"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ραγιάδων Ιδιαιτερότης

Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Διευρύνεται η δυστυχία, αυξάνει ο ραγιαδισμός. Μονοπωλείται στα πρωτοσέλιδα η συμπεριφορά των ξένων. Αγαλλίαση εάν η κ. Merkel εύχαρις συνάντησε Έλληνα αξιωματούχο. Θρίαμβος διότι άλλος επιβεβαίωσε την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα. Εν τούτοις, το ανήκειν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τίτλος κατ΄απονομήν. Αντιθέτως, είναι - αποκλειστικά - δυνατότης διαβίωσης στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά. Αυτή, ήδη δια του άρθρ. 26 § 2 της Σύμβασης Λισαβόνας, που έχει κυρωθεί δια ν. 3671/08 ορίζεται …«… ως έκταση χωρίς σύνορα όπου εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων …»… Συμβολή, λοιπόν, στην ελεύθερη κυκλοφορία: εμπορευμάτων, κεφαλαίων, προσώπων και υπηρεσιών προσδίδει την πολυπόθητη ευρωπαϊκή ταυτότητα. Όχι, δηλώσεις οιεσδήποτε. 

Η επιλεκτική πτώχευση (selective default) εκ της άρνησης πληρωμής των ομολόγων, κατέστησε την περίπτωσή μας ξεχωριστή. Χαντακώσαμε την ποιότητα του όλου ευρωχρέους. Οδηγήσαμε σε ιστορικά ύψη τα επιτόκια εκδόσεων: Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας. Κυρίως καταστήσαμε σαφές ότι αδυνατούμε ν΄αυτοχρηματοδοτηθούμε σε €. Ανήκουμε, λοιπόν, σε νομισματική ένωση στης οποίας το νόμισμα δεν αυτοχρηματοδούμεθα (!!!).  

Πρόκειται φαινόμενο παγκοσμίως πρωτοφανές. Για ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίου - κατά τις συνθήκες - ουδείς, πλέον, λόγος. Οι μεγάλες εδώ ξένες τράπεζες φεύγουν "παίρνοντας" (και) τις ζημιές τους. Δεν περιμένουν ν΄ανακάμψουν. Βλέπουν επιδείνωση. Φροντίζουν να μη χάσουν περισσότερα. Ανύπαρκτο και περαιτέρω το ενδιαφέρον για εδώ κεφαλαιϊκές επενδύσεις. Οι ημεδαπές τράπεζες προσφέρουν τα υψηλότερα επιτόκια στην Ευρωζώνη. Προσελκύουν όμως - εκείθεν - μηδενικές καταθέσεις. Ούτε οι βασικοί τους μέτοχοι δεν αποθεματοποιούν εδώ. Είμεθα ως "ξεχωριστή περίπτωση" εκτός αγοράς κεφαλαίου. 

Η πατριωτική αντίληψη του δικαίου σφαγιάζει τα ατομικά δικαιώματα, χαρακτηριστικά: Απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου έκρινε (Εστία 30.6) ότι υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες αναστέλλονται οι εξασφαλίσεις ιδιωτικών συμφερόντων. Συνακόλουθα το Συμβ. Επικρατείας έκρινε (κατά πλειοψηφία) ότι κατά ιδιώτη το δημόσιο προβάλλει προς συμψηφισμό μη ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις. Οι δικαστικές αυτές τομές δίδουν πρόσθετο τόνο στην ιδιαιτερότητά μας. Ετσι, η Ελλάς, ως χώρα (και) επικίνδυνη δεν είναι δέκτης παροχής εδώ υπηρεσιών πολύ μάλλον και εγκατάστασης άλλων ευρωπαίων, φυσικών ή νομικών προσώπων. Συναφώς από τις χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, εγκατεσπαρμένες, κυρίως, στα Βαλκάνια ουδεμία επιστρέφει. Συμπερασματικά: Συνιστούμε την ακραία ιδιαιτερότητα χώρας που ονομαστικά ανήκει (ακόμη) στην Ευρωζώνη, κείται όμως, εν τούτοις, εκτός Ενιαίας Αγοράς: κίνησης κεφαλαίων και προσώπων και υπηρεσιών και εμπορευμάτων. Δεν μετέχουμε, δηλαδή, της λειτουργίας της αγοράς όπου παραμένουμε απλοί θεατές και de facto - ακόμη - φιλοξενούμενοι, ως αμέτοχοι (και) στις κοινές δαπάνες


Το τριμερές σχήμα κυβερνά δύσκολα. Ηχηρός ο κόλαφος στην βουλή από την μη επικύρωση της συμφωνίας συμβιβασμού Siemens - Ελλάδος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία. Η κυβέρνηση φοβήθηκε καταψήφισή της. Απέσυρε το νομοσχέδιο. Νίκησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος έχει, ουσιαστικά, επιβληθεί στον δημόσιο μηχανισμό. Έχει απορροφήσει τους δυναμικώτερους συνδικαλιστές του (άλλοτε ισχυρού) ΠΑΣΟΚ. Η δυναμική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ισχυρότερη του κυβερνητικού συνασπισμού. Η κυβέρνηση στριμώχνεται πανταχόθεν. Δημοσκοπικώς: ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ πέφτουν πολύ. Ν.Δ. ακολουθεί. ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει. 

Σήμερα άμεσος κίνδυνος για την (και) τυπική έξοδό μας από την Ευρωζώνη δεν αντιμετωπίζεται. Αντιστοίχως, όμως, στερούμεθα και σοβαρής ελπίδας επιβίωσης εκεί στο μέλλον. Η κ. Merkel, έναντι των ψηφοφόρων της, έχει επωμισθεί την πολιτική ευθύνη οικονομικής μας στήριξης. Άμεση έξοδός μας θα λογιστικοποιήσει απλήρωτο χρέος υπολογιζόμενο περί τα € 62 δις. Αλλά η Γερμανία κυκλώνεται (και αυτή) από την κρίση. Τέτοια απώλεια θα έβλαπτε την Καγκελάριο στην αναμέτρηση του 2013. Δεν θ΄αναλάβει τον κίνδυνο. Παράλληλα η κρίση κατέστησε βέβαιον ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται ανασύνθεση με κεντρικό οικονομικό προγραμματισμό. Τέτοιο μήνυμα, άλλωστε, έχουν εκπέμψει και τα μέτρα Draghi. Εκεί, στην ανασύνθεση, η κατάστασή μας θα είναι δύσκολη.  

Ασφαλώς τον ήλιο και την θάλασσά μας, οι Ευρωπαίοι μπορούν ν΄απολαμβάνουν (και) χωρίς συνεταιρισμό μαζί μας. Συνεταιρισμό, άλλωστε, που (τον) έχουν πληρώσει πανάκριβα. Κατ΄ανακοίνωση του υπουργού Οικονομίας κ. Στουρνάρα το υπέρ ημών πρόγραμμα έφθασε τα € 340 δις (Καθημερινή 1.9.). Ήδη πώς το υψηλότερο εγχείρημα διάσωσης χώρας (όλων των εποχών) είχε τα δικά μας πενιχρά αποτελέσματα, ανάγεται στις ιδιαιτερότητες της φυλής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: