Λίγες μέρες πριν, ο σύντροφος Κατρούγκαλος, ο κομμουνιστής του Κολωνακίου όπως είναι γνωστός στους επαναστατικούς κύκλους των Αθηνών εξ αιτίας της συνέπειας με την οποία πολεμάει το σύστημα μέσα στη φωλιά του, αποφάσισε πως πρέπει να ξεχάσουμε τα ελάχιστα που έχουμε καταλάβει για αυτό που ονομάζεται «νομική επιστήμη» και να αδιαφορήσουμε πλήρως για κάτι άλλο που ονομάζεται «νομικός πολιτισμός».
Όπως καταλαβαίνετε το «αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου» ή η άποψη σύμφωνα με την οποία κανείς δεν μπορεί να θεωρήθει ένοχος χωρίς αποδείξεις δεν φαίνεται να έχουν σημασία για τον σύντροφο Κατρούγκαλο. Κι αυτό είναι απολύτως αναμενόμενο αν σκεφτούμε πως ο σύντροφος Κατρούγκαλος είναι, σύμφωνα με το ίδιο, κομμουνιστής. Δηλαδή οπαδός μιας ιδεολογίας η οποία γέννησε δικατορίες στις οποίες οι πολίτες ήταν εκ γενετής ένοχοι και απλώς ζούσαν ελέυθεροι με αναστολή από το Κόμμα. Αρκούσε μια απόφαση του Κόμματος για να διακοπεί η αναστολή και ο ένοχος πολίτης να εκτίσει την ποινή που το Κόμμα όριζε ή απλώς να εκτελεστεί.
Με λίγα λόγια, ο Κατρούγκαλος μπορεί να μην ειναι συνεπής με την επιστήμη του, αλλά είναι απολύτως συνεπής με την ιδεολογία την οποία ισχυρίζεται ότι υπηρετεί. Μόνο ένας κομμουνιστής (ή ένας φασίστας) θα θεωρούσε την έλλειψη στοιχείων άσχετη από την ενοχή κάποιου και το μόνο με το οποίο απορώ είναι το γιατί ο σύντροφος Κατρούγκαλος δεν έχει ακόμα απαιτήσει την εκτέλεση των άνευ αποδείξεων ενόχων. Ίσως περιμένει «να ωριμάσουν οι συνθήκες» όπως είναι η κωδική φράση που χρησιμοποιούν οι κομμουνιστές όταν θέλουν να μιλήσουν για μια εποχή στην οποία θα μπορούν να επιβάλουν τη δικτατορία τους και να εκτελούν όποιον κάνουν κέφι ή – πιο σωστά – όποιον δεν τους κάνει τα κέφια ή - πολύ συχνά – όποιον πιστεύουν ότι δεν θα τους κάνει τα κέφια στο μέλλον και δεν τον χρειάζονται πια.
Επειδή δεν πιστεύω πως η ιδεολογία μπορεί να διαχωρίζεται από τη ζωή κι επειδή μου φαίνεται πολύ βολική για απατεώνες η άποψη σύμφωνα με την οποία ο τρόπος που ζεις δεν χρειάζεται να μοιάζει με τον τρόπο ζωής που θέλεις να επιβάλεις, νομίζω πως πρέπει να φερθούμε στον σύντροφο Κατρούγκαλο έτσι όπως ο ίδιος θέλει και όπως του αξίζει: δηλαδή πρέπει να βρεθεί ένας ορεξάτος συμπολίτης και να τον μηνύσει για κάτι, οτιδήποτε, αρκεί να είναι βαρύ. Απάτη κατ εξακολούθηση, ληστεία, βιασμό, δεν έχει σημασία τι (μπορεί να είναι και συνδυασμός) αρκεί να είναι βαρύ και ντροπιαστικό ακόμα και για κάποιον που δηλώνει κομμουνιστής φορώντας ποσέτ (ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό το μυξομάντηλο στο σακάκι). Η υπόθεση του (μάλλον) θα πάει στο αρχείο, αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει εμάς να λέμε πως το ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία δεν σημαίνει ότι ο σύντροφος Κατρούγκαλος δεν είναι απατεώνας, ληστής, βιαστής ή δολοφόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου