Αν τα περί επικείμενου περάσματος τροπολογίας κλπ. που επικαλείται ο ΚΜ
ισχύουν, θα μπορούσαν όντως να αποτελούν εξήγηση για τα χτεσινό όργιο.
Έτσι κι αλλιώς, με εξήγηση ή χωρίς, τα γεγονότα τη Μόρια αποτελούν προοίμιο τραγωδίας:
φαίνεται πως πρέπει η κατάσταση να γίνει τελείως ανεξέλεγκτη, ώστε να
γίνει αντιληπτό σε κάποιους ότι θύματα εδώ δεν είναι απλώς οι μετανάστες
[τους οποίους, σημειωτέον, ουδείς προσκάλεσε, ούτε και έχει κάποια
υποχρέωση απέναντί τους] αλλά, κατά μείζονα λόγο, οι αυτόχθονες. Οι οποίοι βλέπουν την καθημερινότητά τους να βρίσκεται σε καθεστώς μόνιμης ανατροπής, καθυβριζόμενοι από πάνω σαν …ξενόφοβοι, όποτε αντιδρούν σ΄αυτό.
Χάρη
στις άοκνες προσπάθειες μιας “προοδευτικής” προπαγάνδας
συνεπικουρούμενης από διεθνή παρατηρητήρια, ΜΚΟ, δουλέμπορους και το
…τουρκικό κράτος, ο “ξεσπιτωμένος εξ αιτίας του πολέμου”, η “μάνα με το μωρό στην αγκαλιά”, το “ασυνόδευτο προσφυγόπουλο”, θέλουν να εφανιστούν πιο συμπαθείς απ’ τον “νοικοκυραίο” που θέλει “απλώς” την ησυχία του. Ο οποίος άλλωστε, όπως και η ίδια η …ησυχία ως έννοια, βρίσκεται, δεκαετίες τώρα, στο στόχαστρο μιας ...ανατρεπτικής κουλτούρας,
που ρυθμίζει με συνοπτικές διαδικασίες τα καταναλωτικά και τα κοινωνικά
μας ήθη [αν υποτεθεί ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο]
Όμως το να
ασχολείσαι αποκλειστικά με τα “δικαιώματα” του μετανάστη / μπουκαδόρου,
αδιαφορώντας για εκείνα του ανθρώπου που γεννήθηκε και κατοικεί σε
κάποιον τόπο, αποτελεί επικοινωνικό θρίαμβο εναντίον της λογικής.
Γιατί η κατάρρευση με την οποία απειλούνται πλέον, κανονικά, οι τοπικές κοινωνίες, δεν θα φέρει τίποτα καλό ούτε για τους ίδιους
τους μετανάστες / μπουκαδόρους. Κι ακόμα και αν κάποιοι προσβλέπουν
όντως σε …αλλοίωση πληθυσμού αυτή,
αν συμβεί, δεν θα είναι σύμφωνα με τους σχεδιασμούς τους…
Γιατί...
και αυτό είναι ίσως το πιο μεγάλο πρόβλημα, δύσκολα μπορώ να φανταστώ
τον αλητήριο πρόεδρο της γείτονος – “προστάτη των Μουσουλμάνων”, να αφήνει ανεκμετάλλευτη περίπτωση ξεσηκωμού των “αδελφών του”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου