Γεννημένος το 1970 στη Στουτγκάρδη, ο Νίκος Σαμαράς οδήγησε την εθνική
ανδρών στη μεγαλύτερη επιτυχία της σε παγκόσμιο επίπεδο, την 6η θέση στο
Κοσμοβόλεϊ του 1994.Αγωνίστηκε επίσης στον Παναθηναϊκό, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, στην
Ιταλία (Φαλκονάρα), την Ισπανία (Σεβίλη), την Τουρκία (Φενέρμπαχτσε) και
την Ελβετία (Σενουά)
20/1/2013 Πεθαίνει ο θεατρικοός συγγραφέας και μυθιστοριογράφςυ Παύλος Μάτεσις
Ιδιόμορφη προσωπικότητα ο Παύλος Μάτεσις έβαλε τη σφραγίδα του στην ανανέωση του ελληνικού θεατρικού έργου πριν περάσει στο μυθιστόρημα όπου και έγινε γνωστός με την εξαίρετη γραφή του, με έργα που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.
Κινούμενος πάντα σε ένα πολιτικό πεδίο είχε κατά καιρούς ταράξει τα νερά με τις επισημάνσεις του. Πίστευε πώς «Η πλειοψηφία των πολιτών είναι αυτοκόλλητοι σε ένα λούμπεν φάντασμα ελληνικού π.Χ. παρελθόντος (που όμως η αυθεντική υπόστασή του έχει ορίσει ύπαρξη και πορεία του δυτικού πολιτισμού) και κοκορεύονται πως «όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια», ενώ δεν έχουν ανεβεί ποτέ στην Ακρόπολη. Ωστόσο, υπάρχουν μεμονωμένες νησίδες ατόμων που παράγουν πολιτισμό».
Ο Παύλος Μάτεσις γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο (πτυχίο ηθοποιού), μουσική (πτυχίο βιολιού), ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Δίδαξε υποκριτική (1963-64) στη σχολή Σταυράκου. Διετέλεσε βοηθός - δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, 1971-1973. Έμεινε στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια του 1969. Έγραψε και σκηνοθέτησε 2 τηλεοπτικές σειρές (ΥΕΝΕΔ 1974-6) και έχει γράψει κείμενα για Floor Show. Η πρώτη παρουσία του στα ελληνικά γράμματα ήταν το 1967 με το θεατρικό έργο "Η τελετή" (θέατρο Ν. Ιωνίας 1967 και Εθνικό Θέατρο 1969) Τα 11 από τα 13 θεατρικά έργα του είναι κυρίως παιγμένα από το Εθνικό Θέατρο. Είχε βραβευτεί πολλές φορές: με Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 1966 για το έργο "Η τελετή". Με το έπαθλο "Κάρολος Κουν"-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς ("Περιποιητής φυτών"). Με το Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του "Η μητέρα του σκύλου". Με το Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου έτους 2000. Με το Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα "Η μητέρα του σκύλου". Είχε μεταφράσει στα ελληνικά Μρόζεκ. Τζόνσον, Αρτό, Ίψεν, Σέξπηρ κ.ά και στα νέα ελληνικά τα έργα του Αριστοφάνη "Ειρήνη", "Πλούτος", "Βάτραχοι", "Νεφέλαι", "Όρνιθες", "Αχαρνής", "Θεσμοφοριάζουσαι", "Λυσιστράτη".
25/1/2013: Πεθαίνει η Η Ειρήνη Κουμαριανού. Γεννημένη στο Γαλάτσι το 1930, φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο για να
ξεκινήσει την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του ΄50.
Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της μεγάλης, κυρίως, οθόνης, συμμετείχε σε
δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Επαιξε, μεταξύ άλλων, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη και τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ξεχωρίζουν οι ταινίες “Ιστορία μιας ζωής", "Κορίτσια για φίλημα", "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", "Πολύ αργά για δάκρυα", "Καπετάν φάντης μπαστούνι", "Η νεράιδα και το παλικάρι", "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης", "Κρίμα το μπόι σου", "Ο κατεργάρης", "Η εφοπλιστίνα", "Η Μαρία της σιωπής", "Στον αστερισμό της παρθένου" καθώς και στον «Ξαφνικό έρωτα», τις «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» και το πρόσφατο «Ετερον ήμισυ». Είχε επίσης πάρει μέρος σε ραδιοφωνικά "Θέατρα της Δευτέρας".
Στην τηλεόραση, πριν τη μεγάλη επιτυχία του «Παρά πέντε», η Ειρήνη Κουμαριανού είχε εμφανιστεί στις σειρές “Αναστασία”, "Προδοσία", “Σαν αδελφές”, “Alma libre" καθώς και στο “Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς”.
29/1/2013 Πεθαίνει στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», ο τελευταίος
χουντικός ισοβίτης Νικόλαος Ντερτιλής. Ήταν από τους πλέον αμετανόητους
της επτάχρονης δικτατορίας και είχε καταδικαστεί σε ισόβια για τη
δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο το
μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973.
31/1/2013 Φεύγει σε ηλικία 89 ετών η ηθοποιός του θεάτρου, η Βίλμα Κύρου. Από το 1950 έως το 1982 έλαβε μέρος σε 17 παραστάσεις του
Εθνικού Θεάτρου. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Τζιπ, περίπτερο
κι αγάπη» (1957), «Οικογένεια Χωραφά» (1968), «Αγωνία» (1969),
«Όμορφες μέρες» (1970), «Το όνειρο της Κυριακής» (1970), καθώς και σε
πολλές ταινίες της τηλεόρασης.
9/2/2013 Φέυγει απο τη ζωή στα 49 της, ύστερα από σκληρή μάχη με την επάρατο νόσο η δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου.
2/5/2013: Σε ηλικία 68 ετών, αφληνει την τελευταία του πνοή ο σπουδαίος θεατρικός
σκηνοθέτης και ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής, ύστερα από πολύχρονη μάχη με
τον καρκίνο.
13/5/2013: Πεθαίνει σε ηλικία 71 ετών η ηθοποιός Νίκη Τριανταφυλλίδη. Κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942
και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και του Πέλλου
Κατσέλη. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1963, στο έργο ''Το
σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα''.
Ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πολιτιστικής Κίνησης και στη συνέχεια του Θεάτρου ''Τριανταφυλλίδη'' στη πλατεία Βάθη. Το 1970 η Νίκη Τριανταφυλλίδη κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία μικρού μήκους ''Συνηθισμένο μου όνειρο'' ενώ το 1971 τιμήθηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη» ως η καλύτερη ηθοποιός της περιόδου 1970-71.
30/11/2013 Πεθαίνει σε ηλικία 65 ετών ο παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής, που έκανε καριέρα σε Ολυμπιακό και Ολυμπιακό Βόλου Τάκης Συνετόπουλος
26/12/2013 Πεθαίνει μετά από εγκεφαλικό
επεισόδιο, ο γνωστός τραγουδιστής και ηθοποιός Νίκος Δημητράτος, σε
ηλικία 71 ετών.
Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση «το Μεγάλο Μας Τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του «Ματωμένου Γάμου» (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Κοζάνης στην παράσταση «Μιας Πεντάρας Νιάτα» (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση «Η Χώρα Των Πουλιών» (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη)
Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο», ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α.
Μερικές σημαντικές δισκογραφικές δουλειές στις οποίες συμμετείχε:
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
«Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Ενθύμιον ‘76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
«Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
«Ο Καραγκιόζης Και Οι Βάτραχοι Του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
«Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
«Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
«Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)
«Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
«Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
«Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
«Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)
Ιδιόμορφη προσωπικότητα ο Παύλος Μάτεσις έβαλε τη σφραγίδα του στην ανανέωση του ελληνικού θεατρικού έργου πριν περάσει στο μυθιστόρημα όπου και έγινε γνωστός με την εξαίρετη γραφή του, με έργα που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.
Κινούμενος πάντα σε ένα πολιτικό πεδίο είχε κατά καιρούς ταράξει τα νερά με τις επισημάνσεις του. Πίστευε πώς «Η πλειοψηφία των πολιτών είναι αυτοκόλλητοι σε ένα λούμπεν φάντασμα ελληνικού π.Χ. παρελθόντος (που όμως η αυθεντική υπόστασή του έχει ορίσει ύπαρξη και πορεία του δυτικού πολιτισμού) και κοκορεύονται πως «όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια», ενώ δεν έχουν ανεβεί ποτέ στην Ακρόπολη. Ωστόσο, υπάρχουν μεμονωμένες νησίδες ατόμων που παράγουν πολιτισμό».
Ο Παύλος Μάτεσις γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο (πτυχίο ηθοποιού), μουσική (πτυχίο βιολιού), ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Δίδαξε υποκριτική (1963-64) στη σχολή Σταυράκου. Διετέλεσε βοηθός - δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, 1971-1973. Έμεινε στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια του 1969. Έγραψε και σκηνοθέτησε 2 τηλεοπτικές σειρές (ΥΕΝΕΔ 1974-6) και έχει γράψει κείμενα για Floor Show. Η πρώτη παρουσία του στα ελληνικά γράμματα ήταν το 1967 με το θεατρικό έργο "Η τελετή" (θέατρο Ν. Ιωνίας 1967 και Εθνικό Θέατρο 1969) Τα 11 από τα 13 θεατρικά έργα του είναι κυρίως παιγμένα από το Εθνικό Θέατρο. Είχε βραβευτεί πολλές φορές: με Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 1966 για το έργο "Η τελετή". Με το έπαθλο "Κάρολος Κουν"-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς ("Περιποιητής φυτών"). Με το Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του "Η μητέρα του σκύλου". Με το Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου έτους 2000. Με το Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα "Η μητέρα του σκύλου". Είχε μεταφράσει στα ελληνικά Μρόζεκ. Τζόνσον, Αρτό, Ίψεν, Σέξπηρ κ.ά και στα νέα ελληνικά τα έργα του Αριστοφάνη "Ειρήνη", "Πλούτος", "Βάτραχοι", "Νεφέλαι", "Όρνιθες", "Αχαρνής", "Θεσμοφοριάζουσαι", "Λυσιστράτη".
Επαιξε, μεταξύ άλλων, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη και τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ξεχωρίζουν οι ταινίες “Ιστορία μιας ζωής", "Κορίτσια για φίλημα", "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", "Πολύ αργά για δάκρυα", "Καπετάν φάντης μπαστούνι", "Η νεράιδα και το παλικάρι", "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης", "Κρίμα το μπόι σου", "Ο κατεργάρης", "Η εφοπλιστίνα", "Η Μαρία της σιωπής", "Στον αστερισμό της παρθένου" καθώς και στον «Ξαφνικό έρωτα», τις «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» και το πρόσφατο «Ετερον ήμισυ». Είχε επίσης πάρει μέρος σε ραδιοφωνικά "Θέατρα της Δευτέρας".
Στην τηλεόραση, πριν τη μεγάλη επιτυχία του «Παρά πέντε», η Ειρήνη Κουμαριανού είχε εμφανιστεί στις σειρές “Αναστασία”, "Προδοσία", “Σαν αδελφές”, “Alma libre" καθώς και στο “Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς”.
Η Αριστέα «ψυχή» της επανέκδοσης της Ελευθεροτυπίας, γεννήθηκε στην
Αθήνα στις 19 Μαρτίου του 1964 μεγάλωσε στους Γαργαλιάνους και σπούδασε
στην ΑΣΟΕΕ.
Εργάστηκε στον Επενδυτή, στην Καθημερινή στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τα
τελευταία χρόνια στην Ελευθεροτυπία. Θα μείνει γνωστή για τις μεγάλες
και αποκαλυπτικές δημοσιογραφικές επιτυχίες της και τον ακέραιο,
ασυμβίβαστο και χαλύβδινο χαρακτήρα της.
7/4/2013 Πεθαίνει η ηθοποιός Κάκια Παναγιωτου σε ηλικία 90 ετών. Σοβαρή εργάτρια στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η Παναγιώτου
διέσχισε τον 20ο αιώνα, αφήνοντας, μέσα από τη δουλειά της, τη σφραγίδα
του ταλέντου της και μια ξεκάθαρη και εξαιρετικά φινετσάτη αύρα.
Η Κ. Παναγιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και μετά τις γυμνασιακές της σπουδές, φοίτησε στη Γερμανική Ακαδημία. Αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίσθηκε στο σανίδι το 1945. Προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1948 και απέκτησε μαζί του σχέση μονιμότητα από το 1953. Ενδιαμέσως περιόδευσε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Όταν στην δεκαετία του 1960 ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαίως η Παναγιώτου ασχολήθηκε έντονα μαζί του. Χαρακτηριστικές εμφανίσεις της έχουν σε ταινίες όπως η "Στεφανία", "Αγάπη για πάντα", "Υπολοχαγός Νατάσσα", «Οι γενναίοι του Βορρά» κ.α.
Από την "Μαντώ Μαυρογένους" (1971) μέχρι το κύκνειο άσμα της στο σινεμά, την “ΠΟΛΙΤΙΚΗ κουζίνα” του Τάσου Μπουλμέτη (2003), η Παναγιώτου εμφανίστηκε μόλις σε δυο ταινίες, τα “Αγρια νιάτα” (1982) του Νίκου Φώσκολου και το “Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται” (1984) του Ανδρέα Τσιλιφώνη.
Τη περίοδο 2007 - 2008 η Παναγώτου έπαιξε το ρόλο της αφηγήτριας στην τηλεοπτική σειρά του Χάρη Ρώμα, "Δελληγιάνειον Παρθεναγωγείον" στον Antenna.
29/4/2013: Πεθαίνει σε ηλικία 77 ετών ο γνωστός ηθοποιός Ανδρέας Ντούζος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 και σπούδασε στη Σχολή Τάκη Μουζενίδη. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως τη δεκαετία του
'60, και θεωρήθηκε ως ζεν πρεμιέ της εποχής. Απέκτησε δύο παιδιά, τον
Στηβ και την Τέτα, τα οποία ακολούθησαν και αυτά για ένα διάστημα, με
σημαντική επιτυχία, το επάγγελμα του ηθοποιού. Από το 1967 και για 13
χρόνια έμεινε με την οικογένεια του στην Αμερική όπου σπούδασε
σκηνοθεσία.
29/4/2013: Πεθαίνει η κύπρια αθλητρια του αλματος επι κοντώ Μαριάννα Ζαχαριάδη
2/5/2013: Πεθαίνει ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξανδρος Κατσαντώνης
Η Κ. Παναγιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και μετά τις γυμνασιακές της σπουδές, φοίτησε στη Γερμανική Ακαδημία. Αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίσθηκε στο σανίδι το 1945. Προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1948 και απέκτησε μαζί του σχέση μονιμότητα από το 1953. Ενδιαμέσως περιόδευσε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Όταν στην δεκαετία του 1960 ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαίως η Παναγιώτου ασχολήθηκε έντονα μαζί του. Χαρακτηριστικές εμφανίσεις της έχουν σε ταινίες όπως η "Στεφανία", "Αγάπη για πάντα", "Υπολοχαγός Νατάσσα", «Οι γενναίοι του Βορρά» κ.α.
Από την "Μαντώ Μαυρογένους" (1971) μέχρι το κύκνειο άσμα της στο σινεμά, την “ΠΟΛΙΤΙΚΗ κουζίνα” του Τάσου Μπουλμέτη (2003), η Παναγιώτου εμφανίστηκε μόλις σε δυο ταινίες, τα “Αγρια νιάτα” (1982) του Νίκου Φώσκολου και το “Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται” (1984) του Ανδρέα Τσιλιφώνη.
Τη περίοδο 2007 - 2008 η Παναγώτου έπαιξε το ρόλο της αφηγήτριας στην τηλεοπτική σειρά του Χάρη Ρώμα, "Δελληγιάνειον Παρθεναγωγείον" στον Antenna.
Ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πολιτιστικής Κίνησης και στη συνέχεια του Θεάτρου ''Τριανταφυλλίδη'' στη πλατεία Βάθη. Το 1970 η Νίκη Τριανταφυλλίδη κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία μικρού μήκους ''Συνηθισμένο μου όνειρο'' ενώ το 1971 τιμήθηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη» ως η καλύτερη ηθοποιός της περιόδου 1970-71.
Δίδαξε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη σχολή του Πέλλου
Κατσέλη ενώ έπαιξε σε δεκάδες ταινίες μεταξύ των οποίων "Πικρή μου,
Αγάπη" , "Ενα Κορίτσι Αλλιώτικο από τα άλλα", "Στον δάσκαλό μας ... με
αγάπη" , "Ο Αστραπόγιαννος" καθώς επίσης σε πολλές τηλεοπτικές σειρές
όπως "Γυναίκα από βελούδο", "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και "Οι φρουροί
της Αχαϊας".
20/5/2013: Έπειτα από έξι περίπου εβδομάδες στην εντατική, ο ηθοποιός Τόμας Πρωτόπαπας αφήνει την τελευταία του πνοή στο ΚΑΤ μετά από σοβαρή λοίμωξη, την οποία ο αδύναμος οργανισμός του δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει. Ο Τόμας Πρωτόπαπας, είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο στις 17 Μαρτίου του 2013 και νοσιλευόταν σε σοβαρή κατάσταση.
Εγινε ιδιαίτερα γνωστός από το σήριαλ «Βασιλιάδες», ενώ πριν το τροχαίο είχε συμφωνήσει, ώστε να συμμετάσχει στη νέα εκπομπή «Dr Cook»
28/5/2013: Πεθαίνει ο μουσικός Φώτης Πολυμέρης. Μυθική φυσιογνωμία του ελαφρού αλλά και του λαϊκού τραγουδιού - αφού
συνεργάστηκε και ερμήνευσε και λαϊκά των Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλων
- ένας ευγενής άνθρωπος που έμενε στο Παγκράτι (είχε γεννηθεί στην Πάτρα
το 1920) και είχε διατρέξει με την φωνή του τουλάχιστον επτά δεκαετίες,
αφού πρωτομπήκε το 1935 στην περιπέτεια του τραγουδιού κάνοντας την
πρώτη του ηχογράφηση με το συγκρότημα Μποέμ του Γιάννη Βέλλα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι για τον τραγουδιστή, που δικάστηκε ακόμη και ως ένοχος... καντάδας που έκανε σε κάποια Θέκλα στο Περιστέρι, όπως ο ίδιος θυμόταν στην αυτοβιογραφία του. Εδώ σημειώστε πως σε εκείνη την καντάδα συμμετείχε και ο δεκαπεντάχρονος τότε Γρηγόρης Μπιθικώτσης! Μέλος της κορυφαίας (άτυπης) τριανδρίας του ελαφρού ρεπερτορίου μαζί με Νίκο Γούναρη και Τώνη Μαρούδα - με τον πρώτο μάλιστα συνδέθηκαν στενά και υπήρξαν και ερμηνευτικό ντουέτο - ο Πολυμέρης, με απενοχοποιημένο τρόπο, ερμήνευσε και ρεμπέτικα, λαϊκά, ακόμη και δημοτικά τραγούδια, αν και η κύρια παρακαταθήκη του είναι μια σειρά επιτυχιών από ένα ρεπερτόριο περίπου 400 ελαφρών κομματιών, ανάμεσά τους και 100 δικής του σύνθεσης. Ας θυμηθούμε ορισμένα σε σύνθεση Αττίκ, Σουγιούλ, Χαιρόπουλου, Γιαννίδη και άλλων: «Είδα μάτια», «Μαραμένα τα γιούλια», «Δυο πράσινα μάτια». Ειδική αναφορά εδώ χρειάζεται στο περίφημο «Ασ' τα τα μαλλάκια σου», που ο Πολυμέρης ερμήνευσε το 1951 για την ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν» στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Αννα Καλουτά, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Εδώ, ο τραγουδιστής ντουμπλάρισε φωνητικά τον Αλεξανδράκη με αποτέλεσμα μετά την ταινία πολλοί ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων να προτείνουν στον ηθοποιό να συνεργαστεί μαζί τους! Πλήρης βιωμάτων ο Φώτης Πολυμέρης, συμμετείχε επίσης στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ ενώ η χωρίς αγκυλώσεις καλλιτεχνική του στάση και οι ερμηνευτικές του επιδόσεις τον οδήγησαν να ηχογραφήσει με λαϊκούς συνθέτες και μάλιστα μεγάλες επιτυχίες, αν και υπήρξε μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της αντίπερα όχθης, του ελαφρού τραγουδιού. Ετσι, πρωτοηχογραφήθηκαν με τη φωνή του, το 1946, οι «Αραπίνες» του Βασίλη Τσιτσάνη, όπως και το «Σκαλοπάτι σου», το 1952.
12/6/2013 Πεθαίνει ο πρωταθλητής του κανοε καγιακ Ανδρέας Κιλιγκαρίδης
9/8/2013: Πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς ο ηθοποιός Φώτης Πολυχρονόπουλος. o οποίος έγινε γνωστός στο κοινό μέσα από την ταινία
«Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περάκη, και συγκεκριμένα από το ρόλο του
«Καραμαζόφ».
Μεταξύ άλλων είχε πρωταγωνιστήσει στις ταινίες «Η σκιάχτρα» (1985), «Το σπίτι στην εξοχή» (1994), «Μπίζνες στα Βαλκάνια» (1996), «Γωνία του Παραδείσου» (1998),«Αύριο θα 'ναι αργά (2001), κ.α.
Ο Πολυχρονόπουλος υπήρξε σεναριογράφος, αλλά και σκηνοθέτης. Μεταξύ άλλων είχε σκηνοθετήσει την γνωστή σειρά του MEGA «Εμείς και Eμείς», η οποία προβάλλεται αυτή την περίοδο σε επανάληψη.
Τα τελευταία χρόνια ήταν Υπεύθυνος του Τομέα Οπτικοακουστικών Σπουδών του ΙΕΚ ΑΚΜΗ.
28/8/2013 Αυτοκτονεί ο σχεδιαστής μόδας Μιχαλης Ασλάνης
1/9/2013 Πεθαίνει σε ηλικία 92 ετών πέθανε, η Αννα
Χρυσάφη, μία από σπουδαιότερες τραγουδίστριες του ελληνικού λαϊκού
τραγουδιού.
Η Αννα Χρυσάφη είχε γεννηθεί στις 6 Δεκεμβρίου του 1921 στην Αθήνα από οικογένεια Μικρασιατών μουσικών. Η καριέρα της στο τραγούδι ξεκίνησε το 1949 με τη μεγάλη επιτυχία «Πεταλάκια» του μανώλη Χιώτη.
Η ίδια ήταν και η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε ταινία, στον «Πύργο των Ιπποτών» του 1952, με το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Μητσάκη. Ηταν και μία από τις πρώτες σκηνές με μπουζούκια στον ελληνικό κινηματογράφο - τα οποία μάλιστα εισβάλλουν στην εν λόγω ταινία σε γκαλά πλουσίων και κάνουν τον Ντίνο Ηλιόπουλο να χορεύει ένα ιδιότυπο ζεϊμπέκικο με φράκο!
Στο πλάι τού Μητσάκη, η Χρυσάφη κατάφερε να φέρει την «καλή κοινωνία» σε λαϊκό εξοχικό κέντρο - και δη πολυτελέστατο - στο σταυροδρόμι της Αθήνας προς τις δυτικές συνοικίες. Στο θρυλικό Ροσινιόλ των Σεπολίων, που έδωσε και το όνομά του στην περιοχή.
Η Χρυσάφη ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο γλέντι μπουζουκιών που έστησε το 1960 ο Γιώργος Ζαμπέτας μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι και τη Μελίνα Μερκούρη στο 13ο Φεστιβάλ Καννών, στην αίθουσα του ξενοδοχείου Κάρλτον για το βραβευμένο «Ποτέ την Κυριακή». Αλλωστε με τον Χατζιδάκι είχε κάνει ήδη μια μεγάλη επιτυχία, το «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει», στην ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Και αυτό αφού είχε, μετά την υπογραφή του συμβολαίου με τον Μίνωα Μάτσα το 1949, ένα σερί μεγάλων επιτυχιών σε πρώτη εκτέλεση: «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη, «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» και «Ανάθεμά σε θάλασσα» (ντουέτο με τη Μαρίκα Νίνου) του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πολλά ν' ακούς λίγα να λες» (απ' όπου και το κλισέ «τουμπεκί ψιλοκομμένο») του Απόστολου Καλδάρα και κυρίως τα «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Οπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Μητσάκη. Μεγάλες της στιγμές «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και με τον Πάνο Γαβαλά - και μαζί τη Σωτηρία Μπέλλου - το θρυλικό «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου. Πληροφορία αναφέρει ότι προοριζόταν και για πρώτη ερμηνεύτρια του «Επιτάφιου», ενώ στο παλμαρέ της έχει τις πρώτες εκτελέσεις τών «Ο μήνας έχει δεκατρείς» του Μάνου Χατζιδάκι και «Το τραγούδι της Αθήνας» του Σταύρου Ξαρχάκου.
Η ερμηνεύτρια των 400 τραγουδιών - και ανάλογων ηχογραφήσεων - με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και τον Τσεσμέ έβαλε στον χάρτη της διασκέδασης, όρθια πάντα, κέντρα όπως τα Φαληρικόν και Λουζιτάνια, αλλά και τη συγγένεια των λαϊκών ερμηνευτών με τα πανηγύρια και τις πρώτες περιοδείες στην Αμερική - δίπλα στον μεγάλο μπουζουξή Δημήτρη Στεργίου «Μπέμπη».
17/9/2013 Αφήνει την τελευταία του πνοή ο ηθοποιός Μιχάλης
Γιαννάτος.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1941 και το 1965 πήγε στη Δραματική Σχολή του Ντίνου Δημόπουλου.Τον είδαμε σε ταινίες όπως το «Εξπρές του μεσονυκτίου» του Αλαν Πάρκερ, το «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» του Τζον Μάντεν αλλά και το «Μόναχο» του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Η παρουσία του σε ξένες παραγωγές ξεπερνά τις 25 και στον κινηματογράφο γενικότερα τις 100. Επίσης ήταν πολύ δημοφιλές πρόσωπο της τηλεόρασης.
13/10/2013: Χάνει τη μάχη με τον καρκίνο ο Φίλιππος Συρίγος, σε ηλικία 65 χρονών. Ήταν από τους πιο έμπειρους έλληνες αθλητικογράφους και η φωνή του
είχε συνδεθεί με τον ιστορικό ευρωπαϊκό τίτλο που κέρδισε η Εθνική ομάδα
στο Ευρωμπάσκετ του 1987: Ο Συρίγος ήταν ο άνθρωπος που περιέγραψε για
τη δημόσια τηλεόραση τον τελικό της 14ης Ιουνίου 1987 κόντρα στην ΕΣΣΔ
και μαζί ολόκληρη την πορεία της ελληνικής ομάδας προς τον θρίαμβο.
Το όνομά του είχε ταυτιστεί με το μπάσκετ και την άνθισή του στη χώρα μας. Η καριέρα του στη δημοσιογραφία άλλωστε ξεκίνησε τη χρονιά που το άθλημα γνώρισε την πρώτη του μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση, το 1968.
Τη δεκαετία του ‘80 ο Φίλιππος Συρίγος εργάστηκε στην ΕΡΤ, αρχικά με τις περιγραφές του στις σαββατιάτικες τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων. Εκτός από το μπάσκετ ειδικευόταν και στις μεταδόσεις των αγώνων κολύμβησης.
Για πολλά χρόνια συνεργαζόταν σταθερά με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Αργότερα εντάχθηκε στη δημοσιογραφική ομάδα της Nova όπου παρέμεινε μέχρι τέλους
30/10/2013: Πεθαίνει ο σκηνοθέυης Νίκος Φωσκολος. Γεννήθηκε
στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς να πάρει πτυχίο. Αρχικά δούλεψε ως
δημοσιογράφος (στη δεκαετία 1950-1960) στις εφημερίδες «Εμπρός» και
«Ανεξάρτητος Τύπος» κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και
γράφοντας κινηματογραφική κριτική. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη
συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος. H ραδιοφωνική εκπομπή «Αστυνομικές
ιστορίες του Νίκου Φώσκολου» αποτέλεσε το πρώτο του ραδιοφωνικό σίριαλ
που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και όταν εκδόθηκε ήταν το μπεστ-σέλερ της
εποχής.
Στη δεκαετία του 1960 ξεκίνησε ως θεατρικός συγγραφέας και κριτικός συγγράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στον κινηματογράφο όπου και έγραψε το σενάριο για περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ.
Μετά το σίριαλ «Άγνωστος πόλεμος» ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα, όπως τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης» κ.ά.
Μετά τη «Λάμψη» έγραψε το 1993 τη δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, το «Καλημέρα Ζωή», της οποίας η προβολή κράτησε 13 χρόνια (1993 - 2006) κάνοντας 3.179 επεισόδια στο σύνολο.
Ο Νίκος Φώσκολος ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, καθώς και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Έχει λάβει τρία βραβεία και ένα κρατικό Βραβείο Σεναρίου για την ταινία «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1968). Από τις ταινίες του έχουν βραβευθεί επίσης: «Οι αδίστακτοι», «Πυρετός στην άσφαλτο» και «Κοινωνία ώρα μηδέν», ενώ η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε για Όσκαρ (1965). Επίσης, έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2007), από την Ιερά Σύνοδο για την ταινία «Εν Τούτω Νίκα», από την ΕΡΤ, από την οργάνωση Λάιονς, από διάφορους δήμους και καλλιτεχνικές λέσχες.
«Η υπολοχαγός Νατάσσα» (1970) του Νίκου Φώσκολου, κατέχει το ρεκόρ της πιο εμπορικής ταινίας του ελληνικού σινεμά. Δεν ήταν η μόνη πρωτιά στην πολύχρονη καλλιτεχνική διαδρομή του σκηνοθέτη, σεναριογράφου Νίκου Φώσκολου, που πέθανε σήμερα σε ηλικία 86 ετών. Ο «Άγνωστος πόλεμος», σε δικό του σενάριο, ήταν η ασπρόμαυρη τηλεοπτική σειρά που καθήλωνε τους θεατές καθημερινά στους δέκτες τους από το 1971 έως το 1974 στην ΥΕΝΕΔ, σημειώνοντας ιλιγγιώδη ποσοστά θεαματικότητας. Μεγάλη επιτυχία έκανε και χρόνια αργότερα, στην ιδιωτική τηλεόραση με τη σειρά «Λάμψη», της οποίας η διάρκεια κράτησε 14 χρόνια (1991-2005) με 3.457 επεισόδια.
3/11/2013: Σε ηλικία 74 ετών αφήνει την τελευταία του πνοή ο θεατρικός συγγραφέας
της επιθεώρησης, στιχουργός, δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός,
Γιάννης Καλαμίτσης.
Ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός γεννήθηκε στο Πειραιά στις 31 Οκτωβρίου του 1939. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο και στη συνέχεια έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Από το 1990 διατηρούσε την πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο «Πρωινές χειρηλασίες» με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, από το φθινόπωρο του 2006 στην ΝΕΤ 105,8 και από 12/1/2009 στον REAL FM. Στην εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έχει συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχνες, έχει γράψει αρκετές επιθεωρήσεις και πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ' αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης).
12/11/2013: Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 83
ετών μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου αλλά
και του κινηματογράφου, η Αντιγόνη Βαλάκου
Η σπουδαία θεατρίνα υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία, που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις.
Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον'Αμλετ το 1955, της 'Αννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.
Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, η Αντιγόνη Βαλάκου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών.
Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του εξατάξιου Γυμνασίου, φοίτησε παράλληλα και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο Νυφιάτικο τραγούδι του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου-Αρώνη-Χατζίσκου (1951 - 1952) όπου και διακρίθηκε ως "ενζενί".
Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο Χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ, στοΔρόμο του ποταμού του Μόργκαν, στο 'Ανθρωπος του διαβόλου του Μπέρναρντ Σο και στην Κολόμπ του Ανούιγ.
Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον 'Αμλετ του Σαίξπηρ.
Επανεμφανιζόμενη στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως Μαίρη Ουόρεν στη Δοκιμασία του 'Αρθουρ Μίλερ, ως Ντορίντα σταΣτρατηγήματα εραστών και ως Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή (1956). Από το φθινόπωρο του ίδιου έτους υπήρξε πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως "'Αννα Φρανκ" στο ομώνυμο έργο.
Συνεργάστηκε ακόμη με το ΚΘΒΕ και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958, συγκρότησε και δικό της θίασο.
Από το 1953 έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως : Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας του Ντίνου Δημόπουλου, Γκόλφω του Ορέστη Λάσκου, Το Αμαξάκι του Ντίνου Δημόπουλου, Χαμένα Όνειρα του Αλέκου Σακελλάριου κα.
Παράλληλα εργαζόταν στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων στη μικρή οθόνη
15/11/2013: Πεθαίνει ο Γλαύκος Κληριδης πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ)
Εγινε ιδιαίτερα γνωστός από το σήριαλ «Βασιλιάδες», ενώ πριν το τροχαίο είχε συμφωνήσει, ώστε να συμμετάσχει στη νέα εκπομπή «Dr Cook»
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι για τον τραγουδιστή, που δικάστηκε ακόμη και ως ένοχος... καντάδας που έκανε σε κάποια Θέκλα στο Περιστέρι, όπως ο ίδιος θυμόταν στην αυτοβιογραφία του. Εδώ σημειώστε πως σε εκείνη την καντάδα συμμετείχε και ο δεκαπεντάχρονος τότε Γρηγόρης Μπιθικώτσης! Μέλος της κορυφαίας (άτυπης) τριανδρίας του ελαφρού ρεπερτορίου μαζί με Νίκο Γούναρη και Τώνη Μαρούδα - με τον πρώτο μάλιστα συνδέθηκαν στενά και υπήρξαν και ερμηνευτικό ντουέτο - ο Πολυμέρης, με απενοχοποιημένο τρόπο, ερμήνευσε και ρεμπέτικα, λαϊκά, ακόμη και δημοτικά τραγούδια, αν και η κύρια παρακαταθήκη του είναι μια σειρά επιτυχιών από ένα ρεπερτόριο περίπου 400 ελαφρών κομματιών, ανάμεσά τους και 100 δικής του σύνθεσης. Ας θυμηθούμε ορισμένα σε σύνθεση Αττίκ, Σουγιούλ, Χαιρόπουλου, Γιαννίδη και άλλων: «Είδα μάτια», «Μαραμένα τα γιούλια», «Δυο πράσινα μάτια». Ειδική αναφορά εδώ χρειάζεται στο περίφημο «Ασ' τα τα μαλλάκια σου», που ο Πολυμέρης ερμήνευσε το 1951 για την ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν» στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Αννα Καλουτά, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Εδώ, ο τραγουδιστής ντουμπλάρισε φωνητικά τον Αλεξανδράκη με αποτέλεσμα μετά την ταινία πολλοί ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων να προτείνουν στον ηθοποιό να συνεργαστεί μαζί τους! Πλήρης βιωμάτων ο Φώτης Πολυμέρης, συμμετείχε επίσης στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ ενώ η χωρίς αγκυλώσεις καλλιτεχνική του στάση και οι ερμηνευτικές του επιδόσεις τον οδήγησαν να ηχογραφήσει με λαϊκούς συνθέτες και μάλιστα μεγάλες επιτυχίες, αν και υπήρξε μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της αντίπερα όχθης, του ελαφρού τραγουδιού. Ετσι, πρωτοηχογραφήθηκαν με τη φωνή του, το 1946, οι «Αραπίνες» του Βασίλη Τσιτσάνη, όπως και το «Σκαλοπάτι σου», το 1952.
Μεταξύ άλλων είχε πρωταγωνιστήσει στις ταινίες «Η σκιάχτρα» (1985), «Το σπίτι στην εξοχή» (1994), «Μπίζνες στα Βαλκάνια» (1996), «Γωνία του Παραδείσου» (1998),«Αύριο θα 'ναι αργά (2001), κ.α.
Ο Πολυχρονόπουλος υπήρξε σεναριογράφος, αλλά και σκηνοθέτης. Μεταξύ άλλων είχε σκηνοθετήσει την γνωστή σειρά του MEGA «Εμείς και Eμείς», η οποία προβάλλεται αυτή την περίοδο σε επανάληψη.
Τα τελευταία χρόνια ήταν Υπεύθυνος του Τομέα Οπτικοακουστικών Σπουδών του ΙΕΚ ΑΚΜΗ.
Η Αννα Χρυσάφη είχε γεννηθεί στις 6 Δεκεμβρίου του 1921 στην Αθήνα από οικογένεια Μικρασιατών μουσικών. Η καριέρα της στο τραγούδι ξεκίνησε το 1949 με τη μεγάλη επιτυχία «Πεταλάκια» του μανώλη Χιώτη.
Η ίδια ήταν και η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε ταινία, στον «Πύργο των Ιπποτών» του 1952, με το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Μητσάκη. Ηταν και μία από τις πρώτες σκηνές με μπουζούκια στον ελληνικό κινηματογράφο - τα οποία μάλιστα εισβάλλουν στην εν λόγω ταινία σε γκαλά πλουσίων και κάνουν τον Ντίνο Ηλιόπουλο να χορεύει ένα ιδιότυπο ζεϊμπέκικο με φράκο!
Στο πλάι τού Μητσάκη, η Χρυσάφη κατάφερε να φέρει την «καλή κοινωνία» σε λαϊκό εξοχικό κέντρο - και δη πολυτελέστατο - στο σταυροδρόμι της Αθήνας προς τις δυτικές συνοικίες. Στο θρυλικό Ροσινιόλ των Σεπολίων, που έδωσε και το όνομά του στην περιοχή.
Η Χρυσάφη ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο γλέντι μπουζουκιών που έστησε το 1960 ο Γιώργος Ζαμπέτας μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι και τη Μελίνα Μερκούρη στο 13ο Φεστιβάλ Καννών, στην αίθουσα του ξενοδοχείου Κάρλτον για το βραβευμένο «Ποτέ την Κυριακή». Αλλωστε με τον Χατζιδάκι είχε κάνει ήδη μια μεγάλη επιτυχία, το «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει», στην ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Και αυτό αφού είχε, μετά την υπογραφή του συμβολαίου με τον Μίνωα Μάτσα το 1949, ένα σερί μεγάλων επιτυχιών σε πρώτη εκτέλεση: «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη, «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» και «Ανάθεμά σε θάλασσα» (ντουέτο με τη Μαρίκα Νίνου) του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πολλά ν' ακούς λίγα να λες» (απ' όπου και το κλισέ «τουμπεκί ψιλοκομμένο») του Απόστολου Καλδάρα και κυρίως τα «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Οπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Μητσάκη. Μεγάλες της στιγμές «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και με τον Πάνο Γαβαλά - και μαζί τη Σωτηρία Μπέλλου - το θρυλικό «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου. Πληροφορία αναφέρει ότι προοριζόταν και για πρώτη ερμηνεύτρια του «Επιτάφιου», ενώ στο παλμαρέ της έχει τις πρώτες εκτελέσεις τών «Ο μήνας έχει δεκατρείς» του Μάνου Χατζιδάκι και «Το τραγούδι της Αθήνας» του Σταύρου Ξαρχάκου.
Η ερμηνεύτρια των 400 τραγουδιών - και ανάλογων ηχογραφήσεων - με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και τον Τσεσμέ έβαλε στον χάρτη της διασκέδασης, όρθια πάντα, κέντρα όπως τα Φαληρικόν και Λουζιτάνια, αλλά και τη συγγένεια των λαϊκών ερμηνευτών με τα πανηγύρια και τις πρώτες περιοδείες στην Αμερική - δίπλα στον μεγάλο μπουζουξή Δημήτρη Στεργίου «Μπέμπη».
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1941 και το 1965 πήγε στη Δραματική Σχολή του Ντίνου Δημόπουλου.Τον είδαμε σε ταινίες όπως το «Εξπρές του μεσονυκτίου» του Αλαν Πάρκερ, το «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» του Τζον Μάντεν αλλά και το «Μόναχο» του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Η παρουσία του σε ξένες παραγωγές ξεπερνά τις 25 και στον κινηματογράφο γενικότερα τις 100. Επίσης ήταν πολύ δημοφιλές πρόσωπο της τηλεόρασης.
Ο Γιαννάτος έφυγε από την γενέτειρα του την Κωνσταντινούπολη το 1964 με τις απελάσεις. Εκείνη την εποχή ήταν 24 χρονών. «Οταν ήρθαμε στην Ελλάδα από την Κωνσταντινούπολη έβαζα πλακάκια με τον πατέρα μου» μου είχε πει. «Αργότερα δούλευα νυχτερινός σε ξενοδοχεία.» Επί 15 χρόνια δούλευε στο Caravel.
Επαγγελματικά στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους
«Στιγματισμένους» του Γιώργου Ζερβουλάκου, με πρωταγωνιστές τους Φούντα
και Κοντού. Μαθητής ακόμα, έπαιξε με τον Κατράκη στο θεατρικό «Καπετάν
Μιχάλης».Ο Γιαννάτος ήταν άψογος επαγγελματίας και διόλου τυχαία στην
ερώτηση ποιός είναι ο πιο επαγγελματίας Ελληνας που έχετε γνωρίσει στον
χώρο των καλλιτεχνών, η απάντησή του ήταν αμέσως «Ο Θανάσης Βέγγος.»
Θαύμαζε το γεγονός ότι ο Βέγγος «δεν ήθελε ποτέ να κοροϊδεύει τον κόσμο με προχειρότητες.»
Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της κινηματογραφικής καριέρας του ήταν η «Πολίτικη κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη.
27/9/2013: Σιωπά για πάντα η μοναδική φωνή της Πόλυς Πάνου. Η Πολυτίμη Κολιοπάνου -όπως ήταν το πραγματικό της όνομα- γεννήθηκε στην
Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, μεγάλωσε όμως στην Πάτρα. Ο «νονός» του
καλλιτεχνικού της ονόματος ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο άνθρωπος που την ανακάλυψε στην Πάτρα και έμελλε να της αλλάξει τη ζωή.
Η ιστορία της ξεκινά όταν μαθήτρια ακόμα του δημοτικού, κάνει σκασιαρχείο
από το σχολείο και πηγαίνει στα Ψηλαλώνια της Πάτρας, για να ακούσει τα
καινούργια τραγούδια της εποχής. Στην ηλικία των 10 ετών εντυπωσιάζει
με τις φωνητικές ικανότητες, όταν στο μαγαζί όπου εμφανιζόταν ο Σταύρος
Τζουανάκος, ανέβηκε στο πάλκο και τραγουδά το «Συλβάνα, Συλβάνα μου
τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί».
Αργότερα, κρυφά από τους γονείς της, συμμετέχει σ' ένα διαγωνισμό ταλέντων της πόλης, στον οποίο τραγουδά το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και διακρίνεται ανάμεσα σε 260 παιδιά, παίρνοντας το πρώτο βραβείο . Οι εφημερίδες τότε, γράφουν για τη «μικρή Πατρινοπούλα, το παιδί θαύμα που πήρε το πρώτο βραβείο».
Έναν χρόνο μετά από το διαγωνισμό, βρίσκεται στην Πάτρα για εμφανίσεις ο νεαρός τότε και ταλαντούχος Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Η τραγουδίστρια του συγκροτήματός του, τους είχε εγκαταλείψει και ο Γρηγόρης έψαχνε εναγωνίως τραγουδίστρια να την αντικαταστήσει.
Τότε, τυχαία, σε ένα κουρείο της γειτονιάς της, έμαθε για τη μικρή Πολυτίμη με το «χρυσό λαρύγγι» όπως την αποκαλούσε και ο ίδιος.
Έτσι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη βρήκε, την άκουσε να τραγουδά τα «βαριά» του Τζουανάκου, τραγούδια ανατολίτικα αλλά και Πολυμέρη και αμέσως τότε της ζήτησε να τον ακολουθήσει.
Ταξίδεψαν μαζί στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και μετά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia, ενώ η Πόλυ Πάνου ήταν πάντα με τη συνοδεία της μητέρας της, παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα της.
Ο τότε παραγωγός της Columbia, και αφού ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, εντυπωσιασμένος από τη σπάνια φωνή της, είχε μεσολαβήσει για να γίνει η ακρόαση, του είπε: «Γρηγόρη μου, μού 'φερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού!».
«Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!», είχε δηλώσει πριν από χρόνια σε συνέντευξή της, η σπουδαία τραγουδίστρια.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» (1956) του Γιώργου Ζαμπέτα.
Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».
Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του '50. Ήταν η εποχή άλλωστε ανάδειξης μίας νέας γενιάς. Η Πόλυ Πάνου θα αναδειχτεί παράλληλα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης και ο Μπάμπης Μπακάλης θα της γράψουν τα καινούργια τραγούδια με τα οποία θα αναδειχτεί στη δισκογραφία και στο πάλκο. Πολλά απ' αυτά θ' αντέξουν να τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.
Το "Μες στην πολλή σκοτούρα μου", και το "Παίξε Χρήστο το μπουζούκι" του Βασίλη Τσιτσάνη, "Φέρτε μια κούπα με κρασί", "Οτι βρέξει ας κατεβάσει" του Απ.Καλδάρα, "Σβήσε το φως να κοιμηθούμε" του Γιάννη Παπαϊωάννου, "Πάρε το δαχτυλίδι μου", "Καυγαδάκι" του Μητσάκη, "'Αλλα μου λεν τα μάτια σου", "Ένα σφάλμα έκανα" του Δερβενιώτη, "Εσένα δε σου άξιζε αγάπη", "Τα αδέλφια δε χωρίζουνε", "'Ασε πρώτα να ξεχάσω" του Καλδάρα, "Τα λιμάνια" του Τσιτσάνη και πολλά άλλα, υπήρξαν σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία.
Αργότερα, κρυφά από τους γονείς της, συμμετέχει σ' ένα διαγωνισμό ταλέντων της πόλης, στον οποίο τραγουδά το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και διακρίνεται ανάμεσα σε 260 παιδιά, παίρνοντας το πρώτο βραβείο . Οι εφημερίδες τότε, γράφουν για τη «μικρή Πατρινοπούλα, το παιδί θαύμα που πήρε το πρώτο βραβείο».
Έναν χρόνο μετά από το διαγωνισμό, βρίσκεται στην Πάτρα για εμφανίσεις ο νεαρός τότε και ταλαντούχος Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Η τραγουδίστρια του συγκροτήματός του, τους είχε εγκαταλείψει και ο Γρηγόρης έψαχνε εναγωνίως τραγουδίστρια να την αντικαταστήσει.
Τότε, τυχαία, σε ένα κουρείο της γειτονιάς της, έμαθε για τη μικρή Πολυτίμη με το «χρυσό λαρύγγι» όπως την αποκαλούσε και ο ίδιος.
Έτσι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη βρήκε, την άκουσε να τραγουδά τα «βαριά» του Τζουανάκου, τραγούδια ανατολίτικα αλλά και Πολυμέρη και αμέσως τότε της ζήτησε να τον ακολουθήσει.
Ταξίδεψαν μαζί στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και μετά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia, ενώ η Πόλυ Πάνου ήταν πάντα με τη συνοδεία της μητέρας της, παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα της.
Ο τότε παραγωγός της Columbia, και αφού ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, εντυπωσιασμένος από τη σπάνια φωνή της, είχε μεσολαβήσει για να γίνει η ακρόαση, του είπε: «Γρηγόρη μου, μού 'φερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού!».
«Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!», είχε δηλώσει πριν από χρόνια σε συνέντευξή της, η σπουδαία τραγουδίστρια.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» (1956) του Γιώργου Ζαμπέτα.
Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».
Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του '50. Ήταν η εποχή άλλωστε ανάδειξης μίας νέας γενιάς. Η Πόλυ Πάνου θα αναδειχτεί παράλληλα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης και ο Μπάμπης Μπακάλης θα της γράψουν τα καινούργια τραγούδια με τα οποία θα αναδειχτεί στη δισκογραφία και στο πάλκο. Πολλά απ' αυτά θ' αντέξουν να τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.
Το "Μες στην πολλή σκοτούρα μου", και το "Παίξε Χρήστο το μπουζούκι" του Βασίλη Τσιτσάνη, "Φέρτε μια κούπα με κρασί", "Οτι βρέξει ας κατεβάσει" του Απ.Καλδάρα, "Σβήσε το φως να κοιμηθούμε" του Γιάννη Παπαϊωάννου, "Πάρε το δαχτυλίδι μου", "Καυγαδάκι" του Μητσάκη, "'Αλλα μου λεν τα μάτια σου", "Ένα σφάλμα έκανα" του Δερβενιώτη, "Εσένα δε σου άξιζε αγάπη", "Τα αδέλφια δε χωρίζουνε", "'Ασε πρώτα να ξεχάσω" του Καλδάρα, "Τα λιμάνια" του Τσιτσάνη και πολλά άλλα, υπήρξαν σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία.
Το όνομά του είχε ταυτιστεί με το μπάσκετ και την άνθισή του στη χώρα μας. Η καριέρα του στη δημοσιογραφία άλλωστε ξεκίνησε τη χρονιά που το άθλημα γνώρισε την πρώτη του μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση, το 1968.
Τη δεκαετία του ‘80 ο Φίλιππος Συρίγος εργάστηκε στην ΕΡΤ, αρχικά με τις περιγραφές του στις σαββατιάτικες τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων. Εκτός από το μπάσκετ ειδικευόταν και στις μεταδόσεις των αγώνων κολύμβησης.
Για πολλά χρόνια συνεργαζόταν σταθερά με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Αργότερα εντάχθηκε στη δημοσιογραφική ομάδα της Nova όπου παρέμεινε μέχρι τέλους
Στη δεκαετία του 1960 ξεκίνησε ως θεατρικός συγγραφέας και κριτικός συγγράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στον κινηματογράφο όπου και έγραψε το σενάριο για περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ.
Μετά το σίριαλ «Άγνωστος πόλεμος» ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα, όπως τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης» κ.ά.
Μετά τη «Λάμψη» έγραψε το 1993 τη δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, το «Καλημέρα Ζωή», της οποίας η προβολή κράτησε 13 χρόνια (1993 - 2006) κάνοντας 3.179 επεισόδια στο σύνολο.
Ο Νίκος Φώσκολος ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, καθώς και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Έχει λάβει τρία βραβεία και ένα κρατικό Βραβείο Σεναρίου για την ταινία «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1968). Από τις ταινίες του έχουν βραβευθεί επίσης: «Οι αδίστακτοι», «Πυρετός στην άσφαλτο» και «Κοινωνία ώρα μηδέν», ενώ η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε για Όσκαρ (1965). Επίσης, έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2007), από την Ιερά Σύνοδο για την ταινία «Εν Τούτω Νίκα», από την ΕΡΤ, από την οργάνωση Λάιονς, από διάφορους δήμους και καλλιτεχνικές λέσχες.
«Η υπολοχαγός Νατάσσα» (1970) του Νίκου Φώσκολου, κατέχει το ρεκόρ της πιο εμπορικής ταινίας του ελληνικού σινεμά. Δεν ήταν η μόνη πρωτιά στην πολύχρονη καλλιτεχνική διαδρομή του σκηνοθέτη, σεναριογράφου Νίκου Φώσκολου, που πέθανε σήμερα σε ηλικία 86 ετών. Ο «Άγνωστος πόλεμος», σε δικό του σενάριο, ήταν η ασπρόμαυρη τηλεοπτική σειρά που καθήλωνε τους θεατές καθημερινά στους δέκτες τους από το 1971 έως το 1974 στην ΥΕΝΕΔ, σημειώνοντας ιλιγγιώδη ποσοστά θεαματικότητας. Μεγάλη επιτυχία έκανε και χρόνια αργότερα, στην ιδιωτική τηλεόραση με τη σειρά «Λάμψη», της οποίας η διάρκεια κράτησε 14 χρόνια (1991-2005) με 3.457 επεισόδια.
Ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός γεννήθηκε στο Πειραιά στις 31 Οκτωβρίου του 1939. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο και στη συνέχεια έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Από το 1990 διατηρούσε την πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο «Πρωινές χειρηλασίες» με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, από το φθινόπωρο του 2006 στην ΝΕΤ 105,8 και από 12/1/2009 στον REAL FM. Στην εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έχει συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχνες, έχει γράψει αρκετές επιθεωρήσεις και πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ' αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης).
Η σπουδαία θεατρίνα υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία, που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις.
Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον'Αμλετ το 1955, της 'Αννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.
Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, η Αντιγόνη Βαλάκου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών.
Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του εξατάξιου Γυμνασίου, φοίτησε παράλληλα και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο Νυφιάτικο τραγούδι του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου-Αρώνη-Χατζίσκου (1951 - 1952) όπου και διακρίθηκε ως "ενζενί".
Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο Χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ, στοΔρόμο του ποταμού του Μόργκαν, στο 'Ανθρωπος του διαβόλου του Μπέρναρντ Σο και στην Κολόμπ του Ανούιγ.
Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον 'Αμλετ του Σαίξπηρ.
Επανεμφανιζόμενη στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως Μαίρη Ουόρεν στη Δοκιμασία του 'Αρθουρ Μίλερ, ως Ντορίντα σταΣτρατηγήματα εραστών και ως Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή (1956). Από το φθινόπωρο του ίδιου έτους υπήρξε πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως "'Αννα Φρανκ" στο ομώνυμο έργο.
Συνεργάστηκε ακόμη με το ΚΘΒΕ και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958, συγκρότησε και δικό της θίασο.
Από το 1953 έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως : Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας του Ντίνου Δημόπουλου, Γκόλφω του Ορέστη Λάσκου, Το Αμαξάκι του Ντίνου Δημόπουλου, Χαμένα Όνειρα του Αλέκου Σακελλάριου κα.
Παράλληλα εργαζόταν στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων στη μικρή οθόνη
Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση «το Μεγάλο Μας Τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του «Ματωμένου Γάμου» (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Κοζάνης στην παράσταση «Μιας Πεντάρας Νιάτα» (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση «Η Χώρα Των Πουλιών» (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη)
Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο», ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α.
Μερικές σημαντικές δισκογραφικές δουλειές στις οποίες συμμετείχε:
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
«Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Ενθύμιον ‘76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
«Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
«Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
«Ο Καραγκιόζης Και Οι Βάτραχοι Του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
«Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
«Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
«Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)
«Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
«Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
«Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
«Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου