Το γεγονός από μόνο του δεν ξεπέρασε άλλα του πρόσφατου παρελθόντος.
Εχουμε δει πρυτάνεις να χτίζονται, να δέρνονται ανηλεώς, καθηγητές να
λιντσάρονται σε καφετέριες, συνελεύσεις και συγκλήτους να διαλύονται από
το ανύπαρκτο άκρο των υπαρκτών φασιστοειδών μειοψηφιών με τα υπαρκτά
ρόπαλα και κλοτσομπουνίδια, με οχετό ύβρεων και απειλών. «Ρόμπα» της
υφηλίου η φωτοδότρα της Οικουμένης. Αρα, λούσιμο ενός «βουδιστή»
αντιπρύτανη με σκουπίδια, έπειτα από ένα υστερικό λογύδριο, είναι ψιλά
γράμματα για τη Γουινέα Μπισάου και μια ήπια εικαστική παρέμβαση της
καθεστωτικής αριστεράντζας, που τα πολιτικά σκουπίδια στα μυαλά της τα
περιφέρει και στις κάμερες, ως «αγώνα». Χωρίς τσίπα, χωρίς τόση δα
ντροπή.
Αν δεν διωχθούν ποινικά και πειθαρχικά οι δράστες, δεν θα πω ότι είμαστε το μπορντέλο της Καλλέργαινας. Αυτό θα ήταν βαρύτατη προσβολή προς μια ιστορική επιχείρηση με προσφορά στους στερημένους της κοινωνίας, αφού, ως γνωστόν, σε αυτούς τους οίκους της ηδονής υπάρχουν κανόνες, τάξη και σειρά, και η μαχαλομαγκίαση δεν έχει πέραση. Ο υστερικός «αγωνιστής» του Youtube, που απήγγειλε το γνωστό ταβλαδόρικο ψευτοπροοδευτικό ποίημα προτού αδειάσει τις βρομιές του σε έναν άνθρωπο, αν είχε τη φαεινή ιδέα όχι μόνο να πουλήσει τσαμπουκά αλλά να κουβαλήσει και τα σκουπίδια του εντός του ευαγούς ιδρύματος της Αφροδίτης, που διηύθυνε η θρυλική Καλλέργαινα, θα τον είχαν βάλει να τα φάει και θα του μετρούσαν τα παΐδια ένα προς ένα.
Σε μια σοβαρή χώρα, πάντως, θα είχαν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για να αποβληθεί διαπαντός από το πανεπιστήμιο για την παράνομη, χυδαία και αξιόποινη συμπεριφορά του, που στην επιεικέστερη εκδοχή της είναι έργω εξύβριση ενός διδασκομένου στον διδάσκοντα, ενός νέου σε έναν ηλικιωμένο, ενός φοιτητή προς ένα εκλεγμένο μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Είδαμε ζωντανά τον εξευτελισμό ενός ανθρώπου, των θεσμών,
της Δημοκρατίας, της ακαδημαϊκής ελευθερίας, όπου η χυδαιότητα και το
ποινικό αδίκημα βαφτίστηκαν… «συμβολισμός».
Αυτό που μου έκανε
εντύπωση, πλην της «παγωμένης» -μάλλον από φόβο- σιωπής του αντιπρύτανη,
ήταν η υστερία του «αγωνιστή» και ορισμένων από τους ομοϊδεάτες του.
Απήγγειλε τις ψευτοπροοδευτικές μπούρδες του αφρίζοντας, τρέμοντας
σύγκορμος, στον περιδεή αντιπρύτανη, ο οποίος μάλλον σκεφτόταν μη φάει
και κάνα βρομόξυλο από τους μειοψηφικούς ψευτόμαγκες.
Αυτή η υστερία, ο ακραίος -χωρίς ίχνος αμφιβολίας- φανατισμός και η πεποίθηση ότι κατέχεις την απόλυτη αλήθεια -την οποία έχεις την «άδεια από τη σημαία», μια ψωραλέα κουρελού, να επιβάλεις με τσαμπουκά στους πολλούς- είναι το κύριο χαρακτηριστικό του φασίστα, του ολοκληρωτικού κάθε χρώματος.
Απλά, είπαμε: οι μαύροι φασίστες δεν
κρύβονται - ξυρίζουν τα κεφάλια, σηκώνουν τεντωμένο το χέρι, λένε φανερά
ότι θαυμάζουν τη δικτατορία, θέλουν αυταρχική διακυβέρνηση. Είναι
ειλικρινείς αντιδημοκράτες. Κάνουν «μπαμ». Οι άλλοι είναι παρενδυτικοί,
δηλαδή τραβεστί: Φοράνε προοδευτικά φουστάνια, σακάκια, έχουν μακριά
μαλλιά και μούσια, αλλά από μέσα και στην πράξη είναι φασίστες
βεριτάμπλ.
Κατά παράδοξο τρόπο, μάλιστα, που πρέπει ένας ειδικός να μας
ερμηνεύσει, έχουν αμφότεροι μια ενδυματολογική προτίμηση στο μαύρο
χρώμα, όπως και στα στειλιάρια από φτυάρια, που υποδύονται τις σημαίες,
όταν διαδηλώνουν. Κοντοχωριανοί. Απλά, οι μεν είναι ειλικρινείς, οι δε
υποκριτές.
Το σκουπιδαριό στους πανεπιστημιακούς χώρους δεν το δημιουργούν σαλεπιτζήδες, ψαράδες, αγρότες. Κυρίως φοιτητές το δημιουργούν. Αυτοί που γράφουν βρομιές στους τοίχους και κολλάνε παντού κωλόχαρτα με τα ράκη των ιδεοληψιών τους, ρυπαίνοντας τον χώρο, δεν είναι συνήθως εξωγήινοι ούτε εξωπανεπιστημιακοί.
Αυτοί, όμως, που εμποδίζουν στους
πανεπιστημιακούς χώρους την εφαρμογή του Νόμου, ώστε να εμποδίζονται οι
εξωπανεπιστημιακοί αναρχοαριστεριστές, πρεζέμποροι, λαθρέμποροι και
όποιοι άλλοι λούμπεν να δρουν παράνομα εντός του πανεπιστημίου, είναι οι
ίδιοι οι «προοδευτικοί» φοιτητές.
Αρα, ο εν λόγω φοιτητής και οι
ομοϊδεάτες του, αν έπρεπε να τιμωρήσουν τον υπεύθυνο, μάλλον θα έπρεπε
να τα λουστούν οι ίδιοι τα σκουπίδια, να κολυμπήσουν σε αυτά, να τα
τρίψουν στα αυθάδη μούτρα τους ο ένας στον άλλο.
Ομως, το πλέον εκπληκτικό επιχείρημά τους, ως τάχα «προοδευτικό»,
είναι η υστερική, λυσσαλέα αντίθεσή τους στην ηλεκτρονική ψηφοφορία του
συνόλου των φοιτητών για τις καταλήψεις. Τώρα που ασπρίζουν τα γένια
μου, έμαθα κι εγώ ότι η άμεση δημοκρατία και η απόλυτη πλειοψηφία επί
του συνόλου είναι «αντιδραστική» και «δημοκρατικός» είναι ο τσαμπουκάς
των λίγων, ώστε σε ένα αμφιθέατρο 100 τραμπούκοι να αποφασίζουν κατάληψη
για λογαριασμό μερικών δεκάδων χιλιάδων. Πιο φασίστας πεθαίνεις!
Βέβαια, είμαι κουτός, αφού το αμφιθέατρο δίνει τη «δημοκρατική»
δυνατότητα να διαλύσεις με τη βία μια συνέλευση στην οποία δεν έχεις
πλειοψηφία, να απειλήσεις, να εκδιώξεις και να δείρεις τους
διαφωνούντες.
Πώς θα το στερηθεί αυτό η Αριστερά και πού ακούστηκε να
αποφασίζουν όλοι με απόλυτη πλειοψηφία και όχι οι στρατευμένοι
κατσαπλιάδες των ποικίλων εκφάνσεων της «προόδου»;
Η λύση προφανής -βοά η ανάγκη-, την επιτάσσει η λογική:
Ενιαίο
ψηφοδέλτιο και εκπαραθύρωση των κομματικών παρατάξεων από τα
πανεπιστήμια. Πανεπιστημιακή αστυνομία. Εφαρμογή του Νόμου. Παντού.
Κάναμε δεκαετίες για να ξεφορτωθούμε το γελοίο άσυλο. Ας μην κάνουμε
πάλι δεκαετίες για να ξεφορτωθούμε τη φασίζουσα και γελοία νοοτροπία που
δημιούργησε. Μαζί μας, η πλειονότητα των φοιτητών, που θέλει να
απαλλαγεί από τους υστερικούς «νταβατζήδες» της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου