Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Η κανονικότητα, λέξη εντελώς άγνωστη στο κοινωνικό, στο καθημερινό, αλλά και το πολιτικό λεξικό. Ολων των παρατάξεων. Ολων των χρωμάτων. Και όλων των ιδεολογιών.
Κάποιος είχε πει -και αποδείχθηκε σωστός- ότι οκτώ στους δέκα Ελληνες είναι ΠΑΣΟΚ. Οχι τόσο με την ψήφο τους, αλλά με τις επιθυμίες τους. Με τον πυρήνα της νεοελληνικής ιδεολογίας τους.
Που σημαίνει κρατισμός.
Που σημαίνει κρατισμός.
Που σημαίνει εκλογική πελατεία.
Που σημαίνει «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα».
Που σημαίνει «λεφτά υπάρχουν».
Που σημαίνει «κάτω τα μνημόνια».
Που σημαίνει «θα κουρελιάσω τα μνημόνια».
Που σημαίνει «κάτω τα χέρια από την πρώτη κατοικία».
Που σημαίνει «κατανάλωση».
Που σημαίνει «επιδοτήσεις».
Που σημαίνει δανεικά κι αγύριστα.
Που σημαίνει «εισαγόμενες ακόμα και οι οδοντογλυφίδες».
Που σημαίνει «αγροτικές επιδοτήσεις».
Που σημαίνει «τα λεφτά τα φάγαμε στα Cayenne και τις Ρωσίδες».
Που σημαίνει κάθε γωνιά και από ένα café bar. Που σημαίνει τέσσερα φαρμακεία σε απόσταση 100 μέτρων!
Που σημαίνει κλειστά επαγγέλματα για προστασία.
Που σημαίνει «σιγά τώρα που εγώ θα πληρώσω τους φόρους μου να μου τα φάνε οι πολιτικοί».
Που σημαίνει πλαστά εισιτήρια στο μετρό.
Που σημαίνει «Ρουβίκωνας» και ασυδοσία.
Που σημαίνει μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων.
Που σημαίνει «θαλασσοδάνεια».
Που σημαίνει φορολογικές απαλλαγές.
Που σημαίνει προνόμια.
Και που σημαίνει το γνωστό τερατούργημα: μισός σοβιετικός κρατισμός και μισός κρατικοδίαιτος καπιταλισμός!
Από την πλημμυρίδα της αντικανονικότητας. Του ανάποδου, που έλεγα. Προέκυψε χρεοκοπία. Και από τη χρεοκοπία προέκυψαν οι δανειστές. Και από τους δανειστές προέκυψαν η τρόικα και οι «θεσμοί»!
Ετσι, το ανάποδο και αντικανονικό ονομάστηκαν «ελευθερία». Και η επιτήρηση των δανειστών ονομάστηκε «σκλαβιά». Θα σηκωθεί από τον τάφο του ο Διονύσιος Σολωμός και θα αρχίσεις τις φάπες. Προς όλους. Προς τους πολιτικούς, την οικονομική ελίτ, τους μικρομεσαίους, τους μεγαλοαγρότες. Προς την πλειονότητα της κοινωνίας!
Και παρ’ όλα αυτά, τα γνωστά μυαλά εξακολουθούν να γεννούν κλούβια αυγά.
Και παρ’ όλα αυτά, η μεν «αριστερή» κυβέρνηση με το σύνθημα εξόδου από το μνημόνιο αφήνει να εννοηθεί ότι από τον Αύγουστο του 2018 όλα θα επιστρέψουν στην κανονική, προ μνημονίου, εποχή. Τουτέστιν, στην αντικανονικότητα!
Η δε αντιπολίτευση με το αντεπιχείρημα «μην ακούτε τον Τσίπρα, η επιτήρηση θα συνεχιστεί» αφήνει να εννοηθεί και να σούρνεται στο υποσυνείδητο κάθε πολίτη ότι η άθλια, η τρισκατάρατη τρόικα θα παραμείνει στον σβέρκο μας και η λιτότητα θα συνεχιστεί!
Προσπερνάω και τους δύο. Βουλώνω τα αυτιά μου και στις δύο φωνές. Κλείνω τα μάτια και δεν βλέπω τις ντουντούκες τις πολιτικές. Και για το 2018 ένα πράγμα εύχομαι.
Από τα βάθη της καρδιάς μου: η επιτήρηση είναι ευλογία θεού.
Η επιτήρηση είναι ο παιδονόμος του χωριού. Η επιτήρηση είναι η σημερινή εκδοχή του Eυρωπαϊκού Διαφωτισμού.
Γιατί η ανωριμότητα του Νεοέλληνα και ο λαϊκισμός των πολιτικών είναι αθεράπευτες πληγές.
Η ελευθερία made in Greece είναι...
ασυδοσία -κοινωνική και πολιτική. Επομένως, για την όποια ελπίδα σωτηρίας και κανονικής πορείας μόνο επιτήρηση αυστηρή.
Το βλοσυρό βλέμμα των δανειστών. Το τεφτέρι των Γερμανών. Τα όρια των οικονομικών δεικτών. Οι προδιαγραφές των θεσμών. Οι κανόνες των ευρωπαϊκών συντελεστών. Και η μεγάλη διόρθωση των ανάποδων ελληνικών συνηθειών!
Να κάνουμε τον σταυρό μας που η επιτήρηση θα συνεχιστεί. Αυτό που σήμερα μοιάζει με σκλαβιά ίσως αποδειχτεί για την αυριανή γενιά μια σπουδαία και ανεπανάληπτη κληρονομιά. Και πού ’σαι. Από την εποχή της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου, πάντα οι ξένοι, οι εχθροί, ήταν και είναι εκείνοι που μας έσωσαν και μας σώζουν την τελευταία στιγμή. Αντε και του χρόνου με κοινή λογική!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου