ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑΡΟΚΗΦΗΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο χειρότερος εργοδότης της χώρας

Του Θάνου Τζήμερου 

Αν ζούσαμε σε κανονικό κράτος, αυτό το άρθρο δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Διότι, σε κανονικά κράτη, κάτι εργοδότες σαν κι αυτόν που θα περιγράψω – και θα κατονομάσω – το χάνουν το "μαγαζί" σε χρόνο dt. Τους το κλείνουν οι εποπτικοί θεσμοί. Και τους κλείνουν και στη φυλακή. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όμως, μολονότι έχουμε την πιο αυστηρή και άκαμπτη εργατική νομοθεσία στην Ευρώπη, αυτοί οι τύποι ζουν και βασιλεύουν, καθώς το επίπεδο παρανομίας για το οποίο δεν σε αγγίζει κανένας εξαρτάται από το ποια "κονέ” έχεις με το γκουβέρνο. Όσο δυνατότερα, τόσο πιο ασύδοτος.

Ο περί ου ο λόγος, λοιπόν, δραστηριοποιείται στον χώρο της εκπαίδευσης. Έχει ΙΕΚ. Ένας λόγος παραπάνω για να είναι τύπος και υπογραμμός. Διότι όποιο και να είναι το εκπαιδευτικό σου αντικείμενο, οφείλεις πρωτίστως να διδάσκεις νομιμότητα και ήθος. Δεν ξέρω αν στο αντικείμενο των σχολών του περιλαμβάνεται η διοίκηση επιχειρήσεων, πάντως φαίνεται ότι ο λεγάμενος ανακάλυψε την απόλυτη πατέντα για να έχει μηδενικά έξοδα, ως προς το προσωπικό του: δεν τους πληρώνει. Προσέξτε, όχι τους χρωστάει κάποια χρήματα, δυο - τρεις μισθούς ας πούμε. Δεν τους πληρώνει καθόλου. Ούτε δεκάρα τσακιστή. Ούτε για μια μέρα διδασκαλίας.

Και άλλες χρονιές καθυστερούσε τις πληρωμές. Αλλά με κάποιον τρόπο, έστω και μετά από μήνες, οι εργαζόμενοι έπαιρναν τα λεφτά τους. Φέτος, η ασυδοσία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Διδάσκοντες που προσελήφθησαν τον Οκτώβριο του 2017, δεν έχουν πάρει φράγκο μέχρι σήμερα. Κι όχι μόνο αυτό. Με την υπόσχεση "ξεκινήστε να δουλεύετε και θα υπογράψουμε σύμβαση αργότερα”, δεν έκανε ούτε καν συμβάσεις! Ναι, καλά διαβάζετε. Με διάφορα προσχήματα, άφησε και έκλεισε ολόκληρη η χρονιά με τους εργαζόμενους να είναι "στον αέρα”! Δεν κρατούν στα χέρια τους κανένα χαρτί που να πιστοποιεί την υποχρέωση του εργοδότη να τους πληρώσει! Άρα, για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα θα πρέπει ο καθένας να ξεκινήσει δικαστικό αγώνα - και ξέρετε τι σημαίνει αυτό σε χρόνο και έξοδα. Προφανώς εκεί ποντάρει η εργοδοτάρα της ιστορίας μας.  

Επιπλέον, καθώς δεν υπάρχουν συμβάσεις, δεν μπορούν οι εργαζόμενοι (που προσλαμβάνονται τον Οκτώβριο και απολύονται τον Ιούλιο), να κάνουν αίτηση για επίδομα ανεργίας. Σου λέει το κράτος "δεν έχεις ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι δούλεψες, άρα δεν δούλεψες”. "Μα δούλευα 9 μήνες!” "Και πού είναι οι συμβάσεις;” "Δεν κάναμε συμβάσεις, γιατί το αφεντικό όλο το ανέβαλλε” "Λυπάμαι, ας προσέχατε”.

Οι εκπαιδευτικοί, ευρισκόμενοι σε απόγνωση, έχουν αποφασίσει να μην παραδώσουν βαθμολογίες. Τι άλλο μπορούν να κάνουν; Άλλωστε ως "μη εργαζόμενοι" πώς θα βαθμολογήσουν επισήμως; Προηγουμένως, προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τη στήριξη των διευθυντών των ΙΕΚ οι οποίοι έστειλαν στον εργοδότη της συμφοράς επιστολή όπου, ανάμεσα σε άλλα, επισημαίνουν: 

"...σε 25 ΙΕΚ τουλάχιστον δεν έχουν πληρωθεί κανείς, ούτε πιστοποιημένος ούτε απιστοποίητος. Μέσα στις τελικές εξετάσεις, δήλωσαν ότι δεν παραδίδουν βαθμολογίες των τελικών εξετάσεων, ως ένδειξη διαμαρτυρίας μέχρι να ικανοποιηθούν τα παρακάτω αιτήματά τους τα οποία ήδη σας έχουν κοινοποιήσει:

1. Να παραλάβουν τις συμβάσεις του 2017 Β. (Σ.Σ. δεύτερου εξαμήνου του 2017)
2. Να υπογράψουν συμβάσεις για το 2018 Α.
3. Να εξοφληθούν όλοι οι εκπαιδευτές για το 2017 Β.
4. Να ανακοινωθεί επίσημα η ακριβής ημερομηνία πληρωμής του 2018 Α.
5. Δεδομένου ότι χωρίς σύμβαση και ένσημα στον ΕΦΚΑ δεν δύνανται να εγγραφούν στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, από 1ης Ιουλίου 2018 όπως δικαιούνται, θα πρέπει να τακτοποιηθούν όλες οι εκκρεμότητες (ΑΠΔ, βεβαιώσεις λήξης συμβάσεων, ένσημα κλπ).

Και καταλήγουν: παρακαλούμε να δώσετε άμεσα λύση, ικανοποιώντας τα παραπάνω δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτών, προκειμένου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και να προχωρήσουμε σε αποτελέσματα επίδοσης των καταρτιζομένων και λήξη του εξαμήνου κανονικά, διαφορετικά θα υπάρχει πρόβλημα ακόμη και με τις πρακτικές ασκήσεις των καταρτιζομένων που έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων και ενόψει της τουριστικής περιόδου που ήδη έχει ξεκινήσει προ πολλού.

Όπως πάντα, τα θύματα είναι οι μαθητές, που θα μείνουν "ξεκρέμαστοι". 

Τι έκανε ο εργοδότης της συμφοράς; 

Έδωσε υποσχέσεις. Ότι μέχρι τον Ιούλιο θα έχει υπογράψει συμβάσεις και θα έχει εξοφλήσει. Ακόμα κι αν το κάνει, είναι δυνατόν να κρατάει εργαζόμενους και μαθητές σε αγωνία για ολόκληρη την σχολική χρονιά; Και είναι δυνατόν αυτό να το κάνει κάθε χρόνο; Και είναι δυνατόν να συνεχίζει να λειτουργεί και να μην τον έχει επισκεφθεί ούτε μια φορά η επιθεώρηση εργασίας, παρά τις εκατοντάδες καταγγελίες;

Είναι. Διότι ο χειρότερος εργοδότης της χώρας είναι το ίδιο το κράτος! Η ιστορία μας αφορά τον ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης), τον κρατικό φορέα ο οποίος, υπό τη μορφή του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου "λειτουργεί" τα Δ-ΙΕΚ, τα δημόσια ΙΕΚ, που υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας. Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ προέκυψε από τη συγχώνευση δύο άλλων κρατικών ιδρυμάτων, του Ινστιτούτου Νεολαίας (ιδρύθηκε το 2005) και του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ιδρύθηκε το 1995). 

