Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.#Φαμελλος #εκλογες_ΣΥΡΙΖΑ pic.twitter.com/X6Hd2qNAbz
— Leξotanil ⛑️⚒️ (@Lexotanil__) November 25, 2024
ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ για το σοβαροφανές σούργελο που έβγαλαν για αρχηγό τα γίδια του ΣΥΡΙΖΑ...
Του Μανόλη Καψή
Υπάρχει μια φωτογραφία που κυκλοφορεί στα social media τις τελευταίες ώρες και δείχνει την περίφημη σύσκεψη - παρωδία για το Μάτι, του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Θα την θυμάστε. Την σύσκεψη, όχι τη φωτογραφία.
Τότε που ο κ. Τσίπρας υποκριτικά ρωτούσε δήθεν τους υπευθύνους "πότε θα πετάξουν τα αεροπλάνα". Τότε που υποδύονταν τον συντονιστή και έκανε ότι δεν έχει ιδέα για νεκρούς και καμένους ανθρώπους, όταν τα συνεργεία είχαν ήδη περισυλλέξει και τοποθετήσει σε μαύρες σακούλες, δεκάδες θύματα της καταστροφής.
Δίπλα στον "συντονιστή" βρίσκονται σε ρόλο κομπάρσου διάφοροι ένστολοι, αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανάμεσα σε αυτούς και ο Σωκράτης Φάμελλος, που σιωπηλός ακούει τον τότε πρωθυπουργό.
Ήταν τότε αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και ήταν μέρος του ντεκόρ που είχε στηθεί για λόγους προπαγανδιστικούς. Για να πειστεί ο κόσμος πως ο πρωθυπουργός ελέγχει την κατάσταση. Συμμετέχει και αυτός στην κοροϊδία. (Παραδίπλα είναι και ο Παύλος Πολάκης που ήταν τότε αναπληρωτής στην Υγεία.)
Αυτή η εικόνα περιγράφει τη μία δυσκολία του νέου επικεφαλής του κόμματος της ριζοσπαστικής, στα νέου του καθήκοντα. Ο νέος αρχηγός δεν είναι νέος, είναι πολύ παλιός, ανυπόφορα παλιός, δεν δημιουργεί καμία έκπληξη και κανέναν ενθουσιασμό. Είναι μια συνέχεια και μια επιστροφή στο παρελθόν.
Θα μπορέσει αυτός να συγκινήσει τους χαμένους ψηφοφόρους του κόμματος;
Θα μπορέσει να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους;
Γιατί ο "αποπεμφθείς" - όπως θα έλεγε και ο Απόστολος Γκλέτσος - μπορεί να μην είχε καμία σχέση με την παραδοσιακή αριστερά, μπορεί να ήταν αυταρχικός και νάρκισσος, αλλά τουλάχιστον είχε ένα ταλέντο. Ένα ταλέντο στην επικοινωνία. Και ήταν αρκούντως τοξικός και λαϊκιστής ώστε να συγκινεί ένα αντισυστημικό κοινό, που θα δυσκολευτεί να ακούσει τον Σωκράτη Φάμελλο.
Η δεύτερη δυσκολία του Σωκράτη Φάμελλου, που μέχρι την ξαφνική εκπαραθύρωσή του από τον (τότε) αρχηγό του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη (για χάρη του Νίκου Παππά, που τώρα συνοδεύει τον νέο αρχηγό a propos) συμβίωνε αρμονικά μαζί του ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θα είναι η τάση του για τον αριστερό βερμπαλισμό. Όπως όταν σε ομιλία τους στη Βουλή περιέγραφε το σχέδιό του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας:
"Εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, που να δίνει προτεραιότητα στο πραγματικό προϊόν και όχι μόνο στις υπηρεσίες. Να είναι συντεταγμένο το σχέδιο σε όλα τα επίπεδα: από το κράτος δικαίου μέχρι τη χωροταξία και η ευημερία να αφορά μία αγορά που είναι πλουραλιστική και όχι ολιγοπωλιακή". Νυστάζεις από τις πρώτες πρώτες λέξεις.
Όχι ότι η συμβίωση με τον Παύλο Πολάκη δεν θα έχει δυσκολίες, πόσο μάλλον που ο συνυποψήφιός του, φρόντισε να του θυμίσει ότι εκπροσωπεί το μισό κόμμα και ότι θα δώσει μάχη για το δικό του σχέδιο. Δηλαδή θα τον έχει διαρκώς υπό έλεγχο και θα ασκεί κριτική σε ότι δεν νομίζει ότι είναι αρκούντως αριστερό και "αντιμητσοτακικό", γνωρίζοντας ότι η διαγραφή του θα είναι εξαιρετικά δύσκολη από τον νέο αρχηγό. Πώς θα διαγράψεις το έτερον ήμισυ;
Αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου.
Αν θέλει να είναι ειλικρινής ο κ. Φάμελλος και να ερμηνεύσει με ακρίβεια την εκτόξευσή του στην ηγεσία του μέχρι προ τινός, δεύτερου σε μέγεθος κόμματος στην ελληνική Βουλή, στον Παύλο Πολάκη οφείλει την καλή του τύχη. Αν ο αντίπαλός του δεν ήταν παραπάνω τοξικός ακόμα κι από όσο αντέχει η εκπαιδευμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ (από τα χρόνια του αντιμνημονίου), δεν θα είχε καμία τύχη. Ακόμα μέρος του ντεκόρ του νέου αρχηγού θα ήταν.
Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Φάμελλο να το διασκεδάσει, όσο ακόμα μπορεί. Μόλις ανέλαβε, έχει κάθε δικαίωμα να πανηγυρίσει την επιτυχία του και να απολαύσει τα προνόμια του αρχηγού. Έλαμπε από ευτυχία εισερχόμενος στο γραφείο του αρχηγού (και από δίπλα και ο Νίκος Παππάς, βεβαίως βεβαίως).
Ούτε είναι όλα μαύρα. Το κόμμα έδειξε ότι αναπνέει, ότι δεν έχει σβήσει τελείως - ακόμα και αν έχουν οι αρμόδιοι φουσκώσει λίγο τον αριθμό των ψηφισάντων - και ότι υπάρχει ένα κοινό που θέλει να υπάρχει ζωντανός ο ΣΥΡΙΖΑ. (Γούστα είναι αυτά άλλωστε). Ας κάνει την προσπάθειά του λοιπόν ο κ. Φαμελλος και εδώ είμαστε να την κρίνουμε.
Έχει χρόνο;
Μάλλον ελάχιστο. Έως το επόμενο κύμα δημοσκοπήσεων, με την αρχή της νέας χρονιάς. Αν οι έρευνες δείξουν ότι το κόμμα της αριστεράς κινείται κάτω και από το υπό διαμόρφωση ακόμα κόμμα Κασσελάκη, το παιχνίδι φοβάμαι ότι έχει χαθεί από τα αποδυτήρια. Δεν σώζεται η παρτίδα όσα άγνωστα ταλέντα και να δείξει ότι διαθέτει ο Σωκράτης Φάμελλος.
Που - σημειώστε κι αυτό - θα πρέπει…
να μας προτείνει και κάτι.
Κάτι σαν πρόγραμμα, κάτι σε ιδέες και προτάσεις, εκτός από το να φύγει ο Μητσοτάκης.
Γιατί το να φύγει ο Μητσοτάκης, φέρνει και την άλλη ερώτηση: Και ποιος να έρθει στη θέση του;
Ο Σωκράτης Φάμελλος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου