Τοτέμ της Αριστεράς του φρεντοτσίνο

Μην σας ξεγελά το γεγονός οτι ο αρθρογράφος είναι μέλος της τρισάθλιας ΝΔ και κολλητός του ανεπάγγελτου αρχηγού της. Το άρθρο είναι αξιόλογο...

Του ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Τα αποσαθρωμένα τοτέμ της Αριστεράς του φρεντοτσίνο, ντυμένα κουρέλια, ακόμη στέκουν γερμένα κι ερειπιώδη στο κέντρο της αγοράς. Λερώνουν την Ιστορία μας, αντιστρατεύονται τα εθνικά και κοινωνικά μας συμφέροντα, την ίδια τη λογική, υπονομεύουν τη λύση των προβλημάτων μας.

Κοινό μυστικό ότι δύο είναι τα μεγάλα «μπορντέλα» της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης, τα μικρά και μεγάλα φέουδα της ρεμούλας: τα πανεπιστήμια και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ειδικά στα πρώτα, λυσσώδης η αντίσταση σε κάθε έλεγχο.

Κι εδώ χρειάζεται μια κλοτσιά σ' ένα μεγάλο ταμπού, καίτοι διαθέτει υψηλή, συνταγματική, προστασία. Στην περίφημη αυτοδιοίκηση, αυτονομία των πανεπιστημίων. Απαίτηση πολλών πανεπιστημιακών φεουδαρχών το κράτος, ήτοι ο λαός, να τους δίνει το ωραίο και ματωμένο χρήμα του κι αυτοί να το κάνουν ό.τι θέλουν.

Οχι δε μόνο να κάνουν ό,τι θέλουν το χρήμα, αλλά, αμειβόμενοι από το υστέρημα του έθνους, να έχουν την ασυδοσία όχι μόνο να ενθυλακώνουν κολλαριστά κρατικά ή ευρωπαϊκά ευρώ, να κάνουν δωράκια σε άλλους ή τον εαυτό τους, συνέδρια - ταξιδάκια αναψυχής, αλλά κυρίως να κοπρίζουν τα ανθελληνικά σκατά τους μέσα στα μυαλά της νεολαίας. Το έθνος τούς τα ακουμπάει κι αυτοί απαιτούν, σε πολλές περιπτώσεις, την «ελευθερία» να αμφισβητούν την εθνική μας ταυτότητα, να φτύνουν πάνω στους ήρωές μας και να παράγουν μηδενιστικά ανδράποδα, «τέχνη» κι «επιστήμη» της πλάκας - αλλά μιας πολύ επικίνδυνης πλάκας. Εν ολίγοις, να τους πληρώνει το έθνος για να το υπονομεύουν.

Μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά «αυτοδιοικούμενοι», «αυτόνομοι» κι αλληλοϋποστηριζόμενοι. Και τώρα μπορεί μεν να μπορεί να τους ελέγξει η Πολιτεία και να τους σβερκώνει καμιά φορά ο κ. εισαγγελέας για το πλιάτσικο στο δημόσιο ταμείο, αλλά ποιος τους ελέγχει για τη μαζική παραγωγή «γενιτσάρων», μέσα από τις μπατιρημένες ψευτοπροοδευτικές διδαχές τους;

Ο Χ υπουργός μπορεί να στείλει στον εισαγγελέα κι αυτός με τη σειρά του στο ακροατήριο και στη φυλακή αυτόν που, π.χ., αγόρασε από χρήμα του πανεπιστημίου Φεράρι στον εραστή του (θυμάστε;) ή έχτισε εξοχικό με υλικά που πλήρωσε το πανεπιστήμιο. Αυτόν όμως που παραδίδει στην κοινωνία μισέλληνες κοπρίτες πού και πώς μπορεί να τον στείλει; Ποια πρόληψη και ποια καταστολή υπάρχει για όσους διδάσκουν το ανθελληνικό μίσος τους στους φοιτητές ή στους μαθητές τους -υπάρχουν τέτοιοι και στη Μέση Εκπαίδευση- και δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή, φτύνοντας τον ελληνικό τρόπο;

Το κράτος, η συλλογική, συγκροτημένη έκφραση του έθνους, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να βγάζει μέσα από την Παιδεία τους ανθρώπους που θέλει. Πολίτες που θα ενστερνίζονται ένα μίνιμουμ αξιών. Πατριωτισμό, φιλοτιμία, σεβασμό στους ήρωες, στις ιδέες, στις θυσίες, στην Ιστορία του Ελληνισμού κι όχι επίδοξους εμπρηστές της κοινωνίας.

Δικαίωμά του όποιου διαφωνεί. Ας γράφει βιβλία, να τα αγοράζει όποιος θέλει, αν βρει εκδότη. Οχι όμως να απαιτεί να του τα εκδίδει το κράτος, να αμείβεται για τις προδοτικές μπούρδες του και να τις διδάσκει κιόλας μέσω της δημόσιας παιδείας. Ας πάει σε ξένο πανεπιστήμιο να δουλέψει, αν τον προσλάβουν, και να διδάξει σε αφελείς Φράγκους ή Παπούα, όχι όμως στα παιδιά του φορολογούμενου Ελληνα, όχι στην επικράτεια που απελευθέρωσαν οι εθνικοί αγώνες, το αίμα των πατεράδων και παππούδων μας. Είναι δικαίωμα όποιου του κάνει κέφι να αμφισβητεί ό,τι του καπνίσει, να είναι και ασεβής, άμα λάχει. Οχι όμως να κάνει τη χολερική ασέβειά του και το μίσος για τη γη που πατάει κρατική πολιτική παιδείας. Είναι αδιανόητο να προσλαμβάνεται στη δημόσια εκπαίδευση και να εξακολουθεί να εργάζεται σε αυτήν, να τον πληρώνουν οι Ελληνες για να διδάσκει ανθελληνικές ιδεοληψίες στα παιδιά αυτών που τον πληρώνουν.

Ως τώρα τη βγάλανε ζάχαρη. Αλληλοϋποστηρίζονταν, αλληλοεκλέγονταν, βάζανε και «προοδευτικό» χέρι σε κονδύλια, προγράμματα, έχουν και σκλαβάκια μεταπτυχιακούς να τους γράφουν τα πονήματά «τους», εμπλουτίζοντας ακόπως την εργογραφία τους.

Είναι καιρός να πάμε δυναμικά σε μια από τις βασικές πηγές του προβλήματος της κοινωνίας μας, όπου επικράτησαν τραμπούκικα και δικτατορικά οι ηττημμένοι του Γράμμου.

Η επανελλήνιση της Παιδείας μας σε όλες τις βαθμίδες θα την επαναφέρει στον συνταγματικό της ρόλο, που είναι η εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων. Κι αυτό προϋποθέτει προαγωγή της εθνικής και θρησκευτικής τους συνείδησης, όχι αμφισβήτηση και καταρράκωσή τους! Η επανελλήνιση της Παιδείας θα την ευθυγραμμίσει με το εθνικό συμφέρον, την κοινωνική συνοχή και ειρήνη. Αυτό όμως προϋποθέτει αναθεώρηση των διδασκόμενων βιβλίων, έλεγχο κι αξιολόγηση των διδασκόντων κι απομάκρυνση των ακατάλληλων για να υπηρετήσουν τους συνταγματικούς σκοπούς της παιδείας, όποιοι και να 'ναι, όπου και να 'ναι.

Αλλωστε η υπεράσπιση του λαού, των αδύναμων, γίνεται καλύτερα από αυτούς που αγαπούν με πάθος το έθνος και τον τόπο του, που ενστερνίζονται τις αξίες τις φιλοτιμίας, της αρμονίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, κι όχι από τους κοινωνικούς «λύκους», που, ανυπόμονοι, περιμένουν την πυρκαγιά που θα κάψει την πατρίδα για να χορέψουν τους περίεργους χορούς τους πάνω στις στάχτες. Ακόμη και τους πιο φλογερούς κοινωνικούς αγωνιστές τούς έβγαλε το Ηρωικό Πρότυπο. Παλαμά είχανε διαβάσει κι όχι… Κουράκη.