Η θρησκευτική «εχθροπάθεια»

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Βεβαίως ο τυπικός νομοθέτης δεν θα μπορούσε να έχει ποτέ την ευρυμάθεια και τη γλωσσοπλαστική ικανότητα ενός Χαράλαμπου (Χάρη) Καστανίδη. Γι’ αυτό και το άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα -με το οποίο έγινε η ποινική δίωξη του 27χρονου που έκανε τη σατιρική σελίδα «Γέρων Παστίτσιος»- έχει τον ταπεινό τίτλο «Επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης». 

Αν περνούσε από τα χέρια του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης το εν λόγω άρθρο θα μπορούσε να έχει έναν μεγαλοπρεπέστερο τίτλο, όπως η «πρόκληση θρησκευτικής εχθροπάθειας».

Η λογική πάντως είναι η ίδια. Φιμώνουμε τον λόγο, διότι κάποιος μπορεί να τον πάρει στραβά και προκειμένου να μην ασκήσει παράνομη βία ασκούμε εκ των προτέρων τη νόμιμη βία (φυλάκιση), για να μην προκληθεί «εχθροπάθεια» ή «διαταραχθεί η θρησκευτική ειρήνη». Η ειρωνεία ότι ασκείται νόμιμη βία προκειμένου να μην υπάρχει η πιθανότητα παράνομης βίας περνάει απαρατήρητη.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι σε μια κοινωνία υπάρχουν πολλών τύπων εχθροπάθειες:

 

Υπάρχουν π.χ. οι ποδοσφαιρικές. Δεν θα έπρεπε να τιμωρείται από τον νόμο ο χαρακτηρισμός «χανούμισσες»; Εδώ η βία δεν είναι υποθετική. Σφάζονται στα γήπεδα οι οπαδοί των ομάδων.

Πέρα από τους γηπεδικούς χαρακτηρισμούς υπάρχει και η «ταξική εχθροπάθεια». Είναι πολλοί εργαζόμενοι που θεωρούν τους καπιταλιστές «εκμεταλλευτές». Δεν είναι αστείο πράγμα. Με βάση την ταξική εχθροπάθεια η χώρα αυτή έζησε έναν εμφύλιο και μετά κάποιοι διαταραγμένοι δολοφονούσαν στο όνομα της εργατικής τάξης. Γιατί δεν φιμώνεται λοιπόν το ΚΚΕ επειδή κάποιοι μπορεί να πάρουν στραβά τη μαρξιστική ανάλυση και με βάση αυτήν να ασκήσουν παράνομη βία;

Υπάρχει όμως μια λέξη στον Ποινικό Κώδικα που πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις για τις προθέσεις όσων νομοθετούν λογοκριτικά. Στο άρθρο του 199 διαβάζουμε ότι «όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών». Και εντάξει: η «Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού» έχει εδώ ιδιαίτερες σχέσεις με το κράτος και επομένως λογικά αναφέρεται ρητώς στον Ποινικό Κώδικα. Με τον όρο «άλλη θρησκεία ανεκτή(!) στην Ελλάδα» τι εννοεί ο νομοθέτης; Και ποιος κρίνει την ανοχή στα πιστεύω κάποιων ανθρώπων;

Το μεγάλο έλλειμμα στην Ελλάδα, και σε άλλες ανατολικές χώρες, είναι αυτό της ανοχής. Κυρίως στις απόψεις...