Δεν προκαλεί εντύπωση το consensus διαφόρων ετερόκλητων στο θέμα του “ευρωπαϊκού τρόπου ζωής”.
«Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι με τις ευλογίες της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Μ. Σχοινάς αναλαμβάνει να προστατέψει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Κάτι αντίστοιχο είχε πει και ο Τραμπ και προκάλεσε ρίγη – ότι θα προστατέψουμε τον δικό μας τρόπο ζωής από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ελπίζω να μην εννοεί το ίδιο η κ. φον ντερ Λάιεν…». Έτσι μίλησε ο κύριος Κούλογλου, ακολουθούμενος από τον ιδίων προδιαγραφών και επί τα ίχνη του “ανερχόμενο”, Κ. Αρβανίτη:
«Η Ευρώπη δε χρειάζεται προστασία από τις κουλτούρες των άλλων λαών. Η μόνη προστασία που έχουμε ανάγκη είναι από τους λαϊκιστές, ακροδεξιούς, φασίστες που τσαλαπατούν τη νομιμότητα, τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου και τη Δημοκρατία»…
“Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής είναι η αποδοχή. Το να αποδέχεσαι όσους έρχονται από αλλού, είναι μέρος του. Δεν μου αρέσει η ιδέα ότι ο Ευρωπαϊκός Τρόπος Ζωής αντιτίθεται στην μετανάστευση”
Βλέπει κανείς ένα κοινό παρονομαστή πίσω από τον “λόγο” των “πολιτικών”: υπάρχει πάντα ένα μελανό σημείο αναφοράς, που λειτουργεί σαν φόβητρο… “Ευρώπη-φρούριο” ο ένας, παραπομπές στον Trump ο άλλος, “λαϊκιστές ακροδεξιοί & φασίστες” ο τρίτος… Με τον τόνο να δίνεται απ’ αυτό, η επιχειρηματολογία εξαντλείται στην εξίσωση “φόβητρο = ο ίδιος ο κρινόμενος”. Συγκεκριμένα: “όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, είναι φασίστας και εθνικιστής…και ως εκ τούτου ανάξιος διαλόγου. Προεξάρχοντος βεβαίως, του διαλόγου περί το αν είναι όντως φασίστας. Με αυτό το “ιδιοφυές” τρικ αποστομώνεις τον αντίπαλο …στερώντας του ταυτόχρονα το δικαίωμα στην απάντηση…
Την καθιέρωση του χαρτοφυλακίου σχολίασε ως “ιδεολογική της νίκη” η κυρία Λεπέν.
Και είναι γνωστό ότι κόμματα σαν το δικό της αδυνατούν να ευσταθήσουν δίχως το νεοφασιστικό τους έρμα [το οποίο, οσάκις η περίστασις το απαιτεί, αδειάζεται στη θάλασσα]. Μα έρχεται στην πολιτική, κάποια στιγμή, που γκρίζες ζώνες και αποχρώσεις ξεθωριάζουν και η λεπτοφυία γίνεται παράλυση. Είναι η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις: “με ποιους θα πας, και ποιους αφήσεις”. Σε άσπρο-μαύρο.
* “Δεν είμαστε οπαδοί μιας περίκλειστης, φοβικής και ανασφαλούς Ελλάδας. Πιστεύουμε σε μια Ελλάδα εξωστρεφή και νεωτερική. Με αυτοπεποίθηση και σοβαρότητα, αυτήν την Ελλάδα θέλουμε να προάγουμε, σε ένα διεθνές περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες”.
Επόμενο λογικό βήμα για τον υπουργό, θα είναι η πιστή αναπαραγωγή της φράσης που εξασφάλισε στον Προκόπη Παυλόπουλο το προεδρικό αξίωμα: “ευχαριστούμε τους μετανάστες που επέλεξαν την πατρίδα μας για τόπο κατοικίας τους”
** Μιλάμε για άνθρωπο που υμνούσε σε ντοκιμαντέρ την Αραβική Άνοιξη …σαν θρίαμβο των social media…
*** Για περισσότερα στο θέμα, βλ. posts: ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΜΕΡΟΣ Α’ & Β΄, ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ κ.ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου