Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle
Μέχρι σήμερα οι μαθητικές καταλήψεις ήταν, ως γνωστόν, υποκινούμενες από αριστερούς. Τα αιτήματα περιελάμβαναν μία ποικιλία θεμάτων, από τις τυρόπιτες στο κυλικείο και το χαρτί υγείας ως τη συμπαράσταση στην Παλαιστίνη και τον πόλεμο στη Συρία.
Μέχρι σήμερα οι μαθητικές καταλήψεις ήταν, ως γνωστόν, υποκινούμενες από αριστερούς. Τα αιτήματα περιελάμβαναν μία ποικιλία θεμάτων, από τις τυρόπιτες στο κυλικείο και το χαρτί υγείας ως τη συμπαράσταση στην Παλαιστίνη και τον πόλεμο στη Συρία.
Για πρώτη φορά όμως οι κινητοποιήσεις φεύγουν από τον έλεγχο της Αριστεράς και η ατζέντα αλλάζει. Οι μαθητές κινητοποιούνται για εθνικά θέματα και, φυσικά, αυτό που επακολουθεί είναι να χαρακτηριστούν ακόμη και από τον υπουργό κ. Γαβρόγλου «χρυσαυγίτες» και «φασίστες». Στο μεταξύ, κάτι πρωτοβουλίες δήθεν μου τάχα μου μαθητών καταφεύγουν στη γνωστή φασιστική πρακτική της αντισυγκέντρωσης στο γνωστό τους στέκι, στα Προπύλαια. Τους έχουμε μάθει πια τόσα χρόνια. Επίσης κυκλοφορούν ένα κατάπτυστο κείμενο ύβρεων προς τους μαθητές που κινητοποιούνται για τη Μακεδονία, όπου τους χαρακτηρίζουν και «παρακρατικές ομάδες». Ο τραμπουκισμός δεν έχει όριο και απειλούν ξεκάθαρα, καλώντας άπαντες να «τσακίσουν τον φασισμό».
Κάποιες ΕΛΜΕ, τα τοπικά συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών, εκδίδουν επίσης αντίστοιχες ανακοινώσεις, κάνοντας ουσιαστικά πλάτες στους αριστερούς τραμπουκισμούς.
Οι μαθητές στοχοποιούνται από την ίδια την κυβέρνηση πρώτα και τα εξαπτέρυγά της, ενώ με ευθύνη επίσης της κυβέρνησης δημιουργείται εμφυλιοπολεμικό κλίμα, όπου τα καλέσματα σε βία εξ αριστερών δίνουν και παίρνουν, και ουδείς παρεμβαίνει.
Και όλα αυτά διότι το αγαπημένο παιχνίδι των αριστερών, τα σχολεία μας, τα οποία τα ανοιγοκλείνουν όποτε τους έρθει και τα διαλύουν ανάλογα με τα κέφια τους, έχει πλέον φύγει από τον έλεγχό τους.
Προσωπικά είμαι κατά των καταλήψεων, ανεξαρτήτως αιτίας. Πιστεύω ότι είναι αδιανόητο να κλείνουν τα σχολεία για οποιονδήποτε λόγο.
Είμαι όμως και κατά της υποκρισίας. Εκπαιδευτικοί και κυβερνητικοί που έκλειναν το μάτι στους μέχρι σήμερα καταληψίες δεν μπορεί τώρα να ενοχλούνται, επειδή το θέμα είναι η Μακεδονία και δεν είναι ο «αμερικανικός ιμπεριαλισμός».
Είμαι επίσης κατά του τραμπουκισμού που ασκείται έντονα κατά ανήλικων μαθητών και από τον ίδιο τον υπουργό και από εκπαιδευτικούς και από λοιπούς αριστερούς σχηματισμούς. Δεν μπορεί παιδιά να χαρακτηρίζονται ναζιστές και φασίστες με τόση ευκολία.
Δεν μπορεί να καλούνται μαθητές να «τσακίσουν» άλλους μαθητές, που έχουν στοχοποιηθεί ως «φασίστες», γιατί είπαν ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, λες και δεν είναι.
Μήπως, τελικά, πίσω από όλα αυτά τα καλέσματα, τις καταδίκες των καταλήψεων και όλο αυτό το υβρεολόγιο κατά ανηλίκων οι αριστεροί...
θέλουν να μας πουν ότι γι’ αυτούς η Μακεδονία δεν είναι ελληνική;
Γιατί τελικά μου φαίνεται ότι αυτό θέλουν να πουν, αλλά δεν τολμούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου