Στο ασφαλιστικό που έφερε η κυβέρνηση, τέτοιος πυλώνας δεν υπάρχει – παρότι ο πρωθυπουργός τον είχε παρουσιάσει ως εχέγγυο για να ξαναπιστέψουν οι νέοι ότι κάποτε, όντως, θα πάρουν σύνταξη.
Η Ν.Δ. το ’πε, αλλά δεν το ’κανε.
Η ημιεπίσημη εξήγηση είναι ότι ο κεφαλαιοποιητικός πυλώνας θα έρθει αργότερα. Κάποτε.
Η άλλη εξήγηση είναι ότι ο Βρούτσης δεν εργάστηκε ποτέ γι’ αυτό το σκέλος του προγράμματος της Ν.Δ. Δεν το ήθελε και γι’ αυτό δεν ήθελε ούτε τον υφυπουργό που το προωθούσε – και που, με μια κλωτσιά προς τα πάνω, βρέθηκε υπουργός Μετανάστευσης. Μπορεί ένας υπουργός να καταπιεί ένα κεφάλαιο του κυβερνητικού προγράμματος;
Η τρίτη εξήγηση λέει ότι η καθιέρωση κεφαλαιοποιητικού πυλώνα θα στερούσε από το σύστημα μέρος των εισφορών των νέων, χάρη στις οποίες πληρώνονται οι τωρινές συντάξεις. Θα απαιτούνταν προσαρμογές με πολιτικό κόστος. Προτιμήθηκε η αθόρυβη μάσηση των εξαγγελιών.
Ετσι, καταλήξαμε στο σχέδιο Βρούτση, που είναι το σχέδιο Κατρούγκαλου χωρίς μπούκλες. Κυρίως, χωρίς τα βάρη που ο Κατρούγκαλος είχε επισωρεύσει στους αυτοαπασχολούμενους, στους οποίους δίνεται τώρα η ευχέρεια να επιλέξουν πολύ χαμηλότερες εισφορές. Δημιουργείται έτσι ανισότητα μεταξύ αυτοαπασχολουμένων και μισθωτών· και κίνητρο μετατροπής σχέσεων εξαρτημένης εργασίας σε «μπλοκάκια» χαμηλού κόστους.
Αυτό που δεν δημιουργείται είναι ένα σύστημα όπως το είχε υποσχεθεί η Ν.Δ.: πιο δίκαιο για τους νέους και, κυρίως, πιο ανεξάρτητο από τον προϋπολογισμό.
Ο Βρούτσης λέει ότι θα παρουσιάσει αναλογιστική μελέτη που θα αποδεικνύει τη βιωσιμότητα του συστήματος. Οπως σχολιάζει ένας από τους ειδήμονες, τέτοιες λογιστικές αποτυπώσεις είναι σαν τον μαγικό καθρέφτη.
Ο Βρούτσης ξέρει από καθρέφτες. Είχε σώσει «οριστικά» το ασφαλιστικό και το 2014.
Βιωσιμότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου