Είναι πολλοί εκείνοι που απορούν με το θράσος του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάζει τον υιό, εκείνου τον οποίο έβριζε ολημερίς ως «διαπλεκόμενο», ως εγγονό του αγωνιστή στον οποίο –παρεμπιπτόντως– δεν είχε αναφερθεί ποτέ.
Εξ ου και η ντιρεκτίβα του ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας με κεφαλαία γράμματα: «Υποχρεωτική ανάγνωση. Φροντίστε να ενημερώσετε και άλλους: Πέτρος Κόκκαλης του Σωκράτη, υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εγγονός του Πέτρου Κόκκαλη του μεγάλου χειρουργού Καθηγητή Ιατρικής. Τον φώναζαν Κόκκινο Κόκκαλη και είναι μεγάλη τιμή μας που ο εγγονός του είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής μας. Επειδή η σπέκουλα της αντιπολίτευσης και η λάσπη τους στον Πέτρο Κόκκαλη δεν έχει τελειωμό καιρός να μάθουν ποιος ήταν ο παππούς και γιατί ο εγγονός του είναι στον ΣΥΡΙΖΑ».Για τον πατέρα η ντιρεκτίβα δεν αναφέρει το παραμικρό, ίσως επειδή θεωρεί ότι τα παραείπε ο ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Φυσικά δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια συκοφάντησε όλους τους συγγενείς όσων έβαζε στο στόχαστρο. Ακόμη και να είναι αληθή όσα καταλόγιζε το κυβερνών κόμμα στον κ. Σωκράτη Κόκκαλη δεν βαρύνουν τον υιό του. Αλλά, πάλι, γιατί να υπάρχει «οικογενειακό πλεονέκτημα» λόγω παππού και να μην υπάρχει «οικογενειακό μειονέκτημα» λόγω πατέρα;
Διότι το κυβερνών κόμμα ακολουθεί τη γνωστή από παλιά τακτική του: τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας δικά μας.
Και είναι σημαντική η ρητορική ερώτηση που έθεσε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη «ο κ. Πέτρος Κόκκαλης ήταν μέσα στα Panama papers. Φανταστείτε η Ν.Δ. να κατέβαζε υποψήφιο ευρωβουλευτή που να ήταν στις λίστες αυτές» (Αθήνα 984, 27.3.2019). Κόλαση θα γινόταν. Θα εθεωρείτο «απόδειξη διαπλοκής», και θα διαβάζαμε τίτλους του στυλ «Η Ν.Δ. κατεβάζει offshore στα ψηφοδέλτιά της», «τα Panama papers πάνε εκλογές».
Αλλά τι λέμε; Τα έχουμε διαβάσει! Ποιος θυμάται τον ορυμαγδό που είχε δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στη γνωστή υπόθεση του κ. Σταύρου Παπασταύρου, ο οποίος ήταν απλώς δικηγόρος κάποιου που ήταν στη Λίστα Λαγκάρντ και σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Δεν τίθεται φυσικά θέμα ποινικοποίησης της επιχειρηματικότητας, ούτε καν της αθέμιτης αλλά νόμιμης πρακτικής να βάζουν κάποιοι τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους. Απλώς είναι πολύ χυδαία η χρήση των διπλών μέτρων και σταθμών που χρησιμοποιεί αυτή η Αριστερά σε ό,τι αφορά τους δικούς της και τους αντιπάλους της.
Το πρόβλημα είναι πως...
η υποκρισία διογκώνει τον κυνισμό των πολιτών απέναντι στην πολιτική και αυτή είναι μία ακόμη θλιβερή κληρονομιά που θα αφήσει στον τόπο αυτή η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου