις, πρόκοψαν, απέκτησαν σπίτια, καταθέσεις, τα παιδιά τους σπούδασαν, σταδιοδρόμησαν, αλλά πολιτιστικά οι περισσότεροι δεν ενσωματώθηκαν.

Για την ακρίβεια ΔΕΝ θέλησαν οι δυτικές κοινωνίες να τους ενσωματώσουν. Ήταν η τεράστια φενάκη της «πολυπολιτισμικότητας», βλέπετε…

ΔΕΝ τους είπαν ακούστε κάτι: Εδώ που ήλθατε να προσαρμοστείτε στα δικά μας, δυτικά ευρωπαϊκά ήθη.

ΔΕΝ θα ζητήσετε από μας να προσαρμοστούμε στα δικά σας!

Θα ακούτε τη μουσική σας, θα νηστεύετε στο Ραμαζάνι σας, θα τρώτε το φελάφελ σας και το χούμους σας, αλλά….

Αλλά τις γυναίκες σας ΔΕΝ θα τις υποχρεώνετε να φοράνε μπούργκα στο δρόμο!²

Στα κορίτσια σας ΔΕΝ θα κάνετε… κλειτοριδο-εκτομή!

Στα τεμένη σας ΔΕΝ θα διδάσκετε το μίσος κατά των «απίστων», δηλαδή κατά των κοινωνιών που σας φιλοξενούν.

Τις κόρες σας ΔΕΝ θα τις παντρεύετε με το ζόρι.

Πολυγαμία ΔΕΝ θα έχετε.

Τη «Σαρία» ΔΕΝ θα την εφαρμόζετε, τουλάχιστον όπου προσκρούει στον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Τόσο απλά…

Τέταρτον: Η λεγόμενη «πολυπολιτισμικότητα» δεν είναι η «ανοχή» προς το «διαφορετικό». Αν ήταν μόνο αυτό κανείς δεν θα διαφωνούσε. Η «πολυπολιτισμικότητα» είναι η επιμονή στη ΜΗ πολιτιστική αφομοίωση - η εμμονή να μη τους ενσωματώνουμε και πολιτιστικά!

Είναι η «ανοχή» στη «διαφορετικότητα» που προσπαθεί να επιβληθεί στην «κανονικότητα», δηλαδή στην πλειονότητα της κοινωνίας!

Είναι η «ανοχή» στη διάβρωση της κοινωνίας, από πολιτιστικά ήθη αντίθετα με τα κυρίαρχα.

Πέμπτον: Το πρόβλημα με τις μουσουλμανικές κοινότητες που αρνούνται να ενσωματωθούν πολιτιστικά, ΔΕΝ είναι ότι «εγκληματούν». Είναι ότι ανέχονται το έγκλημα που αναπτύσσεται στους κόλπους τους. Και κάποιες φορές προσπαθούν να το «δικαιολογήσουν» κι όλα.

Εκατομμύρια απλοί μουσουλμάνοι της Ευρώπης σίγουρα ΔΕΝ είναι τζιχαντιστές. Αλλά οι εκατοντάδες χιλιάδες «απλοί μουσουλμάνοι» που έκαιγαν δανέζικες, βέλγικες ή γαλλικές εφημερίδες στους δρόμους, επειδή δημοσίευσαν ένα …πορτραίτο του Μωάμεθ, παραβίαζαν κατάφωρα την ευρωπαϊκή νομιμότητα.

Στην σύγχρονη δημοκρατική Ευρώπη κριτική επιτρέπεται ακόμα και στην «κυρίαρχη» Χριστιανική θρησκεία. Ακόμα και στον Ιδρυτή της…

Αμφισβητήσεις για τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού, ακόμα και ανοικτές προσβολές προς το πρόσωπό του, κυκλοφορούν χιλιάδες σε βιβλία, εφημερίδες, εικαστικές δημιουργίες, μυθιστορήματα, κινηματογραφικά έργα, θεατρικές παραγωγές και τηλεοπτικές σειρές. Οι πιστοί πολύ συχνά διαμαρτύρονται, όπως έχουν δικαίωμα κι αυτοί. Αλλά δεν επιτρέπεται να καίγονται βιβλία στους δρόμους ή κινηματογραφικές αίθουσες από πιστούς.

Μπορεί αυτό να είναι σωστό. Μπορεί και όχι. Αλλά εδώ στη δύση έτσι το έχουμε!Και το έχουμε για όλους. Πρωτίστως, για μας τους ίδιους και για τη θρησκεία μας. Δεν μπορούν οι μουσουλμάνοι να απαιτούν, η δική τους θρησκεία να είναι στο «απυρόβλητο» ενώ η δική μας (και κάθε άλλη) δεν είναι.

Καλώς ή κακώς για μας...

 

η Ελευθερία της έκφρασης είναι πάνω απ’ όλα. Δεν μας ζητούν «σεβασμό» στη θρησκεία τους. Απαιτούν να παραβιάσουμε για χάρη τους την δική μας υπέρτατη αξία της Ελευθερίας. Κι αυτό δεν θα γίνει ποτέ!

Αυτό σημαίνει «πολιτιστική αφομοίωση». Να κρατήσουν ό,τι δικό τους είναι «συμβατό» με τα δικά μας πολιτιστικά ήθη. Και να απορρίψουν ό,τι προσκρούει στα δικά μας. Αν το κάνουν, είναι ευπρόσδεκτοι. Αλλά πρέπει να το δείχνουν σε κάθε περίσταση. Αν δεν το μπορούν ή δεν το θέλουν, είναι ελεύθεροι να γυρίσουν στις χώρες προέλευσής τους. «Καλύτερα από μακριά και αγαπημένοι».

Γιατί όσο μένουν υποχρεωτικά μαζί άνθρωποι που δεν έχουμε συμβατούς πολιτισμούς, τόσο θα αναπαράγεται και θα μεγαλώνει το μίσος ανάμεσά τους. Και οι κοινωνίες θα διαλυθούν. Και μαζί κάθε Ελευθερία και κάθε Ανοχή.

Οι τζιχαντιστές αυτό ακριβώς επιδιώκουν. Να δημιουργηθεί και να μεγαλώσει το μίσος ανάμεσά μας.

Αν ενσωματώναμε και πολιτιστικά τους μουσουλμάνους της Ευρώπης, αν ήταν ξεκάθαροι οι κανόνες του παιγνιδιού εξ αρχής (εδώ απολαμβάνετε τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε όλοι μας, αλλά με τους δικά μας κοινωνικά ήθη, αλλιώς πίσω στις χώρες σας), η προσπάθεια των τζιχαντιστών θα έπεφτε στο κενό. Και θα τους απομόνωναν πρώτοι οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης.

Αλλά από τη στιγμή που επιλέξαμε την «πολυπολιτιστικότητα» και αρνηθήκαμε να τους ενσωματώσουμε πολιτιστικά, οι προστριβές πολλαπλασιάστηκαν και το σχέδιο των τζιχαντιστών διευκολύνεται.

Η «πολυπολιτισμικότητα υπήρξε η Κερκόπορτα από την οποία «πέρασαν».

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ευρώπη ενώσεις μουσουλμανικής καταγωγής πολιτών που επισημαίνουν ακριβώς αυτό. Ότι η πολυπολιτισμικότητα είναι η Κερκόπορτα της Δύσης…

Υπάρχουν Ενώσεις μουσουλμάνων γυναικών της Γαλλίας ΚΑΤΑ της μπούργκας και της μαντήλας.

Υπάρχουν Ενώσεις μουσουλμανικής καταγωγής δικηγόρων που ζητούν για τους ομοθρήσκους τους να εφαρμόζεται το οικογενειακό δίκαιο που ισχύει για τους υπόλοιπους πολίτες της Γαλλίας κι όχι η…«Σαρία»!

Υπάρχουν Ενώσεις μουσουλμάνων πολιτών, που απαιτούν να κυκλοφορεί η γαλλική αστυνομία στα προάστια των γαλλικών πόλεων, όπου οργιάζουν σήμερα οι τοπικές συμμορίες και φέρονται ως… «πολιτοφύλακες», σε βάρος κοριτσιών που βγαίνουν ραντεβού με τον καλό τους χωρίς μαντήλα ή χωρίς συνοδεία από τον …αδελφό τους. Κι αυτές οι κοπέλες καταλήγουν πολύ συχνά χαρακωμένες στο πρόσωπο.

Αυτούς τους πολίτες μας πρέπει να προστατέψουμε και να ακούσουμε. Αυτοί είναι οι ευρωπαίοι μουσουλμάνοι που οφείλουμε να αγκαλιάσουμε, γιατί αυτοί επέλεξαν μόνοι τους να ενσωματωθούν στις δικές μας κοινωνίες.

Αλλά αυτοί δεν είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικότητας» Είναι αντιθέτως, υπέρμαχοι της ενσωμάτωσης στις δυτικές αξίες…

Ο Τρέβορ Φίλπς ήταν λαμπρός διανοούμενος της Αριστεράς στη Βρετανία, έγχρωμος, μειονοτικός δεύτερης γενιάς ο ίδιος, υπεύθυνος μειονοτικής πολιτικής στην Εργατική Κυβέρνηση του Τόνυ Μπλαίρ. Και υπέρμαχος της «πολυπολιτισμικότητας» εννοείται, αλλά μέχρι το 2005… ΄

Τότε, όταν έγινε το τρομοκρατικό χτύπημα στο μετρό του Λονδίνου και αποκαλύφθηκε πως είχε οργανωθεί από παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών δεύτερης ή τρίτης γενιάς, που είχαν γεννηθεί στη Βρετανία, ο Τρέβορ Φίλιπς άλλαξε θέσεις: Εγκατέλειψε την πολύ-πολιτισμιτικότητα και υιοθέτησε την πολιτική της «βρετανικότητας», δηλαδή της πλήρους ενσωμάτωσης στη βρετανική πολιτιστική ταυτότητα: Δεν μας ενδιαφέρει από πού προέρχεστε, δεν μας ενδιαφέρει τις πιστεύετε, εδώ στη Βρετανία θα υιοθετήσετε τα βρετανικά ήθη.

Και τότε «καθάρισαν» όλα τα τεμένη από τους φανατικούς ιμάμηδες που είχαν έλθει από το Πακιστάν, τα έλεγξαν αποφασιστικά, όπως έλεγξαν πλήρως και τις μεταναστευτικές ροές. ( στα πλαίσια αυτών των βρετανικών εκκαθαρίσεων, που έγιναν τότε στα τεμένη της Αγγλίας, προέκυψε κι εδώ το λεγόμενο «σκάνδαλο με τους Πακιστανούς», αν θυμάστε. Όταν οι Ελληνικές αρχές απέλασαν υπό την πίεση των Βρετανών, ηγέτη της Ελληνικής Πακιστανικής κοινότητας, ο οποίος μόλις πήγε στο Πακιστάν συνελήφθη για τις σχέσεις του με την Αλ Κάϊντα! Αλλά αυτό εδώ δεν μαθεύτηκε ποτέ…)

Οι Βρετανοί το είδαν έγκαιρα. Από τότε…

Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, τώρα το βλέπουν. Αν το βλέπουν…

Και εδώ στην Ελλάδα, η προοδευτική καφρίλα ΔΕΝ αφήνει ακόμα να το δούμε.

Είναι η «πολυπολιτισμικότητα», Ηλίθιοι!