Οσο η «βαριά» δημοσιογραφία ασχολείται με το αν ο Αλέξης έλυσε το
θέμα του Filioque με το Βατικανό ή αν o Σκουρλέτης βρήκε λύτρωση από τον
άγιο Ποντίφικα για την μπόχα των ιδεών του, που του δίνουν αυτή τη
μονίμως ξινισμένη έκφραση, συμβαίνουν άλλα, σοβαρά πράγματα.
Το καρντάσι μας, ο Ερντογάν, πάλι πιάστηκε με την κάννη του πιστολιού να καπνίζει πάνω απ’ το πτώμα - κι αυτή τη φορά επίσης αλά τούρκα, άτσαλα. Μερικές δεκάδες κοστουμάτοι, χαλαροί και χαμογελαστοί «όμηροι» διπλωμάτες του, που κρατούσε τάχα το ISIS, επέστρεψαν σώοι κι αβλαβείς. Ολοι οι άλλοι όμηροι πυροβολούνται στον αυχένα, αποκεφαλίζονται, διαμελίζονται, θάβονται ζωντανοί. Ολοι, εκτός από τα μεμέτια.
Αυτά επιστρέφουν ντυμένα για δεξίωση, με μανικετόκουμπα, γραβάτα με
φαρδύ κόμπο, με τις φαμίλιες τους απείραχτες, για να κάνει φιέστα ο
Νταβούτογλου. Ακόμη κι ο τελευταίος redneck, που φτιάχνει τους καφέδες
στη CIA ή στην DIA, αισθάνεται την όσφρησή του να κατακλύζεται από την
αποφορά του ψοφιμιού και την απάτη να κραυγάζει σαν τη Ζωίτσα στα
κάγκελα της ΕΡΤ. Οι Ισραηλινοί θα ήταν ανάσκελα από τα γέλια, αν το
πράγμα δεν ήταν τόσο σοβαρό και δεν τους αφορούσε.
Αυτό που νιαουρίζει στα κεραμίδια, μοιάζει με γάτα και περπατάει σαν γάτα είναι προφανώς γάτα. Η ομηρία ήταν εικονική, ένας αντιπερισπασμός, ένα άλλοθι για τις βρομοδουλειές του αληθινού χαλίφη, του Ερντογάν, με τα ψυχοπαίδια του τού ISIS. Οταν έχουν κέντρα στρατολογίας σε όλη την Τουρκία και δη στο Χατζιμπαϊράμ της Αγκυρας, μόλις 100 μέτρα από το παλαιότερο τζαμί της συνοικίας, όπου την περασμένη Παρασκευή ο Ερντογάν και η ποντικομαμή πρωθυπουργός του συμμετείχαν στην προσευχή της Παρασκευής, όταν όλη η διοικητική μέριμνα και η πολιτική προστασία παρέχονται από την Αγκυρα στους γενοκτόνους, όταν ο Ομπάμα στην πρόσφατη συνάντηση ζήτησε τη συνδρομή της Τουρκίας στην εξόντωση του ISIS κι ο Ερντογάν τού απάντησε «ωραίος καιρός σήμερα», πόσο όμηροι σας φάνηκαν οι «όμηροι»;
Στις 16 Σεπτεμβρίου ο αληθινός χαλίφης πίσω από τον κατσαπλιά Μπαγκντάντι επέστρεψε από ταξίδι στο Κατάρ, το οποίο επίσης είναι χωμένο ως τον λαιμό στην υποστήριξη των ισλαμοφασιστών του ISIS και της Χαμάς. Γύρισε δε με πολλά νεύρα λόγω των αποκαλυπτηρίων που του είχε κάνει το βαρύ πυροβολικό του αμερικανικού τύπου. Υπήρξε συνέχεια σε αυτά που αναφέραμε την προηγούμενη Τετάρτη.
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο δύο διακεκριμένοι ρεπόρτερ των «New York Times», ο David E. Sanger και η Julie Hirscfield Davis, δημοσίευσαν ένα άρθρο-κόλαφο για τον Ερντογάν με τίτλο: «Οι ΗΠΑ ζητούν βοήθεια από την Τουρκία, αγωνιζόμενες να στερήσουν το ISIS από πετρελαϊκά έσοδα».
Με τον γνωστό «στεγνό» κοφτερό αγγλοσαξονικό τρόπο,
οι δύο δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν ότι το ISIS, από τις περιοχές που
ελέγχει στο Ιράκ, εξορύσσει από 25.000 έως 40.000 βαρέλια αργού
πετρελαίου την ημέρα και, εξάγοντάς τα, κερδίζει από τη μαύρη αγορά
τουλάχιστον 1.200.000 δολάρια καθημερινά. Αυτό το λαθρεμπόριο διεξάγεται
μέσω Τουρκίας, μόνο από εκεί είναι εφικτό, και Τούρκοι αξιωματούχοι
έχουν το μερτικό τους, ενώ αξιοζήλευτο μερίδιο αποκομίζουν τα τουρκικά
διυλιστήρια, που μετατρέπουν το λαθραίο αργό πετρέλαιο σε εμπορικά
προϊόντα. Κάθε κρούση των Αμερικανών προς τις τουρκικές Αρχές για να
χτυπηθεί το λαθρεμπορικό δίκτυο που γεμίζει τα ταμεία κι επομένως και το
οπλοστάσιο των αποκεφαλιστών πέφτει πάνω σε τοίχο άρνησης.
Ο Ερντογάν λοιπόν, επιστρέφοντας από το Κατάρ, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στον αμερικανικό Τύπο αλλά και στους οίκους αξιολόγησης, με τον γνωστό κι αγαπημένο του συνωμοσιολογικό τρόπο, αφήνοντας και απειλές. Για την ταμπακιέρα βέβαια δεν είπε κουβέντα. Απλά τήρησε τη λεγόμενη «αρνητική στάση», αυτή που τηρούν οι σκληροί κακοποιοί, των τρομοκρατών συμπεριλαμβανομένων. Ξέρετε, «Πώς σε λένε; Οχι. Πότε γεννήθηκες; Οχι. Γιατί κάνεις λαθρεμπόριο πετρελαίου με το ISIS; Οχι. Γιατί η χώρα σου είναι γεμάτη κέντρα στρατολογίας του ISIS; Οχι».
To Begin-Sadat Center for Strategic Studies (BESA) ανήκει στο Πανεπιστήμιο Μπαρ-Ιλάν του Ισραήλ και συγκεντρώνει στη διεύθυνσή του, στους επιστήμονες συνεργάτες, ερευνητές και συμβούλους του την αφρόκρεμα της ισραηλινής στρατηγικής σκέψης. Ανάμεσά τους κορυφαίες προσωπικότητες, όπως ο στρατηγός (ε.α.) Yakov Amidror, ο οποίος διετέλεσε έως πέρυσι σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Ισραηλινού πρωθυπουργού. Το BESA λοιπόν εξέδωσε ένα μακροσκελές (36 σελίδες) άρθρο του διευθυντή του, του καθηγητή Efraim Inbar, το οποίο μου απέστειλε καλός Ελληνοαμερικανός φίλος, με τίτλο «Η νέα στρατηγική εξίσωση στην Ανατολική Μεσόγειο».
Ο Inbar με διεισδυτική διαύγεια αναλύει την παρακμή της αμερικανικής δύναμης στην περιοχή, τον τουρκικό κίνδυνο, την ολική ρήξη των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων, την ευρωπαϊκή ανεπάρκεια στρατηγικής και στρατιωτικής αποτροπής, τον κίνδυνο μετατροπής της Αν. Μεσογείου σε ισλαμική λίμνη και τους κινδύνους για την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ.
Καταλήγει σε μια πρακτική πρόταση, που δεν είναι παρά η
ενίσχυση μιας συμμαχίας Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ και η κοινή δράση
τους για την αφύπνιση των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της εξασφάλισης της
υποστήριξής τους. Η ασφάλεια των πεδίων φυσικού αερίου, των ενεργειακών
και ναυσιπλοϊκών γραμμών κι η εν γένει ασφάλεια του Ελληνισμού και του
Ισραήλ συμπίπτουν, οι δε σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας είναι σε ελεύθερη πτώση.
Η Ιστορία του μέλλοντος μας γνέφει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου