Δεν θυμάμαι τώρα τι της έκανε ο
Ντόρης της Κατερίνας Χέλμη, τω καιρώ εκείνω όμως δεν υπήρχε κανένας
απολύτως έλεγχος κι έτσι ποτέ κανείς φαρμακοποιός δεν ψυλλιάστηκε τι να
τα θέλει άραγε τα τόσα κινίνα, το λάβδανο και το ποντικοφάρμακο ένα
κορίτσι σαν κι αυτό, που περπατά και τρίζει ο τόπος.
Μου ’ρθε και μένα
να πάρω μια χούφτα κινίνο πέρσι το καλοκαίρι αλλά ευτυχώς με συγκράτησε η
φαρμακοποιός μου, όχι με λόγια αλλά με έργα. Πάνω στον πάγκο της, δίπλα
από τα τεστ εγκυμοσύνης και τα βιολογικά καλλυντικά από γάλα
γαϊδούρας, είχε ένα πάκο με προπαγανδιστικά φυλλάδια του ΟΧΙ. Δεν τα
πουλούσε, δεν σου τα ’δινε με το ζόρι, τα δειγμάτιζε πάντως α βολοντέ
όπως σε ψεκάζουν με άρωμα τα κορίτσια στον Χόντο και το Άττικα.
Εντωμεταξύ, πέρασε ο καιρός και δεν έχω πια καμία
όρεξη να κογιονάρω τον εκπρόσωπο των φαρμακοποιών που βγήκε τις προάλλες
να μας προειδοποιήσει ότι η ασπιρίνη του φαρμακείου απέχει από την
ασπιρίνη του σουπερμάρκετ όσο ο Βούδας απ’ τον Κούδα, ίσως δε και
περισσότερο. Μπορεί και να’χει δίκιο, δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι αυτή η μη
συνταγογραφημένη πλύση, το κλύσμα πες καλύτερα, που φάγαμε πέρσι τέτοιον
καιρό/ μ’ αγαπούσες/ σ’ αγαπούσα, σήκωνε πολλά κινίνα και σφηνάκια
λάβδανο.
Στα πεταχτά μοιράζω τις μισές ενώ ταυτόχρονα προγραμματίζω τις θερινές μου διακοπές στα νησιά. Το χειμώνα καίω εν ανάγκη το σκρίνιο για να ζεσταθώ, ρίχνω στο καφέ ροβύθι μονορούφι να το πιω, στρίβω και φύλλα βιβούρνο λουσίντουμ για να καπνίσω, αυτό το θέαμα πάντως δεν το χάνω με τίποτα. Με 24% ΦΠΑ, μα και με 124, με φόρο στα ενοικιαζόμενα, στα ξενοδοχεία, στις μπίρες και στους χταποδοκεφτέδες, θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό. Θέλω να κάνω τουρισμό στα πρόσωπα των νησιωτών που ψήφισαν μονοκούκι τον ΣΥΡΙΖΑ, να συσφίξω και να επαναπροσδιορίσω τη σχέση μου μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου