Πώς η Ρωσία έστησε τη δική της παγίδα στην Τουρκία, στην κατάρριψη του SU24 στη Λατάκεια
Τη δεκαετία του 1990, σε «φιλική» συζήτηση που είχα με παράγοντα του
τουρκικού κράτους, ο οποίος το 1974 υπηρετούσε σε νευραλγική θέση στο
τουρκικό ΓΕΕΘΑ ως αξιωματικός, αναφερόμενος στην εισβολή στην Κύπρο,
εκτός των άλλων, μου είπε τα εξής: Τότε, λίγο μετά την εισβολή και τον
«Αττίλα 2», όσο το αίμα των Ελλήνων ήταν ακόμα ζεστό στην ιερή γη της
Κύπρου, επισκέφθηκε το τουρκικό ΓΕΕΘΑ ο ακόλουθος Αμυνας της Σοβιετικής
Ενωσης, που υπηρετούσε στη σοβιετική πρεσβεία στην Αγκυρα, και του
εξέφρασε την απογοήτευσή του για την πορεία των εξελίξεων.
Συγκεκριμένα, του είπε ότι ήταν απογοητευμένος που δεν είχε ξεσπάσει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος εξαιτίας της εισβολής.
Η Σοβιετική Ενωση γνώριζε τα πάντα για την εισβολή και για τον ρόλο των ΗΠΑ, και μπορούσε να την αποτρέψει. Δεν το έπραξε, όμως, γιατί περίμενε ότι η εισβολή θα προκαλέσει έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, εξαιτίας του οποίου θα κατέρρεε η ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση, η πληροφορία αυτή ήταν σοβαρή και λογικοφανής. Η Σοβιετική Ενωση είχε ως στρατηγικό στόχο την αποδυνάμωση -ακόμα και την κατάρρευση- της ΝΑ Πτέρυγας του ΝΑΤΟ, κεντρικοί πυλώνες της οποίας ήταν τότε Ελλάδα και Τουρκία.
Τα χρόνια πέρασαν και τελικά αυτό που κατέρρευσε δεν ήταν η ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ, αλλά η Σοβιετική Ενωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μετά τη διάλυση του οποίου δύο χώρες του ανατολικού συνασπισμού έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ και έκαναν πιο σταθερή τη ΝΑ Πτέρυγα της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Βρισκόμαστε στο φθινόπωρο του 2015 και στη Συρία διεξάγεται ένας θερμός πόλεμος, στον οποίο από τις 30 Σεπτεμβρίου συμμετέχει η Ρωσία με μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία βομβαρδίζουν στόχους Τουρκομάνων, οι οποίοι υποστηρίζονται ανοικτά από την Τουρκία, που τότε, παρά τα προβλήματα που εμφανίστηκαν με την υποστήριξη που παρείχαν οι ΗΠΑ στους Κούρδους, ανήκε στο ίδιο στρατόπεδο με ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ισραήλ κ.ά.
Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των Ρώσων ανατρέπουν τα επιχειρησιακά δεδομένα στα μέτωπα της περιοχής Ιντλίμπ, που εποφθαλμιά ο Ερντογάν, επειδή ανήκει στα «ιερά εδάφη του Εθνικού Ορκου», και αυτό προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο, μέχρι πανικό, στην Αγκυρα. Μετά το πλήγμα στα νότια σύνορά της, όπου οι Κούρδοι, μετά την απελευθέρωση του Κομπάνι, έχουν καταλάβει τεράστιες εκτάσεις και έχουν δημιουργήσει τρία κρατίδια-καντόνια, τώρα ήλθε και η ανατροπή στο Ιντλίμπ.
Για να σταματήσει ο κατήφορος και να «παγώσει» η αεροπορική εμπλοκή της Ρωσίας στα μέτωπα της Συρίας, ο ίδιος ο Ερντογάν ζήτησε την κατάρριψη ενός ρωσικού αεροσκάφους, υπολογίζοντας ότι η Ρωσία θα ανταποδώσει με την κατάρριψη ενός τουρκικού, γεγονός που θα αναγκάσει το ΝΑΤΟ να επέμβει, με βάση το άρθρο 5.
Εχουν πει πολλά για τη Σοβιετική Ενωση και τη Ρωσία - τα περισσότερα κακά. Αρκετά από αυτά ήταν μέρος της προπαγάνδας του Ψυχρού Πολέμου. Ομως, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η Σοβιετική Ενωση είχε αναπτύξει σχολή υψηλής πολιτικής και ανεπτυγμένης γεωπολιτικής σκέψης.
Επίσης, είχε αναπτύξει δυνατή διπλωματία, με κύριο χαρακτηριστικό την ψυχραιμία και τη μεθοδικότητα στη διαχείριση κρίσεων.
Κληρονόμοι αυτής της σχολής οι Ρώσοι, δεν έπεσαν στην παγίδα, όταν τους ενημέρωσε το αεροπορικό στρατηγείο που είχαν εγκαταστήσει στη Λατάκεια ότι ένα τουρκικό F-16 είχε καταρρίψει ρωσικό SU24 στον συριακό εναέριο χώρο, το πρωί της 24ης Νοεμβρίου 2015 και ώρα 09.24!
Αντί να αντιδράσουν όπως περίμενε ο Ερντογάν -και ίσως κάποιοι άλλοι, που του «σφύριξαν» το σχέδιο-, έδειξαν...
απίστευτη ψυχραιμία. Ακόμα και όταν Τούρκοι παραστρατιωτικοί δολοφονούσαν και βεβήλωναν το πτώμα του Ρώσου πιλότου on camera, έκαναν το δικό τους αντισχέδιο!
Εφήρμοσαν μια σειρά από σκληρά οικονομικά μέτρα - απαγόρευση τουριστικών πτήσεων, απαγόρευση εισαγωγών από Τουρκία, ακύρωση συμφωνιών για έργα που είχαν δοθεί σε τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες κ.ά.
Το «κερασάκι στην τούρτα» των αντιποίνων ήταν η ενίσχυση των Κούρδων της Συρίας -και όταν λέμε «ενίσχυση», μπορεί να βάλει ο αναγνώστης στον νου του ό,τι θέλει- και τα εγκαίνια του γραφείου αντιπροσώπευσης των Κούρδων του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), που αποτελούν «αγκάθι» χωμένο βαθιά στο πληγωμένο πόδι της Τουρκίας.
Ετσι, λοιπόν, η Ρωσία έστησε τη δική της παγίδα στην Τουρκία, αποσκοπώντας σε τεράστιας σημασίας γεωπολιτικά οφέλη, τα οποία θα δούμε στο επόμενο άρθρο μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου