Όργιο
κομματικής προπαγάνδας με κιτς βιντεάκια και ρεσιτάλ τρομολαγνείας κατά
της Ν.Δ. από την κρατική ΕΡΤ που φαίνεται ότι ξεσαλώνει την προεκλογική
περίοδο
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ
Ηταν στραβό το κλήμα στην ΕΡΤ το έφαγε κι ο γάιδαρος... Για τη ζημιά, πάντως, δεν φταίει ο «πεισματάρης γάιδαρος», από ταινία κινουμένων σχεδίων, που συμμετείχε άθελά του (και χωρίς την άδεια του δημιουργού του) σε ολιγόλεπτο βίντεο απροκάλυπτης προπαγάνδας το οποίο προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση. Το πραγματικά εξόφθαλμο στράβωμα το υπέστησαν οι εναπομείναντες τηλεθεατές της δημόσιας τηλεόρασης που παρακολούθησαν τη μεταμεσονύκτια εκπομπή καθεστωτικού καλτ «Δεύτερη Ματιά». Εκεί που με τα λεφτά του Ελληνα φορολογούμενου το τερματίζει φιλοκυβερνητικά η τηλε-πασιονάρια του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Ακριβοπούλου.
Το βράδυ της προπερασμένης Δευτέρας στην ΕΡΤ δεν υπήρχαν ειδήσεις. Φαγώθηκαν, χωνεύτηκαν και θάφτηκαν χάρη στην απευθείας μετάδοση του σόου της μεγαλόστομης υποσχεσιολογίας του κόμματος της απερχόμενης κυβέρνησης στο Μέγαρο Μουσικής. Σκασίλα της τής κρατικής τηλεόρασης για την επικαιρότητα. Σιγά μη σχιστεί το καλσόν της δεοντολογίας και της ενημέρωσης. Επιτάθηκε επί δίωρο χωρίς διακοπές για να μη μείνει «έρμος και μόνος» ο Τσίπρας στο γυαλί. Και εκεί που ο αποκαμωμένος από τα χτυπήματα της συνειδητής αυτής μεροληψίας τηλεθεατής βούλιαζε στην πολυθρόνα, έφτασε καπάκι και το οπτικό τράνταγμα. Στη late night ζώνη του σταθμού προβλήθηκε ένα βίντεο-αχταρμάς διάρκειας 4,5 λεπτών στο οποίο έκαναν παρέλαση διάφορα επιλεγμένα και απομονωμένα στιγμιότυπα.
Εικόνες από διανομές δωρεάν τροφίμων, να και η Χρυσή Αυγή να κάνει τάχα κουμάντο σε όλες τις γειτονιές, μαζί και το περιστατικό της αυτοκτονίας στο Σύνταγμα, πάρτε και σκηνές βίαιων διαδηλώσεων, δείτε και δηλώσεις πολιτικών - συμπτωματικά όλων αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Ως πρωταγωνιστής της αυθαίρετα μονταρισμένης εικονοσειράς εμφανιζόταν ένας γάιδαρος animation, ο οποίος είχε λυγίσει δήθεν από τις πολιτικές των κομμάτων που κυβερνούσαν τη χώρα πριν από το 2015. Ολη η προβολή συνοδευόταν από τις νότες του τραγουδιού «Ο Ελληνας» του Σταμάτη Κραουνάκη, που είχε ερμηνεύσει το μακρινό 1990 η Αννα Παναγιωτοπούλου.
Ακριβώς τη στιγμή που ο αποσβολωμένος τηλεθεατής άρπαζε το τηλεκοντρόλ για να αλλάξει κανάλι υπό τους ήχους του ρεφρέν «Γι’ αυτό κι εμείς ξεφτίλα μας, σκασίλα μας, σκορδοκαΐλα μας» εμφανίστηκε η παρουσιάστρια για τη χαριστική βολή. Με πονεμένο βλέμμα κάτω από τα μελαγχολικά της βλέφαρα και με συγκινησιακά παλλόμενη βραχνή φωνή φανατικής καπνίστριας, σχολίασε με γλαφυρή βαρύτητα το βίντεο της σαχλής χειραγώγησης λέγοντας: «Μία υπόμνηση, μία ελεγεία σε αυτό που ζήσαμε, ένα κλείσιμο του ματιού σε αυτό που λέμε ατομική ευθύνη του καθένα».
Με τον στόμφο τηλε-ιεροκήρυκα
Με τον στόμφο τηλε-ιεροκήρυκα
Κατά πολλούς, αυτή η προσέγγισή της δεν απείχε πολύ από τη στάση ενός οργουελιανής έμπνευσης τηλε-ιεροκήρυκα. Με στόχο να δικαιολογηθεί, να αποσιωπηθεί και τελικά να αθωωθεί το ιδιόμορφο μείγμα βαλκανικού μηδενισμού και τριτοκοσμικού λαϊκισμού της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ως εκ τούτου το βίντεο έκλεισε κυριολεκτικά τα μάτια στο χρονικά διάστημα 2015-2019. Αγνόησε το τέταρτο μνημόνιο, ξέχασε τα capital controls, παραμέρισε την εκατόμβη νεκρών στο Μάτι, παρέβλεψε τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και όλα τα άλλα άξια υπόμνησης δεινά του λαού.
Ποια δημοσιογραφική δεοντολογία, ποιος σεβασμός στην πολυφωνία, ποια πολιτική νοημοσύνη και ηθική αξιοπρέπεια τώρα;
Ολα γράφτηκαν στις σόλες από κάποιες παλιές γόβες της παρουσιάστριας. Πού να ξέρει ότι, όπως έγραφε ο Θερβάντες στον «Δον Κιχώτη», «ένα ατομικό αμάρτημα δεν είναι τόσο βλαβερό σ’ αυτόν τον κόσμο όσο μια δημόσια ασχήμια». Και γι’ αυτήν όλα ήταν ψιλά γράμματα. Αναπόφευκτα την επομένη, μετά την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε στα ΜΜΕ, ατάραχη και οχυρωμένη πίσω από την ασπίδα μιας αμετανόητης ακαμψίας, ζήτησε και τα ρέστα. «Είναι τα ίδια Μέσα που έχουν δώσει ρεσιτάλ fake news», είπε βγάζοντας τον κόσμο στραβό και επιστρέφοντας στις καταγγελίες.
Σε άλλες εποχές, έλεγαν έμπειροι τηλεοπτικοί παράγοντες, αυτού του είδους οι περσόνες θα φόραγαν μια παρδαλή στολή και καπέλο με κουδουνάκια και θα διασκέδαζαν την αυλή ενός βασιλιά. Δεν θα κόμπαζαν ότι επιτελούν κοινωφελές έργο. Ούτε θα συμπεριφέρονταν όπως η Ακριβοπούλου, η οποία όχι μόνο πλειοδοτεί στις εντολές που παίρνει από τον Νίκο Παππά και τον Λευτέρη Κρέτσο, που κουμαντάρουν την κρατική τηλεόραση, αλλά τη μεταχειρίζεται και η ίδια ως κομματικό λάφυρο. Εξ ου και παραμένει αμετακίνητη στη δημόσια συχνότητα έχοντας αναλάβει το πολύπλοκο έργο να μεταφέρει στον ελληνικό λαό τα αμέτρητα κυβερνητικά σουξέ, έστω κι αν ψάχνει με το ψαροντούφεκο τηλεθεατές, οι οποίοι στην πλειονότητά τους προτιμούν να κολυμπούν στα «βοθροκάναλα». Γι’ αυτό ίσως δημιουργήθηκε έξαψη και αναβρασμός στην ΕΡΤ όταν πριν το περασμένο Πάσχα η ηγεσία της κρατικής τηλεόρασης αποφάσισε να αντικαταστήσει με άλλο πρόγραμμα την απογευματινή δίωρη ενημερωτική εκπομπή «Δεύτερη Ματιά» την οποία συντόνιζε.
Προσήλωση και λατρεία για κάθε αγραβάτωτο...
Αστραψε το πράσινο μάτι της στρατευμένης δημοσιογράφου μπροστά στην επικείμενη αδικία. Η ίδια και οι συνεργάτες της τα είχαν δώσει όλα για να αποθεώνουν στο γυαλί τον πρόεδρο Αλέξη, δεν θα τους πέταγαν την κρίσιμη ώρα σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Με περίπου 50 ψωροχιλιάρικα τον μήνα, χώρια ο ΦΠΑ και οι εργοδοτικές εισφορές, η εκπομπή απέπνεε προσήλωση και λατρεία προς κάθε αγραβάτωτο κυβερνητικό στέλεχος.
Παράλληλα η παρουσιάστρια έδειχνε να λιγώνεται μπροστά στο διεθνές κύρος του πρωθυπουργού αποκαλώντας τον ενίοτε «Αλέξη», λες και ήταν μαζί στις μαθητικές καταλήψεις. Από το στούντιο της εκπομπής όποιος ήταν απέναντι στην κυβέρνηση αντιμετωπιζόταν με ειρωνείες, προσβλητικά σχόλια, υπονοούμενα, ενώ οι ρεπόρτερ της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως κατηγορούμενοι, αν όχι τελεσίδικα ένοχοι που έπρεπε να απολογηθούν.
Από το ίδιο μετερίζι με τη φράση της «θα μιλάει όσο θέλει ο υπουργός» η παρουσιάστρια παρέδωσε τα κλειδιά της εκπομπής στον Παύλο Πολάκη, κουμπώνοντας άψογα με τον πολιτικό πολιτισμό του τελευταίου.
Ζήτησε κατόπιν συγγνώμη προβάλλοντας υποκριτικά ότι την ώρα που σχολίαζε αρνητικά τους δύο ιεράρχες είχαν όλοι οι συντελεστές της εκπομπής πυρετό. Μάταιο πρόσχημα, μια και έγινε αυτομάτως κατανοητό στους τηλεθεατές ότι το μόνο που σύσσωμοι υπηρετούσαν «πυρετωδώς» ήταν η κυβέρνηση της καρδιάς τους.
Και βέβαια το ίδιο πάνελ είχε προφητικά σπάσει το τείχος της παγκόσμιας βουβαμάρας όταν τον Φεβρουάριο του 2017 ανακοίνωνε περήφανα ότι σύσσωμο το Eurogroup είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό από τις κυβερνητικές επιτυχίες ώστε αποφάσισε να βάλει τέλος στη λιτότητα των μνημονίων. Ενα δευτερόλεπτο αργότερα στην ίδια εκπομπή ο ανταποκριτής από τις Βρυξέλλες διέψευδε κατηγορηματικά την οποιαδήποτε συμφωνία. Ενδεχομένως για άλλους τέτοια κατραπακιά σε ζωντανή σύνδεση θα ήταν συντριπτική σε βάρος κάθε αυτοπεποίθησης. Οχι για τη σκληροτράχηλη Κατερίνα που έφερε τα ένδοξα παράσημα της ανυπότακτης και ανυποχώρητης δημοσιογραφίας στην αδυσώπητη μάχη της κατά των συνωμοσιών της «μαύρης ολιγαρχίας του ευρωιερατείου». Σε τέτοιες περιστάσεις, δεν αναζητούσε καν άλλοθι, έστω για ξεκάρφωμα. Υιοθετούσε το δόγμα ενός απροσδιόριστου «ηθικού πλεονεκτήματος» για να σπείρει βαθύτερη σύγχυση στο κοινό της. Αναπόδραστα ντύθηκε με το φόρεμα της αλαζονείας που, ως γνωστόν, προγευματίζει με την αφθονία, γευματίζει με τη λιτότητα και δειπνεί με την περιφρόνηση.
Με τέτοιο αποδεδειγμένο ζήλο και πάθος υπέρ ενός κυβερνητικού αφηγήματος που ούτε καν το Μαξίμου δεν είχε σχεδιάσει, η «καλή φαντάρος» Ακριβοπούλου θεωρούσε αδιανόητο να μετακινηθεί από το τηλεοπτικό της πόστο. Αντιστάθηκε με αποτέλεσμα τα φώτα στα επιτελικά γραφεία του 4ου ορόφου του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στη λεωφόρο Μεσογείων να παραμένουν ανοιχτά ως τα χαράματα για να διευθετηθούν οι πολύωρες διαβουλεύσεις. Το ίδιο αναμμένα ήταν όλη τη νύχτα και στον 5ο όροφο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης (ΥΨΗΠΤΕ) στον Λόφο Σικελίας στην Καλλιθέα. Η Κατερίνα Ακριβοπούλου δεν ήταν όποια κι όποια για να γίνει παιχνιδάκι στην κόντρα Παππά και Τζανακόπουλου για το ποιος έχει το πάνω χέρι στην ενημέρωση. Ολα τα τεκταινόμενα έφτασαν στον ένοικο του Μαξίμου με τον οποίο η δημοσιογράφος διατηρούσε από ανύποπτες εποχές ανοιχτή ακρόαση και το ζήτημα διευθετήθηκε. Η απογευματινή «Δεύτερη Ματιά» έριξε αυλαία, ο συνεργάτης της Σωτήρης Καψώχας αποχώρησε, όπως λέγεται, με δική του απόφαση, ενώ ο Κώστας Παπαχλιμίντζος μεταφέρθηκε στην πρωινή ζώνη. Η μεικτής παραγωγής εκπομπή εξασφάλισε παράταση στην έγκριση των επεισοδίων της, με ψήφους 3-2 στο διοικητικό συμβούλιο, και η Ακριβοπούλου έμεινε. Για να αναβιώσει μεταμεσονύχτια το ύφος της εκπομπής και να υπηρετήσει ακλόνητη τον ενημερωτικό «πλουραλιΖμό».
Την ειδησεογραφική της αξιοπιστία τη διαπίστωσαν σύντομα με τα ίδια τους τα μάτια οι τηλεθεατές κατά τη συνέντευξη του διευθυντή του Οικονομικού Γραφείου και ξαδέρφου του πρωθυπουργού Γιώργου Τσίπρα, στην οποία παρενέβη τηλεφωνικά και η αδελφή του Αλέξη, Ζανέτ. Μαζί τους η αντικειμενικότητα της ενημέρωσης στο κρατικό κανάλι γνώριζε πρωτοφανείς στιγμές μεγαλείου. Κρίμα που ο πρωθυπουργός δεν είχε μεγαλύτερο σόι, σχολίαζαν καυστικά τηλεκριτικοί, για να ολοκληρωθεί αποτελεσματικά αλλά και ακίνδυνα η οικογενειακή αγιογραφία.
Πού ’σαι ’νιότη ’που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλη...
Πού ’σαι ’νιότη ’που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλη...
Ωστόσο, το ερώτημα που απασχολεί αρκετούς από εκείνους που συναναστράφηκαν σε διάφορες φάσεις της ζωής τους την Κατερίνα Ακριβοπούλου είναι τι απέμεινε από εκείνο το ολοζώντανο σοβαρό και δημοσιογραφικά πληθωρικό κορίτσι με τον ειρμό σκέψης και την άνεση στην παράθεση επιχειρημάτων. Πώς συνέβη και τα δηκτικά της σχόλια, η ανεξάρτητη αιχμηρή της πένα και η κοινωνική της ευαισθησία αιχμαλωτίστηκαν, αν δεν υποτάχθηκαν, στις επικοινωνιακές ανάγκες μιας κυβέρνησης;
Επρόκειτο μόνο για μια μαγνητική έλξη προς την εξουσία, ήταν θέμα ιδεολογικών πεποιθήσεων ή ήταν αποτέλεσμα της πίεσης μιας εργασιακής ανασφάλειας;
Οπως και να ’χει, πάντως, δεν ήταν καμιά πρωτάρα στο πολιτικό ρεπορτάζ που ψηλαφούσε τις επαγγελματικές ευκαιρίες.
Ξεκίνησε νεαρή την καριέρα της από την εφημερίδα «Θεσσαλία» του Βόλου, γενέθλιου τόπου της, το μακρινό 1978. Στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας που συχνά επισκέπτεται -προσφάτως σε παραλιακό ουζερί βρέθηκε παρέα με υπουργό της τρέχουσας κυβέρνησης και την οικογένειά του- έκανε την πρώτη της ζωντανή εκπομπή σε περιφερειακό σταθμό συμμετέχοντας στην ομάδα του Κώστα Ρεσβάνη. Μετακόμισε και εγκαταστάθηκε αργότερα μόνιμα στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και δούλεψε σε διάφορες καθημερινές εφημερίδες. Ξεχώρισε σύντομα για τη δημοσιογραφική δεινότητά της, όπως ακριβώς και για τα εντυπωσιακά όμορφα φυσικά της χαρακτηριστικά. Δεν περνούσε απαρατήρητη από κανέναν τόσο για το ήθος όσο και για τη ριζοσπαστική οπτική της -ήταν για ένα ολόγιομο φεγγάρι οργανωμένη στο ΚΚΕ- ώστε να λένε γι’ αυτήν ότι μπορούσε να «πατήσει» κάθε ιδεολογικό αντίπαλο σαν αυγό στην πρόσθια ρόδα του οδοστρωτήρα. Τσαγανό, ανυπόκριτη γοητεία, κατάρτιση και συγκρουσιακή άποψη συνιστούσαν τα ατού της όταν δούλευε στην τότε ΕΡΑ 4, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα και πρωινή ενημερωτική εκπομπή αλλά και συμμετέχοντας στη ομάδα που έστησε τον διαδημοτικό σταθμό Δίαυλο 10, στα Νέα Λιόσια, όπου και πάλι βρέθηκε πίσω από τα μικρόφωνα.
Εντονα πολιτικοποιημένη με προοδευτικό, όπως λέγεται, πρόσημο, υποδέχθηκε με ανακούφιση το 1993 την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην κυβέρνηση.
Συνδέθηκε ως πολιτική ρεπόρτερ με το ρεύμα του Ακη Τσοχατζόπουλου και τον εκ των πιστών του τότε συνοδοιπόρων Αντώνη Κοτσακά. Είχε ήδη γίνει μητέρα του Κωνσταντίνου που απέκτησε μαζί με τον επίσης δημοσιογράφο σύζυγό της, αλλά δεν μετρίασε τις επαγγελματικές της ενασχολήσεις. Φανατική αντι-Σημιτική, υποστήριξε τον Γεράσιμο Αρσένη στη μάχη για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ μετά τον θάνατο του ιδρυτή και ηγέτη του Κινήματος, ενώ η ίδια μετά από ένα πέρασμα από το STAR προσλήφθηκε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ το 1996. Εκεί εργάστηκε αρχικά ως αρχισυντάκτρια και βαθμιαία εξελίχθηκε χάρη στα αδιαμφισβήτητα προσόντα της σε υποδιευθύντρια ειδήσεων και παρουσιάστρια του κεντρικού μαγκαζίνο. Ηταν η εποχή που κατέγραφε ραδιοφωνικά πιένες με το πότε θεληματικά αυστηρό και πότε ειρωνικό ύφος της, αλλά κυρίως με τις οξυδερκείς παρεμβάσεις της. Ο ιδιοκτήτης του σταθμού Γιάννης Αλαφούζος ήταν περήφανος για την επιτυχία της και χαρούμενος που ένα τόσο δυναμικό πυρομαχικό συγκαταλεγόταν στο οπλοστάσιο του σταθμού.
Μάλιστα η ιδιοκτησία του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ της ανέθεσε το κεντρικό δελτίο του καναλιού, αλλά εκεί δεν σημείωσε αντίστοιχη με τη ραδιοφωνική της επιτυχία και περιορίστηκε σε ρόλο σχολιάστριας.
Οταν το 2004 ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Κώστας Καραμανλής, εξαιτίας του αντι-εκσυγχρονιστικού της βραχυκυκλώματος, αν όχι λόγω πολιτικής εμπάθειας, υποδέχθηκε τον νέο πρωθυπουργό περίπου σαν απελευθερωτή από τη λαίλαπα που υποτίθεται ενσάρκωνε ως πρωθυπουργός ο Σημίτης. Η δημοκρατικών πεποιθήσεων και έξω καρδιά στις κοινωνικές της συναναστροφές Κατερίνα βίωσε έκτοτε μια σχετικά ήπια επαγγελματική περίοδο κατά τη «σεμνή και ταπεινή» διακυβέρνηση, όπου δεν φειδόταν ενίοτε «φιλελέ» τοποθετήσεων στα μικρόφωνα. Και μετά κατέφτασε με αμείλικτη ένταση η κρίση η οποία επαναπροσδιόρισε στο δημόσιο σώμα στάσεις και συμπεριφορές. Κάπου εκεί η δημοσιογράφος, σε μια περίοδο ανατροπών και μετασχηματισμών, επαναριζοσπαστικοποιήθηκε και συντάχθηκε ολόψυχα με το μέτωπο κατά των πολιτικών της τρόικας και των μνημονίων. Ξαναβρέθηκε με παλιούς συντρόφους της, σταδιακά πήρε το αυστηρό της και φόρεσε συμβολικά την γκριμάτσα της αγανακτισμένης, που ατυχώς αδυνατούσε να ανασυστήσει το χορτάτο παρελθόν.
Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι ώστε να τα σπάσει για λόγους αξιοπρέπειας, όπως επικαλέστηκε, με τον Γιάννη Αλαφούζο και να αποχωρήσει μετά από πολλά χρόνια σταδιοδρομίας από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ το 2014, λίγο μετά την παραίτηση του Νίκου Ευαγγελάτου από τον ομώνυμο τηλεοπτικό σταθμό.
Η ασυνήθιστη σε μετακινήσεις Ακριβοπούλου βρέθηκε για λίγο στον ιστότοπο «Αλ Τσαντίρι» του επίσης αντιμνημονιακού φίλου της Λάκη Λαζόπουλου, μεταπήδησε στον Real FM του Νίκου Χατζηνικολάου, από όπου αποχώρησε με προορισμό τον ALPHA του Δημήτρη Κοντομηνά.
Εν τω μεταξύ, προέκυψε και η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση στην οποία προσφέρει ολόθερμα τα διαπιστευτήριά της με εκείνο το ασίγαστο πολιτικό πάθος που ανέκαθεν τη χαρακτήριζε, έστω και με έκπτωση του δημοσιογραφικού λόγου. Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι ακροατές της εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας με θέμα «Συζητάμε για τη διαπλοκή και τα ΜΜΕ», όταν τον Απρίλιο του 2016 την αντίκρισαν στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης της Πάτρας να εξακοντίζει πύρινες φραστικές βολές κατά «των γκάνγκστερ καναλαρχών που είχαν ψευδαίσθηση της σιγουριάς ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προχωρήσει με τις τηλεοπτικές άδειες». Κάποιοι πιο προσγειωμένοι φίλοι της λέγεται ότι την προειδοποιούσαν τότε ότι με τέτοιο οξύτατα ακραίο ύφος θα έβρισκε τις πόρτες των λεγόμενων «συστημικών καναλιών» κλειστές. Πόσο μάλλον όταν μπροστά της πιθανολογείται πως έχασκε βιοποριστικός γκρεμός. Ωστόσο πάντα υπήρχε το εναλλακτικό μονοπάτι που πρόσφερε διέξοδο στους πρόθυμους ψάλτες της κυβερνητικής πολιτικής.
Πετάει-πετάει ο γάιδαρος...
Εικάζεται ότι με διαμεσολάβηση του ίδιου του πρωθυπουργού...
με τον οποίο διατηρούσε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας εγκαταστάθηκε ως εξωτερική συνεργάτιδα στην αενάως υπάκουη στο γκουβέρνο ΕΡΤ, αρχικά με την «Αίθουσα Σύνταξης» και κατόπιν με τη μονολιθικού φανατισμού «Δεύτερη Ματιά».
Ωστόσο, σε μια υπηρεσία όπου όφειλε να είναι παρούσα, όπως στο εκλογικό πάνελ της ΕΡΤ μεταξύ των δημοσιογράφων, η Κατερίνα Ακριβοπούλου δεν εμφανίστηκε. Είτε λόγω της περιβόητης αντικειμενικότητάς της, είτε εξαιτίας της θλίψης για το εύρος της συντριβής του κυβερνώντος κόμματος στις ευρωεκλογές. Ενδεχομένως να προτίμησε να πνίξει μακριά από τη δημοσιότητα τον αδυσώπητο πόνο της για τον Αλέξη Τσίπρα από τον οποίο ανέμενε, όπως έγραφε κάποτε, από παιδί που γεννήθηκε στην πρώτη Μεταπολίτευση, να εξελιχθεί σε «πατέρα» της δεύτερης.
Ατυχώς τόσο για την ίδια όσο και για τον απερχόμενο πρωθυπουργό οι πρώτες εντυπώσεις σκιάστηκαν από μια διαδρομή που δεν τους επιτρέπει δεύτερη ευκαιρία. Εξάλλου, όπως πιστοποιήθηκε και από το προπαγανδιστικό βίντεο των Συριζοτρόλ που η Κατερίνα Ακριβοπούλου πρόβαλε στην εκπομπή της, ακόμα και για τους σανοφάγους κανένας γάιδαρος δεν πετάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου