Ο ΣΥΡΙΖΑ γιορτάζει με σύνθημα «Ενας χρόνος Αριστερά, ένας χρόνος μάχη».
Η
πιο λυσσαλέα μάχη που έδωσε αυτούς τους 12 μήνες η κυβέρνηση είναι
εναντίον της πραγματικότητας· εναντίον των οικονομικών, πολιτικών και
κοινωνικών δεδομένων που διαμορφώθηκαν όχι μόνο την πενταετία της κρίσης
αλλά και στη διάρκεια της εξάμηνης «υπερήφανης» διαπραγμάτευσης.
Συνέπεια αυτής της άρνησης προσαρμογής είναι ό,τι βιώνουμε σήμερα με το
ασφαλιστικό νομοσχέδιο και τη φοροεπιδρομή στη μεσαία –και πάλι– τάξη.
Η μάχη, μάλιστα, ήταν πολυμέτωπη. Γιατί όσο διαψεύδονταν οι προσδοκίες και οι εξαγγελίες, τόσο η κυβέρνηση επέμενε να κατασκευάζει διαρκώς μία άλλη πραγματικότητα, χωρίς καμία λογοδοσία για την αποτυχία της προηγούμενης.
Η παραπλάνηση όμως έχει και το τίμημά της. Ψηφοφόρους που
διεκδικούν αυτό που δεν μπορούν να έχουν, με την κεκτημένη ταχύτητα ενός
παρελθόντος το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν ότι θα εξασφαλίσει ως συνεχές
παρόν. Παράδειγμα, οι αγρότες που απαιτούν εξαίρεση από τη βαριά
φορολογία. Δεν ζητούν να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση και να
συμφωνήσουν σε μια κλίμακα κοινής αποδοχής (πραγματικότητα), αλλά να
κρατήσουν τα μέχρι σήμερα προνόμιά τους (μάχη εναντίον της
πραγματικότητας).
Η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτήν την παραπλάνηση εργάστηκαν μεθοδικά όλες
οι κυβερνήσεις, όμως η «πρώτη φορά Αριστερά» συνέλεξε και διεύρυνε τις
διαχρονικές αυταπάτες στην πιο κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία: με τις
επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας σε εξέλιξη, δύο μνημόνια ανοιχτά και έναν
πληθυσμό βαθύτατα καταπονημένο και απογοητευμένο.
Στον έναν αυτόν χρόνο (...) , η Ελλάδα διήνυσε
πολλές εποχές και όλες παρελθούσες:
Εμφυλιακή, μετεμφυλιακή, μεταπολιτευτική.
Ο θόρυβος και η σκόνη που σηκώθηκαν το μόνο που
επιβεβαίωσαν ήταν το ανεπούλωτο των πληγών, την προσήλωση στο φαντασιακό
και το ασυμφιλίωτο με το μέλλον. Ο,τι θα μπορούσε να ενισχύσει ένα
επόμενο βήμα (αξιολόγηση, αξιοκρατία, προσέλκυση νέων – ακόμη και
διατήρηση παλαιότερων– επενδύσεων, κ.ο.κ.) απεμπολήθηκε ως ανεπιθύμητο. Η
αποτίμηση «ενός χρόνου Αριστεράς» είναι πιο σύνθετη από μονολεκτικές
απαντήσεις.
Oμως για ένα πράγμα δεν υπάρχει αμφιβολία: το παρόν
αγνοήθηκε, το παρελθόν υποκατέστησε το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου