Ολα είναι πολιτικά. Είναι το πρώτο μάθημα στο φροντιστήριο της επανάστασης. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Και ο τρόπος που βλέπεις τον ή τη σύντροφό σου, και ο τρόπος που ερωτεύεσαι, και ο τρόπος που διασκεδάζεις, και ο τρόπος που ντύνεσαι ή χτενίζεσαι. Ακόμη και ο τρόπος που κρατάς τα μαχαιροπίρουνα, ακόμη και το φαγητό που τρως.
Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεμονία της Αριστεράς στις δεκαετίες της Μεταπολίτευσης μπορεί να μη γέννησε ούτε μισή δημιουργική ιδέα, επηρέασε όμως καταλυτικά τον τρόπο συμπεριφοράς.
Καταργήθηκαν οι τύποι ευγενείας, όπως καταργήθηκε και η στοιχειώδης ευπρέπεια της εμφάνισης. Η στολή του γραφείου, το σακάκι και η γραβάτα, αντικαταστάθηκαν από τα μπουφάν, τα πουλόβερ, τα φούτερ.
Η μεταμόρφωση των ηθών πήρε κάποιο χρόνο και όταν πια ολοκληρώθηκε, θεωρήθηκε φυσιολογική. Ηταν πια αργά για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που πραγματικά συνέβη. Δεν καταργήθηκε η στολή. Απλώς αντικαταστάθηκαν οι παλιές στολές του συντηρητισμού με τις καινούργιες τής προόδου. Οπως και οι κανόνες της ευπρέπειας και της καλής συμπεριφοράς.
Θεωρήθηκε οπισθοδρομικό να προσφέρει τη θέση του ο νεότερος στον γεροντότερο, σεξιστικό να προσφέρει τη θέση του ο άντρας στη γυναίκα.
Οταν, λοιπόν, όλα είναι πολιτικά, τότε πώς να μην αποδώσεις πολιτική σημασία σε ένα γεγονός με τέτοιο κοινωνικό αντίκρισμα όπως η υπόθεση με τη δωδεκάχρονη στα Σεπόλια. Το γεγονός μάλιστα θεωρήθηκε τόσο έντονα πολιτικό, που ανέλαβε να το σχολιάσει ο ίδιος ο αρχηγός, ο Αλέξης Τσίπρας. Ινα αποδείξει ότι μπορεί να μην ξέρει ξένες γλώσσες, παίζει όμως στα δάχτυλα το επαναστατικό ιδιόλεκτο που του έμαθαν στο φροντιστήριο.
Ολ’ αυτά για τους «κλέφτες» που «φοράνε κοστούμι», σε αντίθεση με τους έντιμους και τα μπουφάν τους, και «οι βιαστές που τη γλιτώνουν αν έχουν τους κατάλληλους φίλους» προδίδουν την πολιτική αφέλεια του κ. Τσίπρα.
Εκεί όμως που η κατάσταση βελτιούται επιδεινούμενη, όπως έλεγε και ο μακαρίτης Δημήτρης Δεσποτίδης, είναι όταν ο κ. Τσίπρας μάς αποκαλύπτει πως γι’ αυτόν η ελληνική κοινωνία είναι σάπια.
Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί αντίληψη κοινοβουλευτικού ηγέτη, ο οποίος δεν αρκείται στον πικρόχολο σχολιασμό αλλά επιθυμεί να κυβερνήσει.
Και όταν λέμε ότι η Αριστερά δεν είναι πλέον πολιτική στάση αλλά ψυχολογικό σύνδρομο, κάτι τέτοιο εννοούμε.
Οταν θεωρείς την κοινωνία ένα βάλτο διαφθοράς, σίγουρα...
δεν κάνεις για πολιτικός.
Μπορεί να κάνεις για ηθικός φιλόσοφος, όπως ο Πλάτων, που γύρισε την πλάτη στην Αθήνα η οποία σκότωσε τον δάσκαλό του.
Αν το αποφασίσει ο κ. Τσίπρας, θα πρέπει να ανασκουμπωθεί και να αρχίσει να σκέφτεται. Με τόση δουλειά που έχει, το βρίσκω λίγο δύσκολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου