ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Νόμος είναι το δίκαιο του κακομοίρη!

Toυ ΤΑΚΗ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Μια ημέρα πριν ανοίξουν τα σχολεία, ο Αλέξης Τσίπρας είχε συναντηθεί με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των δασκάλων και των καθηγητών. Συντετριμμένος, με το γνωστό ύφος συμπόνοιας που χρησιμοποιεί τον τελευταίο καιρό, είπε πως: “το χειρότερο είναι, ότι πολύ σύντομα οι γονείς και ιδιαίτερα οι λαϊκές οικογένειες, θα βάλουν το χέρι στην τσέπη και θα πληρώσουν από το υστέρημά τους τις τεράστιες ελλείψεις στα σχολεία”, και εννοούσε το πετρέλαιο για τη θέρμανση, τα σπασμένα τζάμια που πρέπει να αντικατασταθούν, την καθαριότητα και τη σίτιση.

Αυτά τα είπε για τις ανάγκες της στιγμής, γιατί λίγα 24ωρα μετά, το σκηνικό άλλαξε. Στη συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη, ξέχασε “τις λαϊκές οικογένειες που βάζουν το χέρι στη τσέπη” και συμπόνεσε αυτούς που βάζουν χέρι, στην τσέπη των λαϊκών οικογενειών. Όπως είπε: “Το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι ο εκπαιδευτικός να ζει με αξιοπρέπεια. (...) Όταν τον εξαθλιώνεις πρέπει να βρει έναν τρόπο να ζήσει”. 

Με άλλα λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας συμπάσχει και με τον φτωχό οικογενειάρχη που πληρώνει άδικα, αλλά και με τον φτωχό καθηγητή, που τα παίρνει (από τον φτωχό οικογενειάρχη), για να διδάξει στα παιδιά του, αυτά που δεν τους διδάσκει στην τάξη. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος!

Τώρα αν ο καθηγητής κλέβει, εκτός από τον γονιό και το κράτος, αν υπάρχει ζήτημα προνομιακής μεταχείρισης του “πελάτη”, έναντι των υπολοίπων μαθητών που δεν πληρώνουν, αν παραβαίνει τον νόμο, δεν έκανε τον κόπο να αναφερθεί σχετικά, καθώς “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”. Αυτού που τα παίρνει, όχι αυτού που πληρώνει!  

Δεν έχει επί της ουσίας αξία όλη αυτή η κουβέντα, καθώς ο νόμος είναι ούτως ή άλλως, υπέρτερος των απόψεων οποιουδήποτε πολιτικού. Το ίδιο και η ηθική διάσταση του ζητήματος.

Δείχνει όμως της προχειρότητα και την ευκολία που διολισθαίνει στον λαϊκισμό. Άλλωστε αν αποδεχτούμε τη λογική “του κακομοίρη που πρέπει να ζήσει”, πρέπει να επιτρέψουμε στους δικαστές να τα παίρνουν κάτω από το τραπέζι, στους αστυνομικούς να κάνουν τα στραβά μάτια εκεί που λαδώνονται και στους γιατρούς να παίρνουν νόμιμα το φακελάκι. Όλοι αυτοί έχουν μικρό μισθό και δεν μπορούν στις συνθήκες αυτές, όπως λέει και ο κύριος Τσίπρας, να ζήσουν με αξιοπρέπεια!
 

Ενδεχομένως και αυτοί που στη Ζάκυνθο δήλωναν τυφλοί χωρίς να είναι, να το έκαναν γιατί δεν τους έφταναν τα χρήματα, να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Δεν είναι καινούργιο όλο αυτό. Το πολιτικό παιγνίδι στην Ελλάδα, ποτέ δεν είχε κανόνες. Ο ανταγωνισμός βασιζόταν στον λαϊκισμό και στην παροχολογία. Θυμηθείτε πως και στις πρόσφατες εκλογές, σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δεν έγινε καμία αναφορά στο πακέτο των 11,8 δισ, που συζητάμε σήμερα! Σαν να μην υπήρχε...Γιατί να αλλάξουν οι συνήθειες σήμερα;