Η δίωξη κατά της ιστορικής μνήμης και το πλήγμα για τον Ελληνισμό από την υπόθεση της ΠΑΕ Ποντίων
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ...
Από τον Γιάννη Κουριαννίδη
Διευθυντή του περιοδικού «Ενδοχώρα»
Είναι γνωστή η περίπτωση της ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού Θρυλόριο
στον νομό Ροδόπης, με την επωνυμία ΠΑΕ Ποντίων Ροδόπης, η οποία
αποβλήθηκε από το τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, επειδή στις φανέλες
της ομάδας, οι οποίες δηλώθηκαν ως η επίσημη εμφάνισή της, αναγράφεται η
φράση «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ», η οποία αναφέρεται στη Γενοκτονία του
Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους, συνοδευόμενη από
φωτογραφίες-ντοκουμέντα της εποχής εκείνης.
Οι παράγοντες της ακριτικής ομάδας προχώρησαν σε ένδικα μέσα κατά της
απαράδεκτης αυτής απόφασης, που τελικά, μετά την εκδίκαση και της
σχετικής έφεσης, δεν απέφεραν τίποτε θετικό, αφού με την υπ’ αριθμ.
68/2017 απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής
Ομοσπονδίας (ΕΠΟ) απορρίφθηκε η έφεση και επικυρώθηκε η απόφαση αποβολής
της ομάδας από το πρωτάθλημα.
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, το σκεπτικό της απόφασης του δικαστή
κ. Σκουτέρη, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και τα εξής: «Η παρούσα
επιτροπή κρίνει ότι οι αναγραφείσες στην εμφάνιση των ποδοσφαιριστών του
εκκαλούντος σωματείου φράσεις (“ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ” και “Ο ΠΟΝΤΟΣ
ΖΕΙ”) υπάγονται στην κατηγορία των σλόγκαν πολιτικής φύσεως, αφού με την
υπόμνηση ενός ιστορικού, αδιαμφισβήτητου και διεθνώς αναγνωρισμένου
ιστορικού γεγονότος, όπως είναι η Γενοκτονία των Ποντίων, συνδεομένης με
τη γεωγραφική περιοχή της Θράκης και τον θρησκευτικό συγκερασμό των
κατοίκων της, το εκκαλούν σωματείο επιδιώκει να περάσει πολιτικά
μηνύματα (…)».
Εχει πράγματι ενδιαφέρον το «σκεπτικό» αυτό, για τους εξής λόγους:
• Τους Πόντιους αδελφούς μας τους έσφαξαν όχι κάποιοι μουσουλμάνοι χωρίς εθνικότητα, αλλά Τούρκοι μουσουλμάνοι.
•
Η ελληνική Βουλή, καθώς και τα Κοινοβούλια άλλων χωρών αναγνώρισαν και
καταδίκασαν την Τουρκία και όχι αόριστα κάποιους μουσουλμάνους για τη
γενοκτονία. Από την Τουρκία ζήτησαν να απολογηθεί και να ζητήσει
συγγνώμη για το απαράγραπτο έγκλημα της γενοκτονίας και όχι από την…
Ισλαμική Διάσκεψη!
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, αναρωτιέται κανείς εύλογα:
•
Γιατί, άραγε, να αποτελεί «πολιτική πράξη» η υπόμνηση ενός
«αδιαμφισβήτητου ιστορικού γεγονότος», και μάλιστα από μια ομάδα που το
όνομά της (ΠΑΕ Ποντίων) είναι δηλωτικό της καταγωγής και της ιστορικής
και πολιτισμικής ταυτότητάς της;
• Γιατί να είναι επικίνδυνο να
γίνεται αναφορά στο γεγονός αυτό στη «γεωγραφική περιοχή της Θράκης»;
Μήπως η γεωγραφική γειτνίασή της με την Τουρκία και η απροκάλυπτη
διεκδίκησή της από τον «σουλτάνο» και τα «σύνορα της καρδιάς του» έβαλαν
σε σκέψεις τον κ. Σκουτέρη;
• Γιατί να είναι επικίνδυνο να γίνεται η
αναφορά αυτή λόγω του «θρησκευτικού συγκερασμού της Θράκης»; Μήπως ο κ.
Σκουτέρης θεωρεί ότι υπάρχουν Ελληνες μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας που
θα προσβληθούν ή θα νιώσουν άσχημα από την υπόμνηση των τουρκικών
εγκλημάτων σε βάρος του Ελληνισμού;
Αν κάποιος άλλος ποντιακός
αθλητικός σύλλογος κάνει το ίδιο με τη δική του εμφάνιση, αλλά η έδρα
του βρίσκεται σε άλλη περιοχή της Ελλάδας (λ.χ. στην Πελοπόννησο ή στα
Επτάνησα), δηλαδή σε περιοχή που δεν γειτνιάζει με την Τουρκία ή δεν
έχει τον ίδιο «θρησκευτικό συγκερασμό», η ενέργειά του αυτή θα συνιστά
άραγε «πολιτική πράξη» ή εκεί θα είναι όλα καλά;
Τα ερωτήματα
είναι φυσικά «ρητορικά».
Οι απαντήσεις είναι προφανείς, όπως προφανές
είναι και το αβάσιμο του «σκεπτικού» του κ. Σκουτέρη.
Δυστυχώς, ο
ελλαδιτισμός σε όλες τις εκφάνσεις του ήταν πάντοτε ανασταλτικός και
πολέμιος του Ελληνισμού, δηλαδή της εξυπηρετήσεως των συμφερόντων του
όλου (δηλαδή, του έθνους) απέναντι στη στενή εξυπηρέτηση των
περιορισμένων συμφερόντων του επιμέρους (δηλαδή, του κράτους).
Στην οπτική αυτή ανήκει και η εν λόγω δικαστική απόφαση. Μια απόφαση
που...
ουσιαστικά καταδικάζει και διώκει την ιστορική μνήμη, περιορίζοντας
τον Ελληνισμό στα στενά όρια ενός κράτους, το οποίο κατατρώγει συνεχώς
το έθνος, αντί να αποτελεί κουκούλι προστασίας και ανάδειξής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου