Tης ΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Μετά τη γέννηση του Χριστού, 2014 χρόνια, η σταύρωση στον τόπο του κρατά
τη μαυρίλα του συννεφιασμένου ουρανού και το ρυάκι του κατηφορικού
αίματος.
Τίποτα δεν διδαχθήκαμε από τις αναλύσεις και τις εσωτερικές αναζητήσεις της εύπορης κοιλάδας.
Η θρησκεία και η ανθρώπινη ατέλεια της θνησιμότητας, αιώνιο περίβλημα του Κακού.
Πρόστιμα θρησκευτικά ή δολοφονία. Κλειτοριδεκτομή ή θάνατος. Φυγή ή
υποταγή.
Τα διλήμματα που φακελώνουν την ψυχή και πάνε πίσω την
ανθρωπότητα.
Στην εποχή που ο Αυτοκράτορας για να διασκεδάσει
παρακολουθούσε τα πεινασμένα λιοντάρια του να καταβροχθίζουν τον θνητό,
τον φτωχό θνητό, διαφωνούντα των προσταγών.
Τι δύναμη και από πού χρειάζεται η ανθρώπινη πορεία να ξεφύγει από την
αγριότητα και να χρησιμοποιήσει τον άκρατο καπιταλισμό προς όφελος
ισχυρών και χωροταξικών κατόχων.
Ιστορία, έθνος, σύνορα, λάσπη με
ξεσκισμένα πτώματα κολλημένα στην μπότα του ειρηνοφόρου.
Τι ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμο όλον κερδίσει, τη δε ψυχή αυτού ζημειωθεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου