Είναι στιγμές που πιστεύω ότι ο καβγάς του Παπανδρέου με τον Βενιζέλο γίνεται για ένα πάπλωμα που δεν έχει ούτε πούπουλο μέσα. Διότι, εντάξει, η ιστορική μνήμη έχει πάντα ειδικό βάρος και συναισθηματικά ενισχυμένο φορτίο. Όμως στα σοβαρά τώρα, ποιο είναι το ακροατήριο που παραμένει ευσυγκίνητο με την 3η του Σεπτέμβρη;
Ακόμα και ο Τσίπρας, που πήγε να το πλευρίσει, κατάλαβε ότι δεν αξίζει τον κόπο - τον συνταξιούχο τον πιάνεις πλέον και από αλλού. Και άντε, ο ΓΑΠ, έχει το όνομα και την οικογενειακή σχέση με το brand. Ο Βενιζέλος;
Έχει τη σφραγίδα, θα μου πείτε. Όμως και οι δύο, αν όντως διεκδικούν πολιτική προοπτική, θα πρέπει να βγάλουν το παλιό ΠΑΣΟΚ από το στόμα και να το αφήσουν στα κάδρα.
Πρώτον, είναι γελοίο να πουλάς σουβενίρ αυθεντικού παπανδρεϊσμού, όταν οι εν δυνάμει πελάτες έχουν ακουμπήσει τα πάντα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Και ποιος έφερε το ΔΝΤ στη χώρα; Έτσι μπράβο, σωστή απάντηση.
Δεύτερον, το να πολιτεύεσαι σήμερα «με οδηγό» την 3η Σεπτέμβρη είναι σαν να πουλάς εκδρομές στην Αιδηψό. Να πάρεις αυτούς που ήταν στο Ζάππειο, να τους πας για λουτρά. Ωραίο μέρος, αλλά τα εγγόνια τους δεν θα ακολουθήσουν. Ειδικά ο Βενιζέλος θα είναι σαν να κοροϊδεύει, εκτός από μας, τον εαυτό του.
Δεν γίνεται να εγκαλείς τον Τσίπρα για λαϊκισμό και δημαγωγία και ταυτοχρόνως να σηκώνεις το σχετικό manual όπως ο Μωυσής τις πλάκες.
Διότι τι είναι η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη;
Ο Βενιζέλος κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να μας γυρίσει πίσω. Εντάξει. Όμως εκεί πίσω είναι η Ελλάδα της «Αλλαγής», για την οποία πάει και κάνει εκδήλωση. Δεν λέω, καλά περάσαμε τότε, αλλά αυτό σήμερα εξαργυρώνεται μόνο με θυμό. Γι' αυτό οι κινήσεις πρέπει να είναι προσεκτικές. Μέρες που είναι, να ξαναβρεθούν στους μπαξέδες, αλλά να έχουν τον νου τους στις ντομάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου