Toυ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Αν κατέρρευσε κάτι σε αυτόν τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης της
χώρας από την Αριστερά, αυτό δεν είναι η τυχόν ικανότητά της να
κυβερνήσει καλύτερα από τη Δεξιά. Η ίδια η ζωή έδωσε απάντηση σε αυτά τα
ερωτήματα, πλεονάζει κάθε δική μου αναφορά, οι άνθρωποι απεδείχθησαν
ερασιτέχνες και απροετοίμαστοι.
Ο μεγαλύτερος μύθος που διελύθη εις τα
εξ ων συνετέθη προτού συμπληρωθούν 365 μέρες στην εξουσία είναι η τάχα
μου δεξιότητα της πεφωτισμένης Αριστεράς να αναλύει καλύτερα τον κόσμο,
να διαβάζει εξυπνότερα τις εξελίξεις, να εκμεταλλεύεται καλύτερα τις
αντιφάσεις του καπιταλισμού, να κερδίζει λύσεις που η Δεξιά δεν έβλεπε.
Η υπεροψία στο βλέμμα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι τέτοια εποχή,
όταν τους θέταμε συγκεκριμένα ερωτήματα, ήταν τόσο έντονη και η σιωπή
τους τόσο υπαινικτική, ώστε πολλές φορές αναρωτιόμασταν: «Μήπως μας έχει
διαφύγει κάτι; Μήπως βλέπουν καλύτερα από εμάς; Μήπως υπάρχει κι άλλος
τρόπος;»
Ηταν η εποχή που ρωτούσα τον Γιάνη Βαρουφάκη, στο περιθώριο
τηλεοπτικού πάνελ, πώς θα διαπραγματευτεί και μου υποστήριζε ανοήτως:
«Δεν βλέπεις ότι μέσα στη γερμανική κυβέρνηση υπάρχει ρήγμα, ο Γκάμπριελ
είναι κατά της λιτότητας;»
Ηταν η εποχή που ο Γιάννης Δραγασάκης
κατακεραύνωνε οποιονδήποτε τολμούσε να ρωτήσει «τι θα κάνετε, αν σας
στεγνώσουν από λεφτά;» με τη φράση: «Αυτές είναι απόψεις της ηττημένης
Ελλάδας».
Ηταν η εποχή των ψευδαισθήσεων και του μεγάλου λαϊκισμού.
Δυστυχώς για εμάς όλα όσα φαντάστηκε η κυβέρνηση της Αριστεράς ήταν
όνειρα θερινής νυκτός.
Το μέτωπο των χωρών του Νότου απεδείχθη
φαντασίωση, η ζωή δεν είναι ελληνικό πανεπιστημιακό αμφιθέατρο.
Ο
Ντράγκι, στον οποίο είχε επενδύσει το επιτελείο Τσίπρα, απεδείχθη όμηρος
της Μέρκελ.
Η αγέρωχη διαπραγμάτευση χωρίς λεφτά «αλλά με αξιοπρέπεια»
βούλιαξε την οικονομία.
Το δημοψήφισμα με το οποίο απειλούσαμε ότι θα
ανατινάξουμε τις αγορές γύρισε εναντίον μας.
Αλήθεια, έπειτα από τόσες
λανθασμένες προβλέψεις εξακολουθούν η Αριστερά και τα «φαντεζί» μυαλά
της να υποστηρίζουν ότι διαβάζουν καλύτερα τον κόσμο από εμάς ;
Αλήθεια,
έπειτα από τόσα στραπάτσα και τόσες προσβολές στον πρώτο χρόνο
διακυβέρνησης, εξακολουθεί κανείς να πιστεύει πως ακόμη και το παλαιό
δόγμα «η Δεξιά κυβερνά, η Αριστερά σκέπτεται» ισχύει για το μέλλον;
Δυστυχώς, όπως απεδείχθη, η Αριστερά δεν είναι ικανή ούτε για το ένα
ούτε για το άλλο, ούτε για να κυβερνά ούτε για να σκέπτεται.
Παλάτια
στην άμμο μπορεί να χτίζει, αυτό το καταφέρνουν όμως και μικρά παιδιά.
Πλήθη να συνεγείρει, και αυτό το μπορεί, αν και εσχάτως αμφισβητείται.
Σχέδια για τη δραχμή να εκπονεί μπορεί, στην αδυναμία της υπήρξε έτοιμη
για το απονενοημένο που θα μας έπαιρνε όλους μαζί. Δημοκρατικό
εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση όμως δεν είχε.
Οι γίγαντες της
πολιτικής και της θεωρητικής σκέψης, τα «φωτισμένα» μυαλά της,
βούλιαξαν.
Το πιο πολύτιμο δίδαγμα λοιπόν αυτής της περιόδου είναι:
H ήττα της στρατηγικής σκέψης της Αριστεράς. Τα υπόλοιπα έπονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου