ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ
Η εποχή των απότομων αναστημάτων. Σήκωσε μπόι η Φώφη. Ζήλεψε το ύψος του Αλέξη Τσίπρα; Δεν ήξερε, δεν ρώταγε τι ρίσκα έχουν τα ξαφνικά ψηλώματα;
Αγαπητοί μου αναγνώστες, ένα περίεργο πράγμα… Άλλαξε όνομα το κόμμα, από ΠΑΣΟΚ σε ΚΙΝΑΛ, αλλά εμένα, δεν ξέρω πώς μου είχε κάτσει ως «Το κόμμα της Φώφης». Πώς λέμε… Να έχει μια απασχόληση. Να!
Τώρα, με τον τρόπο που αντιμετώπισε τον Ευάγγελο Βενιζέλο επιβεβαιώνομαι. Φώφη κερνάει – Φώφη πίνει και δεν μας δίνει. Χρόνια και χρόνια διατυμπάνιζε, πόσο περήφανη είναι για το παρελθόν του κόμματος, για το γεγονός ότι «Εμείς κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια τη δύσκολη ώρα». Άραγε της διέφυγε, ότι στο τιμόνι εκείνης της δύσκολης ώρας ήταν ο Βενιζέλος;
Αν εκείνη δεν δίνει την πρέπουσα σημασία στο γεγονός, ότι η συμπόρευση με τη ΝΔ συνέβαλε, ώστε να διατηρηθεί η χώρα στην Ευρωζώνη και απαιτούσε περισκοπική ματιά και όχι μικροπολιτική αντιμετώπιση, τότε ποιος;
Στις μέρες μας, που η κατάντια μιας «αυτοκρατορικής» Αγγλίας δικαιώνει περισσότερο παρά ποτέ εκείνη τη σύμπραξη, πόσο μικρόψυχα διαβάζει εκείνη το παρελθόν;
Τι είναι η Ιστορία; Μπουφεδάκι να σερβιριστείς ότι τραβάει η όρεξή σου και για τα λοιπά «Δεν θα πάρω»;
Και στο δια ταύτα, απ’ όλα τα «δρώμενα», τα έργα και τις μέρες ΠΑΣΟΚ, τον Βενιζέλο μέτρησε σαν βαρίδι η Αρχηγός Φώφη; Και τον εαυτό της σε αντιδιαστολή πώς; Πούπουλο;
Μήπως ένα κλειστό κύκλωμα μικροεξουσίας – καμαρίλας που δεν επιτρέπει σε τίποτα ν’ αναπτυχθεί -μην και χαθεί η πρωτοκαθεδρία- και απαξιώνει την πλέον πρόσφατη σελίδα Ιστορίας, ζυγίζεται ως πραγματικά βαρύ κι ασήκωτο;
Η έρμη «αυτοκριτική», που μας έπρηξε ότι κάνανε, πώς γίνεται;
Στην τόσο χαμηλή πτήση του κόμματός της, τις περισσεύουν άνθρωποι; Έχει περιθώρια για εμφύλιο;
Αν ο Βενιζέλος είναι το «μη», το «οκ» σε ποιον το χαρίζουν;
Σε μια τσιρκοβουλή,όπως κατάντησε με τη συμπόρευση Τσίπρα – Καμένου με επιφωνήματα προς συναδέλφους «Στα τέσσερα εσείς!», υπάρχει και κάποιος, εκ των ελαχίστων πια, έμπειρος κοινοβουλευτικός και πρώην πρόεδρος. Αν οι πρόεδροι δεν χαίρουν σεβασμού από το ίδιο τους το κόμμα, τότε ποιοι χαίρουν; Δεν ήταν μέλη του ΠΑΣΟΚ όσοι τον είχαν αναδείξει πρόεδρο;
Όπως και να το δεις, είτε χαίρει της συμπαθείας σου- είτε όχι, πάντα μετράς τις κουβέντες και την εμπειρία του Βενιζέλου. Αυτόν έβαλε σημάδι; Υπάρχει πιο προσβλητική πρόταση από την τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας;
Πόση έπαρση! Πόσα μέτρα μετράει το ανάστημά της για να βλέπει τον Βενιζέλο αφ’ υψηλού;
Αλλά και ο Καμίνης; Τι σιγανοπαπαδιά, Θεέ της πολιτικής! «Ευχαριστώ την πρόεδρο για τη μεγάλη τιμή….Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για την ενίσχυση και διεύρυνση της δημοκρατικής παράταξης ώστε σύντομα να ξαναγίνει κυρίαρχη»… Και για τον «φόνο», λέξη;
Να σημειώσουμε ότι ο κ. Καμίνης στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ είχε τερματίσει μόλις στην τρίτη θέση με 13% και όσον αφορά το Ευρωψηφοδέλτιο, αν και είχε τεθεί επικεφαλής, δεν τιμήθηκε από τους ψηφοφόρους και υποσκελίστηκε τόσο από τους Ανδρουλάκη, όσο και από την Καϊλή, με τρίτον τον Παπανδρέου. Πώς λοιπόν θεωρείται τεφαρίκι για το Επικρατείας, απαξιώνοντας τον Βενιζέλο (σιγά μην απαξιώνεται).
Όλο και πιο συχνά φέρνω στο μυαλό μου μια φράση ενός πιλότου. «Οι απογειώσεις είναι προαιρετικές, οι προσγειώσεις υποχρεωτικές».
Κάτι μου λέει, ότι...
θα βρέξει προσγειώσεις.
Υ.Γ .1: Επί της ουσίας, όλα δουλεύουν για την αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κι έτσι θα είναι το τυχερό της Αρχηγού Φώφης, να μην προβληματιστεί-εκτεθεί για επιλογή. Θα παραμείνει ως «το καλό κορίτσι», όπως ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι καταχωρημένος ως «το παιδί». Μακάρι να παραδώσουμε το πολιτικό μας μέλλον σε ενήλικους.
Υ.Γ .2: Η κυρία Φωτίου του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι ουσιαστικά κυβερνούν λίγους μήνες. Προφανώς η κυρία Γεννηματά θέλει να μας πείσει ότι κυβέρνησαν μόνο μια τετραετία. Την πρώτη του ΠΑΣΟΚ το 1981.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου