Οσοι συγκρίνουν τον Μεγάλο Περίπατο με την επιτυχημένη πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ας κάνουν τον κόπο να ρίξουν μια ματιά στην περίφημη αθηναϊκή τριλογία. Κι αν είναι «ειδικοί» επί θεμάτων αρχιτεκτονικής ας μου πουν και μένα του άσχετου αν ο πεζοποδηλατόδρομος συμβάλλει στην ανάδειξη, τη «θέαση», και την ένταξη των τριών κτιρίων στη ζωή της σύγχρονης πόλης. Αν το επιθετικό κοκκινοκίτρινο και οι ζαρντινιέρες «συνομιλούν» με τα έργα των αδελφών Χάνσεν, ή αν είναι μια βίαιη παρέμβαση που δημιουργεί ένα ρήγμα ανάμεσα στη σημερινή Αθήνα και τη μνήμη της.
Θα μου πείτε ότι ούτως ή άλλως τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου εδώ και χρόνια είχαν μετατραπεί σε εφαλτήριο των μπαχαλάκηδων, για καιρό δε το άσυλο επέτρεπε σε Κούρδους και λοιπούς διαμαρτυρόμενους να κατασκηνώνουν με τα κουρέλια τους και τις ντουντούκες τους στον περιβάλλοντα χώρο. Η Βιβλιοθήκη είχε εγκαταλειφθεί στην ερημιά της, η δε Ακαδημία αφορά πλέον μόνον τους ακαδημαϊκούς. Η παρακείμενη οδός Ρήγα Φεραίου λειτουργούσε ως δημόσιο ουρητήριο. Κανείς δεν ενδιαφερόταν για την τριλογία. Η μνήμη της σύγχρονης Ιστορίας μας ήταν και παραμένει αόρατη.
Θα περίμενε κανείς ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στην κεντρική λεωφόρο της Αθήνας, εκτός από τους ποδηλάτες θα έδειχνε και κάποιο ενδιαφέρον για την ιστορική της μνήμη.
Θα περίμενε κανείς ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στην κεντρική λεωφόρο της Αθήνας, εκτός από τους ποδηλάτες θα έδειχνε και κάποιο ενδιαφέρον για την ιστορική της μνήμη.
Αυτό τουλάχιστον γίνεται εις τας Ευρώπας τας οποίας επικαλείται με τόση άνεση ο κ. Δήμαρχος.
Οι επικριτές του αναφέρονται στο κόστος της κάθε ζαρντινιέρας, στα παγκάκια και το κυκλοφοριακό. Ομως ποιος βλέπει την αόρατη τριλογία; Αλήθεια, ακούσαμε κάτι από το υπουργείο Πολιτισμού; Το Πανεπιστήμιο και η Βιβλιοθήκη υπάγονται στο Παιδείας;
Είναι όμως και μνημεία του σύγχρονου πολιτισμού μας, ο οποίος δεν περιορίζεται στα θέατρα και τις συναυλίες που τόσο γενναιόδωρα επιχορηγήθηκαν.
Θα μου πείτε αυτοί κάνουν φασαρία, σε αντίθεση με τους αδελφούς Χάνσεν οι οποίοι από εκεί που βρίσκονται δεν μπορούν να ακουστούν.
Εχει άποψη το ΚΑΣ για την αισθητική της πεζοδρόμησης όπως, δικαίως, έχει άποψη για το ύψος των κτιρίων που εμποδίζουν τη θέα της Ακρόπολης;
Θέλουμε να διώξουμε τα αυτοκίνητα από το κέντρο της Αθήνας;
Θέλουμε να διώξουμε τα αυτοκίνητα από το κέντρο της Αθήνας;
Μακάρι. Ομως οι πεζόδρομοι δεν είναι αυταξία και οι ποδηλάτες δεν θα σώσουν τον κόσμο μας. Οι πεζόδρομοι αποκτούν αξία αν...
βοηθούν στη θεραπεία αναπηριών που έχουν σωρευθεί δεκαετίες τώρα. Και η μεγάλη αναπηρία της Αθήνας είναι η αδυναμία της να τιμήσει και να αξιοποιήσει τη μνήμη της προς όφελος της σύγχρονης ζωής.
Εκτός κι αν θέλουμε ένα κέντρο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της οδού Ερμού. Καταστήματα και στους παράδρομους καφετέριες και μπαράκια. Αντε και στο βάθος κάνα μουσείο, αφού ο πολιτισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου