Τoυ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Εγραφα την περασμένη Κυριακή για τα «δεινά» του Μπαράκ Ομπάμα και τα μύρια προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, που
χαρακτηρίζουν τη δεύτερη θητεία του στην αμερικανική προεδρία, χωρίς να
γνωρίζω ότι το τελευταίο διάστημα εξελισσόταν μια ανθρώπινη τραγωδία που
άγγιζε και τον ίδιο. Οι τζιχαντιστές, που εξόπλισαν οι Αμερικανοί και
οι σύμμαχοί τους, κρατούσαν (και συνεχίζουν να κρατούν) πολλούς ομήρους,
ανάμεσά τους και πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι είχαν
«καταδικαστεί» στην εσχάτη των ποινών από τους πιο φρικιαστικούς
τρομοκράτες, που συναγωνίζονται σε βιαιότητα τους ναζί.
Η στρατιωτική επιχείρηση, που
διατάχθηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα, για την απελευθέρωση του
δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ και άλλων Αμερικανών υπηκόων, απέτυχε.
Φαίνεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος την παρακολουθούσε «ζωντανά», όπως
πριν από δύο χρόνια την επιτυχημένη επιχείρηση εναντίον του Οσάμα Μπιν
Λάντεν. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι η δολοφονία του
δημοσιογράφου ήταν το αποτέλεσμα αυτής της επιχείρησης, την οποία
χαρακτήριζε η τόλμη (από την πλευρά του κ. Ομπάμα), καθώς αψήφησε το
ρίσκο μέσα σε μια εχθρική χώρα, όπως η Συρία, η οποία κινδυνεύει με
τριχοτόμηση λόγω της απερισκεψίας της Ουάσιγκτον και των φιλικών της
χωρών να αποδεχθούν την υπόσχεση του Ταγίπ Ερντογάν πως σε έξι μήνες ο
Ασαντ θα ήταν παρελθόν. Ο πρόεδρος της Συρίας άντεξε και δεν θα έχει την
τύχη άλλων ηγετών, όπως ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι, τα καθεστωτα των
οποίων κατέρρευσαν υπό την πίεση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας.
Οπως αποδεικνύεται τώρα,
και ο Μουμπάρακ και περισσότερο ο Καντάφι αποτελούσαν τους
«κυματοθραύστες» της αραβικής τρομοκρατίας, ιδιαίτερα ο δεύτερος που
είχε εξαφανίσει την Αλ Κάιντα της Βεγγάζης, η οποία όμως ανδρώθηκε μετά
την πτώση του δολοφονηθέντος Λίβυου ηγέτη, και φέρει την ευθύνη για το
λιντσάρισμα και τη δολοφονία του Αμερικανού πρέσβη.
Ο πρόεδρος Ομπάμα
βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και οι αποφάσεις του θα διασώσουν ή
θα καταποντίσουν την προεδρία του.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι ειρηνικές
διαδικασίες είναι προτιμητέες. Απέναντι στην ειρήνη δεν πρέπει να
υπάρχει άλλη επιλογή. Οταν όμως η Αμερική ταπεινώνεται από τρελούς και
απάνθρωπους τρομοκράτες, πρώην προστατευόμενούς της, ο πρόεδρός της θα
πρέπει να έχει το θάρρος και την τόλμη να αντιδρά. Η προστασία της
ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ύψιστο καθήκον και
υποχρέωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου