Τώρα δε το τραγουδάκι είναι «είστε σεξιστές και επειδή είμαι γυναίκα, μου επιτίθεστε για να με φάτε». Εγώ θα είμαι δίκαιος, θα αγνοώ τη γυναικεία υπόστασή της. Θα την παίρνω παραμάζωμα, σαν να είναι ο Μπάμπης που φυλάγαμε νεοσύλλεκτοι σκοπιά στο ΚΕΕΔ το 1990. Κι όπως παίρνω στο ψιλό κάτι αρσενικούς με εικόνα που «τραβάει η μάπα τους», όπου δη, δεν θα χαλάσω και στην αυθάδη ψευτοπασιονάρια το χατίρι, όταν θα μας πουλάει την ανομία με το κομπολογάκι για «λαϊκό συμφέρον».
Λοιπόν, η αξιολόγηση είναι νόμος του κράτους.
Εχει δίκιο η Δούρου, το ΠΑΣΟΚ κι εμείς τους διορίζαμε όλους, και τους έχοντες γνήσια δικαιολογητικά και τους έχοντες «μαϊμού». Και οι μεν και οι δε διορίζαμε αριστερούς. Τους καλόπιανε το ΠΑΣΟΚ, το κάναμε κι εμείς. Μη χάσουμε. Το κάναμε λιγότερο, διότι κυβερνήσαμε λιγότερο, αλλά το κάναμε. Ε και λοιπόν; Η ανοησία μας θεραπεύει την ανομία;
Συντροφάκια, με γνήσια ή με πλαστά δικαιολογητικά, χώνονταν παντού, από ΟΤΑ και υπουργεία μέχρι πανεπιστήμια, σε ποσοστό δυσανάλογο με την εκλογική επιρροή τους. Κόμμα στελεχών του κράτους και των συγκροτημάτων των νταβατζήδων ο πάλαι ποτέ Συνασπισμός ή μήπως δεν το ξέρατε;
Τα αριστερά και πράσινα «παιδιά» είναι τα πλέον οργανικά στοιχεία του μεταπολιτευτικού τερατουργήματος. Γι’ αυτό είναι έτσι η τέχνη, γι’ αυτό κατάντησε έτσι η παιδεία, με πιτσιρικαρία που βρυχάται 200 λέξεις, οι μισές greeklish, πανεπιστήμια άντρα αριστερίστικου εκφασισμού, ανελευθερίας και βανδαλισμού, αυτοί στελεχώνουν τα χάλια που καλούνται «ελληνική» τηλεόραση, αυτοί ξετρυπώνουν παντού σαν «σύμβουλοι» δεξιών ή πράσινων κυβερνήσεων, αυτοί ξεχαρβάλωσαν το κράτος, την κοινωνία με τον μισελληνικό μηδενισμό τους και με τη δική μας ανοχή και προσχώρηση σε ενοχικές λογικές.
Αυτοί έχουν τρυπώσει στις πολυδαίδαλες αυτοδιοικητικές δομές διαφθοράς, που φτιάχτηκαν με αριστερή πατέντα. Αναπτυξιακοί, πολιτιστικοί οργανισμοί κ.λπ., που έχουν τόση σχέση με την ανάπτυξη και τον πολιτισμό, όση εγώ με τον θόρυβο που καλείται ραπ και χέβι μέταλ. Κατάπιαν, μαζί με ΜΚΟ στις οποίες επίσης είναι πρωταθλητές, κονδύλια για τρεις Ελλάδες σε πανηγυράκια, φεστιβάλ, μελέτες για το πόσα είναι τα μισά της χιλιάδας και πώς κουρεύεις τις χελώνες και πεταλώνεις τις πασχαλίτσες. Follow the money κι όλο σε κάποιο σύντροφο θα πέσεις.
Κι εγώ δεν κατάλαβα τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις στην αξιολόγηση. Εχω μπει σε υπηρεσία που ήταν όλοι άριστοι, πετούσαν, σκίζονταν να εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους, είχαν κοινή λογική, ευστροφία, αποτελεσματικότητα. Γιατί να βαθμολογήσεις οποιονδήποτε από αυτούς χαμηλά; Εχω μπει σε άλλη, που ήταν σαν συνέλευση κοπριτών και ζητώ συγγνώμη από τους αυθεντικούς αδέσποτους κοπρίτες. Στα 5 λεπτά ανικανότητας, αγένειας και ασυνεννοησίας ήθελα να κάνω φόνο. Γιατί έστω ένας από αυτούς τους ματσουλαραίους, που κάποιος κοντοχωριανός, κομματικός κολλητός κ.λπ., είχε μαζέψει σε μια υπηρεσία, να βαθμολογηθεί με οτιδήποτε πέραν του παρασήμου της ανοιχτής παλάμης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου