ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ελλάδα, κάτι σαν μπανανία

Ανοχύρωτη η χώρα, στο σώμα της οποίας ασχημονούν ντόπιοι εντολοδόχοι και ξένοι εντολείς

Από τον  Σάββα Καλεντερίδη

Eίναι δομικό χαρακτηριστικό αυτής της χώρας. Μετά την αποικιοποίησή της μέσω του χρέους που προέκυψε από το πρώτο δάνειο που συνάψαμε με τους Αγγλους, το 1823, μόλις δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης και τη δολοφονία του Καποδίστρια από τα ίδια κέντρα που εξέδωσαν το δάνειο, οι Ελληνες πολίτες δεν διεκδικήσαμε ποτέ και με αξιοπρεπή τρόπο την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Χύθηκαν ποταμοί αιμάτων στους εθνικούς αγώνες, όμως πάντα η Ελλάδα ήταν μια απολύτως εξαρτημένη χώρα, κυρίως από την Αγγλία και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τις ΗΠΑ - Αγγλία.

Ο ξένος παράγοντας, δηλαδή οι Αγγλοι, απαίτησαν να δικαστούν με ένα γελοίο κατηγορητήριο και να φυλακιστούν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του βασιλιά Οθωνα και εξαιτίας των σχέσεων που διατηρούσαν με τη Ρωσία!

Κρατήστε το αυτό.

Ο ξένος παράγοντας, για την ακρίβεια προτεστάντες, επέβαλε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος, δίνοντας καθοριστικές αρμοδιότητες στη διοίκησή της σε έναν ρωμαιοκαθολικό, τον Οθωνα, ενώ επέβαλαν και τον περιορισμό των μοναστηριών.

Ο ξένος παράγοντας επέβαλε τον εθνικό διχασμό, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να έχει δύο κυβερνήσεις, μία της Αθήνας και μία της Θεσσαλονίκης.

Ο ξένος παράγοντας επέβαλε την αποστολή τού πιο αξιόμαχου Σώματος Στρατού της Ελλάδας στην Κριμαία, να πολεμήσει εναντίον των Ρώσων και υπέρ των συμφερόντων της Γαλλίας και της Αγγλίας, με καταστροφικά αποτελέσματα στη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Ο ξένος παράγοντας, και συγκεκριμένα η Κομμουνιστική Διεθνής και όσοι κρύβονταν επιμελώς πίσω από αυτήν, επέβαλε την αποδοχή από πλευράς του ΚΚΕ της πολιτικής της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας», το 1923, και της δημιουργίας «ενωμένου μακεδονικού έθνους», το 1937, με καταστροφικά αποτελέσματα τις επόμενες δεκαετίες για τα εθνικά συμφέροντά μας.

Ο ξένος παράγοντας προκάλεσε τον καταραμένο εμφύλιο πόλεμο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκλειστεί από τις διαδικασίες που ακολούθησαν τον Β΄ Π.Π., στις οποίες, ως μια τεράστια ηθική δύναμη, λόγω της συμβολής της στον πόλεμο, θα μπορούσε να διεκδικήσει την Κύπρο και τη Βόρειο Ηπειρο. Ομως, ενώ ήμασταν με τους νικητές, ηττηθήκαμε μόνοι μας, με τον Εμφύλιο.

Ο ξένος παράγοντας μετέτρεψε τον μεγαλειώδη και ένδοξο αντιαποικιακό αγώνα της ΕΟΚΑ σε εθνική ήττα και τραγωδία, με τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, που αποδείχτηκαν μια διαχρονική θανάσιμη παγίδα για την Κύπρο.

Ο ξένος παράγοντας μας έφερε τη χούντα το 1967, ο ξένος παράγοντας έβαλε το «δαχτυλάκι» του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, για να έλθει μια άλλη χούντα, πιο βολική, να κάνει το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο και να ακολουθήσει ο Αττίλας, ο οποίος είναι ακόμα πάνω στα ιερά χώματα της Κερύνειας, της Μόρφου, της Αμμοχώστου και του Αγίου Ανδρέα.

Οι παρεμβάσεις και οι επεμβάσεις του ξένου παράγοντα στα εσωτερικά της πατρίδας μας, με καταστροφικές συνέπειες, δεν περιορίζονται στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Απλά επιλέχτηκαν οι πιο χαρακτηριστικές.

Θα μπορούσε να γίνει ολόκληρη ακαδημαϊκή μελέτη από μια σχολή Πολιτικής Επιστήμης ενός πραγματικά ελληνικού πανεπιστημίου, για να διδαχθούν τα Ελληνόπουλα πραγματική Ιστορία και να δημιουργηθεί ένα αρνητικό πρότυπο, πώς δεν πρέπει να είναι οργανωμένη μια χώρα ως κράτος, ως πολιτικό σύστημα και ως σύστημα διαχείρισης εξουσιών.

Και επειδή ο ελληνικός λαός είναι κομπάρσος σε αυτά τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες του δεκαετίες και αιώνες τώρα, έχει δεχτεί απίστευτη προπαγάνδα, όπως, για παράδειγμα, ότι οι «δεξιοί είναι κακοί και ενεργούμενα των ξένων και οι αριστεροί είναι αγωνιστές, ηθικοί» και άλλα τέτοια.

Εμείς απλά να πούμε ότι το πολιτικό σύστημα και το σύστημα διαχείρισης και άσκησης εξουσιών στην Ελλάδα είναι φτιαγμένα με τέτοιον τρόπο, που από τη μια ευνοούν την εξουσιομανία και από την άλλη καθιστούν τους εκάστοτε κυβερνώντες εύκολα και άβουλα θύματα του εξωτερικού παράγοντα.

Αν με ρωτήσετε ποιοι είναι πιο πρόθυμοι να κάνουν τα θελήματα των ξένων, οι αριστεροί ή οι δεξιοί, ειλικρινά δεν ξέρω να απαντήσω, πάντως η αίσθηση που έχω είναι ότι πολλοί από τους κυβερνώντες δεν χρειάζεται καν να πιεστούν, γιατί είναι της λογικής «πείτε μου τι θέλετε να σας κάνω και θα το κάνω αμέσως και με το παραπάνω μάλιστα».

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και πολιτικοί που είπαν «όχι» και το πλήρωσαν ακριβά. Ομως ακόμα και τέτοιες περιπτώσεις, όπως αυτή του Κώστα Καραμανλή, αποτελούν απόδειξη ότι το σύστημα αυτό θέλει αλλαγή εκ θεμελίων για να θωρακίζονται εκείνοι που θέλουν να υπηρετήσουν τον λαό και την πατρίδα και να εξοβελίζονται, τιμωρούμενοι με παραδειγματικές τιμωρίες, εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα θελήματα των ξένων.

Κλείνοντας, να αναφέρω τα τελευταία, φρέσκα παραδείγματα της ξενοδουλίας.

Η υπογραφή της επαίσχυντης και προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών είναι αποτέλεσμα της βούλησης του ξένου παράγοντα, όπως και η απέλαση των Ρώσων διπλωματών, που θα έχει αρνητικές συνέπειες στα εθνικά συμφέροντά μας, ίσως παρόμοιες με εκείνες που προκάλεσε η εκστρατεία της Κριμαίας στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στον Ποντιακό και Μικρασιατικό Ελληνισμό.

Επιμύθιον: 

Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί ξένοι, καλοί αριστεροί και κακοί δεξιοί. 


Απλά υπάρχει μια ανοχύρωτη χώρα, η Ελλάδα, που λειτουργεί σαν μπανανία, στο σώμα της οποίας ασχημονούν ντόπιοι εντολοδόχοι και ξένοι εντολείς. Και έχουμε ευθύνη να δημιουργήσουμε ένα νέο, ασφαλές σύστημα διαχείρισης και άσκησης των εξουσιών, που θα καταστήσει την Ελλάδα ένα πραγματικά ανεξάρτητο κράτος.