ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η συμμαχία με τον διάβολο

Toυ ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Ο χρόνος δεν εξαντλείται μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για την αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς με το σύνδρομο των δημοσκοπήσεων να στοιχειώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, το γκολπόστ μετακινείται από τις εθνικές εκλογές στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. 

Η αγωνία για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα των εκλογών, όπου κάτι οι αστοχίες της κυβέρνησης, κάτι η τακτική τού «ναι» σε όλα τα αιτήματα θα του δώσει πιθανότατα τη νίκη.  

Το πρόβλημα είναι να μπορέσει να φθάσει στις εκλογές υπερπηδώντας το «εμπόδιο» της προεδρικής εκλογής. Γιατί, αν χάσει το μομέντουμ του Φεβρουαρίου, τότε ποιος ξέρει τι θα συμβεί ύστερα από έξι ή δώδεκα μήνες...

 

Αυτή η πραγματικότητα αλλάζει πολλά για την Κουμουνδούρου, καθώς αυτό που προέχει τώρα δεν είναι η προσέλκυση νέων ψηφοφόρων, αλλά οι συμμαχίες «κορυφής» ώστε να αποτρέψει τη συμπλήρωση του μαγικού αριθμού των 180. Η πολιτική συμμαχιών, που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας την Τετάρτη, δεν στρεφόταν σε πολιτικές δυνάμεις, σε κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Απευθύνεται σε βουλευτές με την υπόσχεση ότι η αρνητική ψήφος τους στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που κατά πάσα πιθανότητα θα διευκολύνει τον δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία, θα ανταμειφθεί.

 

Και η αρνητική αυτή ψήφος θα αποτελέσει την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το ξέπλυμα κάθε αμαρτήματος. Στο προσκλητήριο βουλευτών δεν τέθηκε κανένα άλλο κριτήριο και το μέτωπο αυτό δυστυχώς φαίνεται να κτίζεται με τον ίδιο λάθος τρόπο που επιχειρήθηκε να συγκροτηθεί και το κίνημα των αγανακτισμένων, που τελικά κατέληξε να νομιμοποιεί τη βία στην πολιτική ζωή (και τη Χρυσή Αυγή).

Σε ποιους απευθύνεται αυτό το προσκλητήριο όμως;

 

Με κατακάθια του ΠΑΣΟΚ που αναζητούν την πολιτική επιβίωση και την αγκίστρωση στην εξουσία, με ακροδεξιά λαϊκιστικά ρετάλια και με τα ορφανά του Φώτη Κουβέλη κτίζονται στρατηγικές πολιτικές συμμαχίες;

Δεν είναι μόνο οι υποσχέσεις για «επαγγελματική αποκατάσταση» που θα αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία των ψηφοδελτίων του, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον θα πελαγοδρομεί μεταξύ του σκισίματος του Μνημονίου, της σοσιαλιστικής ανατροπής και της ρεαλιστικής στροφής. Για να καλύψει όλες τις ανάγκες των νέων «συμμάχων» του...

Αλλά μπορεί να συμμαχείς και με τον διάβολο χωρίς αυτός να σου πάρει την ψυχή;