Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Πριν 2 εβδομάδες έγραψα για 5 μεγάλες μπούρδες του καιρού μας.
Επειδή άρεσε πολύ στους φίλους μου και επειδή σκέφτηκα πως οι
εξέκιουτιβς στο Χόλιγουντ δεν είναι τίποτε κορόιδα είπα να γράψω και ένα
σίκουελ με άλλες 5 μεγάλες μπούρδες που απολαμβάνουμε να ακούμε και να
λέμε καθημερινά.
Όλα είναι στο μυαλό.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια φράση πέρα για
πέρα αληθινή καθώς ό,τι νιώθουμε, σκεφτόμαστε, ακόμα και η συνείδηση
της ίδιας μας της ύπαρξης υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μας. Αυτό που την
κάνει μια τεράστια μπούρδα είναι το ότι χρησιμοποιείται με σκοπό να
παρηγορήσει ή να ανακουφίσει ή να εφησυχάσει αυτόν στον οποίο
απευθύνεται ή αυτόν που την ξεστομίζει, ο οποίος από εδώ και στο εξής θα
αναφέρεται ως «ο ξεστομίζων». Ο οποίος ξεστομίζων μάλλον δεν έχει
καταλάβει πως το ότι «όλα είναι μέσα στο μυαλό» δεν αλλάζει απολύτως
τίποτα καθώς έτσι κι αλλιώς χωρίς το μυαλό δεν είμαστε και πάρα πολλά
πράγματα. Το πολύ πολύ να είμαστε Έλληνες (ή οποιασδήποτε άλλης
εθνικότητας) εθνικιστές. Για να σας πείσω για το πόσο μεγάλη μπούρδα
είναι νομίζω πως αρκεί να πω πως είναι το αντίστοιχο του να προσπαθήσεις
να ηρεμήσεις κάποιον που σφαδάζει από πόνο την ώρα που του κόβουν το
πόδι χωρίς αναισθητικό λέγοντας του «Έλα μην κάνει έτσι. Ο πόνος είναι
απλώς ένα ερέθισμα που μεταφέρεται μέσω νεύρων» (ή κάτι τέτοιο)
«Μη φοβάσαι. Όλα στο μυαλό είναι»
Δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα η λέξη φιλότιμο
Δεν γνωρίζω όλες τις γλώσσες του πλανήτη για να
γνωρίζω την ορθότητα της παραπάνω φράσης αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να
καταλαβαίνω πως πρόκειται για μια τεράστια μπούρδα, κυρίως επειδή η
χρήση της δεν έχει σχέση τόσο με τη γλωσσολογία όσο με την
αυτοϊκανοποίηση. Είναι μια μπούρδα η οποία χρησιμοποιείται στην
αυτάρεσκη προσπάθεια να αποδειχθεί η ανωτερότητα του Ελληνισμού λες και
μια βόλτα στο face το book ή ένα ζάπινγκ στην τηλεόραση δεν είναι
αρκετά. Εν πάση περιπτώσει, στην πραγματικότητα το φιλότιμο είναι μια
λέξη που ακούγεται πολύ ωραία αλλά, δυστυχώς, ο μόνος λόγος ύπαρξης της
είναι η αντικατάσταση της οργάνωσης, της εργατικότητας, της συνέπειας,
του προγραμματισμού, του αλτρουισμού, της αυτοθυσίας και άλλων λέξεων
που μάλλον υπάρχουν στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και που
ενδεχομένως να περιγράφουν χαρακτηριστικά και ιδιότητες πολύ πιο
σπουδαίες από την τσαπατσουλιά της τελευταίας στιγμής ή τη βοήθεια που
δίνεται μετά από πίεση και προκειμένου να μη θιγεί ο εγωισμός αυτού που
αναγκάζεται να τη δώσει.
Δεν φοράς παντελόνια
Μια φράση-δριμύ κατηγορώ (αν η μόδα του βίντατζ
εξαπλωθεί και στις λέξεις θα μπορούμε να τη λέμε και "ωωω προσβόλα") που
συνδυάζει την εντιμότητα και την ευθύτητα με συγκεκριμένο ρούχο και
υπονοεί πως πρόκειται για γνωρίσματα που συναντώνται αποκλειστικά στο
αντρικό φύλλο. Αυτό και μόνο είναι αρκετό προκειμένου να καταταχθεί στην
κατηγορία της μπούρδας καθώς γνωρίζουμε πως η ευθύτητα και η εντιμότητα
δεν είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους γενικότερα. Εκεί, όμως,
που ανεβαίνει κατηγορία και γίνεται μεγάλη μπούρδα είναι όταν λέγεται
από τους κατοίκους μιας χώρας της οποίας οι εθνικοί ήρωες φορούσαν ρούχα
που όσο καλή θέληση ή κακή όραση έχεις παντελόνια δεν τα λες και της
οποίας η - ανδρική - εθνική ενδυμασία περιλαμβάνει λευκή πλισέ φούστα
με λευκό κολάν και μαύρη καλτσοδέτα. Ή από Σκωτσέζους.
«Παιδιά,θέλω να σας μιλήσω στα ίσα και παντελονάτα»
Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι
Μια – επίκαιρη όσο ποτέ- μπούρδα η οποία – παρότι
επίκαιρη όσο ποτέ- ακούγεται όλο και λιγότερο, ίσως επειδή όσοι την
φωνάζουν κάποια στιγμή έρχονται αντιμέτωποι με την Ιστορία και
δυσκολεύονται να φωνάξουν Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι, Ρώσοι, Γερμανοί,
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Αυστριακοί και Ούγγροι, Οθωμανοί,
Ολλανδοί, Άραβες και Μογγόλοι. Ή - ακόμα χειρότερα - έρχονται
αντιμέτωποι μ’ εκείνη την ωραία - και επίκαιρη όσο ποτέ - παροιμία που
μιλάει για τον κρεμασμένο και το σπίτι του και καταλαβαίνουν πως δεν
μπορείς να μισείς τον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό και ταυτόχρονα να
αισθάνεσαι υπερήφανος για τις βόλτες του Μεγάλου του Αλέξανδρου στην
Ανατολή. Η πιο ωραία δικαιολογία από τους βίντατζ μπουρδολόγους που
επιμένουν να ζουν με αυτήν την ωραία αντίφαση, δίνεται με μια άλλη
μπούρδα που κάτι λέει για τα ιστορικά γεγονότα που - παρότι είναι
επίκαιρα όσο ποτέ - πρέπει να τα τοποθετούμε στην εποχή τους χωρίς
ταυτόχρονα να εξηγούν σε ποια ακριβώς εποχή το να επιτεθούν στην πόλη ή
το χωριό σου και να σφάξουν και μερικά μέλη της οικογένειας σου θα
θεωρείτο θεόσταλτο δώρο.
Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου
Το να νιώθεις πράγματα για τη χώρα σου είναι λογικό. Εδώ
μεγάλωσες, εδώ έχεις αναμνήσεις, εδώ ψήφισες τον Κωνσταντίνο τον
Ακούραστο-Εργατικό – Άοκνο – Ακάματο – Ικανό και τον Γεώργιο τον
Ανδρέα τον Παπανδρέου και τον Αντώνη τον Βενιζέλο, εδώ θα ψηφίσεις τον
Αντρέα τον Τσίπρα και τον Σταύρο. Εδώ γνώρισες τον άνθρωπο που αγάπησες
όσο κανέναν άλλο και εδώ σε κεράτωσε, σε χώρισε και δε σου πληρώνει
διατροφή. Με λίγα λόγια, εδώ έζησες κι αν δεν έχεις αρκετά λεφτά ή
επάγγελμα με ζήτηση στο εξωτερικό, εδώ θα συνεχίσεις να ζεις. Δεν
χρειάζεται να μολύνεις την αγάπη για την ίδια τη ζωή σου με μπούρδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου