ΣΥΡΙΖΟΣΤΑΛΙΝΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ενα γέλιο θα τους θάψει

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Μια λαμπάδα ίση με το μπόι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανάβει κάθε πρωί η κυβέρνηση. Κι αυτό, διότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει τα αυτονόητα να μοιάζουν επαναστατικά και επιμένει να παρουσιάζει τα παράλογα ως λογικά, ενώ οι πολίτες τους έχουν πάρει πια χαμπάρι.

 

Προχθές τα ξημερώματα, ο Δήμος Αθηναίων απομάκρυνε ένα βρώμικο κοντέινερ που βρισκόταν χρόνια στην καρδιά της πλατείας Εξαρχείων. Τι πιο λογικό και μπράβο στον κ. Κώστα Μπακογιάννη που ως δήμαρχος έκανε τη δουλειά του. Ο διαδικτυακός βραχίονας του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, το έριξε στον σαρκασμό: «Σε... ζωντανή μετάδοση από τον ΣΚΑΪ, Δήμος Αθηναίων και αστυνομία απομάκρυναν το πρωί της Παρασκευής το... κοντέινερ που είχαν βάλει αντιεξουσιαστές στην πλατεία Εξαρχείων σε μια κίνηση τότε επανοικειοποίησης του χώρου από τους εμπόρους ναρκωτικών» («Τάξις και θέαμα», left.gr 20.9.2019).  

Πώς ακριβώς το κοντέινερ –το οποίο παρανόμως είχε τοποθετηθεί εκεί το 2017– «αποοικειοποίησε» τον χώρο από τους εμπόρους ναρκωτικών είναι άγνωστο. 

Δεν έμενε χώρος να πουλάνε επειδή καταλάμβανε πέντε τετραγωνικά;
 
Τρόμαζαν οι έμποροι από τα άσχημα γκράφιτι στα μεταλλικά τοιχώματά του; 

 Αβυσσος η σκέψη της «Προόδου».
 

Από την άλλη, έχουμε τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο που επιδίδεται και πάλι σε περίτεχνες νομικές θεωρίες, σαν εκείνες που ξεφούρνιζε την περίοδο των Αγανακτισμένων για να δικαιολογήσει τη βία κατά των πολιτικών· βία την οποία τελικώς τη λούστηκαν ο ίδιος και το κόμμα του.

 
Συνεχίζοντας τη βαθιά νομική του σκέψη (είναι και κοτζάμ καθηγητής του Δημοκρίτειου) ο τέως υπουργός ανέφερε: «Το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία για την υπόθεση Novartis που να εμπλέκουν πολιτικούς, δεν σημαίνει ότι οι πολιτικοί είναι αθώοι. Πολλές φορές υποθέσεις διερευνώνται και δεν βρίσκονται στοιχεία γιατί τα στοιχεία είναι καλυμμένα. Αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε αυτή την περίπτωση και δεν το αποκλείω. (...) Θυμόσαστε ότι ο Αλ Καπόνε πήγε φυλακή, όχι για αυτά που έχει κάνει, αλλά για φοροδιαφυγή» (Επικοινωνία 94fm, 19.9.2019). Επομένως, κάθε μελλοντικός αγανακτισμένος θα μπορεί να ξεφωνίσει τον κ. Κατρούγκαλο ότι «έχει κλέψει τον δημόσιο κορβανά. Το γεγονός ότι δεν βρίσκονται στοιχεία δεν σημαίνει ότι είναι αθώος. Πολλές υποθέσεις κατάχρησης δημοσίου χρήματος διερευνήθηκαν και δεν βρίσκονται στοιχεία γιατί τα στοιχεία είναι καλυμμένα. Αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε αυτήν την περίπτωση και δεν το αποκλείω...».

 
Κάποιοι αποδίδουν την τρικυμία στο κρανίο του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιου είδους μετατραυματικού στρες μετά τις εκλογές του Ιουλίου. «Εχασαν και τώρα προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους...», είναι και «η προσπάθεια μετάλλαξης από ριζοσπαστικό κόμμα σε Σοσιαλδημοκρατικό...» και λοιπές δικαιολογίες.  

Η αλήθεια είναι ότι η αριστερή ανοησία ήταν χαρακτηριστικό του κόμματος από την εποχή που βρισκόταν στο 3%. Καφενειακού τύπου αρλούμπες, τσιτάτα διανοητών χωρίς γνώση του έργου τους, ρητορικός εναγκαλισμός κάθε διαταραγμένου που «πολεμούσε το σύστημα», και φρουλπ τα φρέντο στην πλατεία Εξαρχείων. Απλώς, τότε υπήρχε ο σεβασμός για τη διωγμένη από το μετεμφυλιακό κράτος Αριστερά, συν ο μύθος ότι η εγγραμματοσύνη είναι κληρονομική και επειδή η προηγούμενη Αριστερά ήξερε γράμματα, θα έπρεπε να ξέρει κι αυτή.
 

Αυτή η κληρονομιά της τίμιας πλην εγγράμματης Αριστεράς φαγώθηκε από τους επιγόνους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.  

Τώρα απομένει...

 ο γέλωτας για τις περίτεχνες ανοησίες των στελεχών και των δημοσιογραφικών τους οργάνων. 

Και όπως έλεγαν οι παλιοί αναρχικοί «ένα γέλιο θα τους θάψει...».