ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Γιατί οι «προδότες» έχουν... ρεύμα

Του ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

Δικηγόρου - Συγγραφέα

Αν ρωτήσεις τον μέσο οργισμένο Ελληνα ποιους θεωρεί ήρωες, διστακτικά θα απαριθμήσει κάποιους. 

Αν τον ρωτήσεις για τους προδότες, η γλώσσα πάει ροδάνι. Εφιάλτης, Πήλιος Γούσης (από τους παλιότερους), Παπανδρέου, Καραμανλής, Βενιζέλος, Σαμαράς κ.λπ. από τους σύγχρονους. Μάλιστα θα σου εκφωνήσει και την ποινή «κρεμάλα στο Σύνταγμα!». 

Αν αντιλέξεις «Μα χωρίς δίκη!», θα απαντήσει: «Δεν εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη, δεν είναι τυφλή, παίρνει κι αυτή επίδομα τυφλότητας-μαϊμού». 

 Εν συνεχεία θα στηθεί μετά βεβαιότητος ο επόμενος διάλογος:

- Και ποια προδοσία διέπραξαν ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς κ.λπ.;

- Εφεραν πίσω από τις πλάτες μας την τρόικα και μας ξέσχισε, μας εξαθλίωσε όπως ο Πήλιος Γούσης οδήγησε τους Τουρκαλβανούς του Αλή Πασά στις πλάτες των Σουλιωτών.

- Τότε λοιπόν ας δικάσουμε αυτόν που είναι σίγουρα προδότης. Τι ξέρεις για αυτόν;

- Ο,τι ξέρει όλος ο κόσμος.

- Υπάρχουν αποδείξεις για την προδοσία του;

- Βεβαίως, μας τα έλεγε ο δάσκαλος, τα παίζαμε σκετς στο σχολείο.

- Πώς τιμωρήθηκε αυτός ο προδότης από τους άγριους Σουλιώτες μετά την πτώση του Σουλίου;

- Θα τον έκαναν σουβλιστόν.

- Εγινε αξιωματικός Σουλιωτών μαζί με τους άλλους Μποτσαραίους, Τζαβελαίους στα Επτάνησα.

- Αποκλείεται.

- Οχι μόνο η ρετσινιά του προδότη είναι άδικη, άλλα μάθε ότι έπεσε ηρωικά στην έξοδο του Μεσολογγίου επικεφαλής σώματος Σουλιωτών.

- Αποκλείεται. Θα μας το έλεγε ο δάσκαλος, η τηλεόραση.

Ετσι λοιπόν καταδικάζει ο λαός, πάντα χωρίς δίκη, αλίμονο σ΄ αυτόν που θα πέσει στα χέρια του.  

Σε περιόδους σοβαρών κρίσεων περισσότερο ενδιαφέρεται να εφεύρει προδότες να κρυφτεί πίσω τους, να φταίνε αυτοί για όλα, παρά ενδιαφέρεται να επιλέξει πρόσωπα ηρωικά που θα τον βγάλουν από την κρίση. 

Ασφαλώς έχει δίκαιο να είναι οργισμένος, όμως εδώ κρύβεται ο θανάσιμος κίνδυνος. Περισσότερο από όλους μαζί τους σκληρούς κακούργους, καταστρέφουν την κοινωνία και τη χώρα οι έχοντες λευκό ποινικό μητρώο, οι οργισμένοι φιλήσυχοι που έχουν δίκιο, αλλά δεν έχουν την παιδεία να το διαχειριστούν.