Μπήκα στο site του ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Και έψαξα στις ανακοινώσεις, μπας και βρω κάτι σχετικό με τις πληρωμές των εργαζομένων. Η τελευταία ανακοίνωση στις 21 Ιουνίου 2018 αναγγέλλει περήφανα: "Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες λειτουργίας, το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης αποκτά Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας”. Ουάου! Διαβάζω ολόκληρη την ανακοίνωση: "Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ, μετά από δεκαετίες λειτουργίας, απέκτησε για πρώτη φορά εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας. Ο εποπτευόμενος φορέας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ασχέτως της ονομασίας που έφερε κατά καιρούς, δεν είχε ποτέ εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, αν και διαχειριζόταν από ιδρύσεώς του σημαντικά κονδύλια. Η απουσία αυτή, που είχε επισημανθεί τα προηγούμενα χρόνια από όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, δημιουργούσε -όπως είναι φυσικό- προβλήματα λειτουργίας αλλά και διαφάνειας στο Ίδρυμα."

 

Καταλάβατε, φαντάζομαι. Ακόμα μια πατέντα από τα διαχρονικά και διακομματικά λαμόγια του Δημοσίου, για να βάζουν στο χέρι ευρωπαϊκά και ελληνικά λεφτά.  

Και τι έκαναν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί (του κράτους) στο ίδρυμα (του κράτους) που διαχειριζόταν κάθε χρονιά καμμιά εκατοστή εκατομμύρια αδιαφανώς;  

Τίποτε! Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Για να διαπιστώσετε πώς λειτουργούσε το ΙΝΕΔΙΒΙΜ (με τα δικά σου τα λεφτά, φορολογούμενε, μην το ξεχνάς) αρκεί να μπείτε εδώ. Αυτό το μπακαλόχαρτο αποκαλείται... ισολογισμός! Για πολύ γέλιο! 

Και για πολύ κλάμα επίσης. Διότι ο εργοδότης της συμφοράς ΙΝΕΔΙΒΙΜ είναι απλώς άλλη μια έκφανση ενός κράτους της συμφοράς, που διαπρέπει σε παρανομίες, σε αυθαιρεσίες, σε καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των πολιτών, των ψηφοφόρων και σε καταδίκη των επόμενων γενεών σε οικονομικό μαρασμό για να βρίσκονται λεφτά να χρηματοδείται η αδιαφάνεια του ΙΝΕΔΙΒΙΜ αλλά να μην βρίσκονται για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι. Κι αν θέλετε να δείτε για ποιο λόγο το Δημόσιο φτιάχνει ΙΕΚ, δείτε εδώ το οργανόγραμμα του ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Ούτε η Microsoft δεν έχει τέτοια πολυμελή και πολυδαίδαλη διοικητική δομή!  

Γιατί λοιπόν το κράτος φτιάχνει συνεχώς ιδρύματα, που τα πληρώνουμε εσύ κι εγώ (και οι κουτόφραγκοι μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων); 

Μα για να διορίζει τα κομματικά του στελέχη! Χρυσοπληρώνοντάς τα, φυσικά.

Ιδού ένα κλασικό παράδειγμα. Πρόεδρος του χειρότερου εργοδότη της χώρας είναι σήμερα ο πρώην καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, Δημήτρης Ζέρβας, 69 ετών, παλιός γνώριμος των κομματικών διαδρόμων: πρώην διευθυντής του γραφείου του Μπαλτά, πρώην σύμβουλος στο γραφείο του Φίλη, πρόφτασε να διοριστεί και γενικός διευθυντής της Σιβιτανιδείου, πριν μεταπηδήσει στην ακριβότερη καρέκλα του ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Μάλιστα για χατίρι του ο Φίλης έφερε τροπολογία στη Βουλή με αναδρομική ισχύ, καθώς τα τυπικά προσόντα της προκήρυξης της θέσης του διευθυντή της Σιβιτανιδείου περιελάμβαναν και γνώση μιας ξένης γλώσσας κι ο Ζέρβας ως γνήσιο παιδί του λαού δεν ήξερε γρυ. Ε, τι πιο απλό! Ο Φίλης απάλειψε από τα προσόντα τη γνώση της ξένης γλώσσας, αφού όμως είχε διορισθεί ο Ζέρβας! Η "προκήρυξη” της θέσης είχε ημερομηνία 17/11/2015, ο διορισμός του Ζέρβα έγινε παραμονή πρωτοχρονιάς (Φ17/213240/Δ4/ΦΕΚ ΥΟΔΔ 948/30-12-2015) και η τροπολογία του Φίλη κατατέθηκε στις 14/6/2016. Μάλιστα, όταν κυκλοφόρησε η φήμη πως θα διοριστεί στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ, ο Ζέρβας έκανε την εξής δήλωση (υπογραμμίζοντας το... ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς): "Εμείς δεν χρησιμοποιούμε στελέχη του γραφείου του υπουργού για θέσεις διοικήσεων Οργανισμών”. Αμέσως μετά διορίστηκε, συνεπής στην αντίληψη περί αξιοπρέπειας, συνέπειας και τσίπας που διατρέχει όλον τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Αυτά ως προς την τυπική ηγεσία του χειρότερου εργοδότη της χώρας. Η ουσιαστική ηγεσία όμως είναι...

 το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Το οποίο έχει αναγάγει το Δημόσιο στον μέγα παράνομο, καθώς χρησιμοποιεί την εξουσία του για να παραβαίνει ατιμωρητί τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει. Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Προσπαθήστε, ας πούμε, να εξηγήσετε σε έναν πολίτη ευρωπαϊκής χώρας, την έννοια "ληξιπρόθεσμες οφειλές Δημοσίου". Θα του πέσει το σαγόνι. Σε μας είναι μια "φυσιολογική" κατάσταση, υπό την έννοια ότι τη συνηθίσαμε και δεν μας προξενεί καμία έκπληξη. Όπως συνηθίσαμε και την αντιστροφή του χρόνου σε χιλιάδες εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις παρανομιών του Δημοσίου. Όπως συνηθίσαμε σε υπόθεση που εισάγεται στο ειρηνοδικείο το 2015 να ορίζεται δικάσιμος το 2031. Γιατί να μην συνηθίσουμε εργαζόμενους χωρίς συμβάσεις κι απλήρωτους για όλη τη σεζόν;

 

Τα βλέπουμε όλα αυτά ως γραφικότητες. Ως ανέκδοτα ενός μοντέλου πατερναλιστικής διοίκησης που κατέρρευσε όπου προσπάθησε να εφαρμοστεί, αλλά εμείς επιμένουμε να το "βελτιώνουμε" κάνοντάς το όλο και πιο πατερναλιστικό, δηλαδή όλο και πιο ανεφάρμοστο. Όμως δεν είναι γραφικότητες. Είναι η τραγωδία 11 εκατομμυρίων ανθρώπων που πρέπει να εξαρτώνται στην καθημερινότητά τους από ένας κράτος – νταβατζή. Το οποίο αρνείται να μεταρρυθμιστεί, διότι ποιος Ζέρβας αυτής της χώρας θα αποφασίσει να αυτοεξαιρεθεί από τη διεκδίκηση μιας χρυσοφόρου καρέκλας όταν δεν έχει τα τυπικά προσόντα αλλά έχει "κολλητό" τον υπουργό; Και ποιος υπουργός αυτής της χώρας θα αποφασίσει να δυσαρεστήσει τους "κολλητούς" του ή τους ψηφοφόρους του εφαρμόζοντας το νόμο; Πώς, όμως, θα έρθει ανάπτυξη έτσι;

Ο χειρότερος εργοδότης δεν θα ήταν καν εργοδότης αν οι πολίτες δεν τον "κάλυπταν" με την ψήφο τους.  

Στον ιδιωτικό τομέα τον κακό επαγγελματία τον "ξερνάει" η αγορά. Αποκτάει κακή φήμη, δεν βρίσκει εργαζόμενους, χάνει πελάτες και στο τέλος κλείνει.  

Στον Δημόσιο Τομέα, που όλοι οι θεσμοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, και κανένας δεν μπορεί να εξυγιάνει τον άλλον, ποιος θα το κάνει αυτό, αν δεν το κάνει ο ψηφοφόρος;

 

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε με αφορμή μια επιστολή που έλαβα στην οποία μια διδάσκουσα στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ περιγράφει με απόγνωση την κατάστασή της και ταυτόχρονα την άρνησή της να χρησιμοποιήσει τους μαθητές ως μέσο εκβιασμού της παράνομης Πολιτείας.