Τα πολιτικά κόμματα εκδίδουν ανακοινώσεις για την επίθεση που
δέχθηκαν στο Μοναστηράκι οι σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων. «Η επίθεση
είναι απολύτως καταδικαστέα» επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δουλευόμαστε. Λες και
υπήρχε περίπτωση να μην ήταν.
Είναι σωστή η διευκρίνιση. Στα
χρόνια της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρούσε αναστολές μπροστά στην
καταδίκη βίαιων επιθέσεων. Ακόμα και αν εξέδιδε ανακοίνωση, τα στελέχη
μουρμούριζαν ένα «αλλά», μέσα από τα δόντια, αποδίδοντας κάποιο «δίκαιο
στην οργή».
Ομως
εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Στις ανακοινώσεις των κομμάτων και
στην αναφορά τους στο αυτονόητο.
Τρεις σπουδαστές της Ευελπίδων δέχθηκαν
επίθεση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το θέμα έπρεπε να απασχολεί μόνο το
αστυνομικό δελτίο και το σχετικό ρεπορτάζ. Οταν τα κόμματα φέρνουν στο
δημόσιο διάλογο περιστατικά κοινού χουλιγκανισμού, στην πραγματικότητα
τους προσδίδουν πολιτικό χαρακτήρα. Προσφέρουν, δηλαδή, στους
τραμπούκους, αυτό που χρειάζονται: μία κάποιου είδους νομιμοποίηση, μία
παραδοχή για τον πολιτικό χαρακτήρα της δράσης τους.
Θα τρελαθούμε
κιόλας. Μαζεύονται τρία άτομα, τυπώνουν πέντε αφίσες, γράφουν μία
ανακοίνωση στο indymedia και αυτομάτως αποκτούν το χαρακτήρα της
«συλλογικότητας». Να πάρουν και ΑΦΜ να κάνουν μία αστική μη κερδοσκοπική
εταιρεία.
Μία από τις μεγάλες παθογένειες της Μεταπολίτευσης
είναι η αποδοχή της βίας ως παραμέτρου της πολιτικής ζωής. Και για αυτό
δεν ευθύνεται μόνο η δράση της εγχώριας τρομοκρατίας, αλλά και η, χωρίς
ενοχές, συνομιλία τμήματος της Αριστεράς με τον αντιεξουσιαστικό χώρο.
Κάπως έτσι, φτάσαμε να παίρνουμε στα σοβαρά τα επιχειρήματα του τύπου
που λέει ότι καίει το αυτοκίνητο, αγωνιζόμενος κατά του ιμπεριαλισμού,
ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι, συνήθως, πρόκειται περί κοινού χουλιγκάνου.
Το
αστείο, λοιπόν, θα τελειώσει, όταν...
Οταν, επιτέλους, δεν θα έχει
καμία σημασία η ανακοίνωση στο indymedia, αλλά η βίαιη πράξη και ο
ποινικός κολασμός της. Και όταν η κυβερνώσα Αριστερά οριοθετήσει αλλιώς
τη σχέση της με αυτόν τον χώρο.
Διότι στην αρχή αυτή η σχέση ήταν
ανεκτική ως και φιλική καμιά φορά. Τώρα έγινε αμήχανη. Υπάρχει ακόμα
δρόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου