"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Και ξαφνικά …μίκρυναν οι «ηγέτες» της Ευρώπης…

 

Tου Παύλου Α. Στράνα

Βγήκαν τα αποτελέσματα των Αμερικάνικων εκλογών, και το αποτέλεσμα τους, …μίκρυνε ακόμα πιο πολύ τους «ηγέτες» των Ευρωπαϊκών κρατών, αυτούς που κρατάνε τις τύχες της Ευρώπης στα χέρια τους.

Βάζω δίπλα δίπλα  τις φωτογραφίες του Τραμπ, του Μακρόν, του Σούλτς, και της Ούρσουλα, και μου φαίνεται πως βλέπω ένα αφεντικό, ένα παιδί που φέρνει τους καφέδες, έναν καραφλό θυρωρό που ανοίγει τις πόρτες, και μια καθαρίστρια.

Αν μάλιστα διαβάσω και τις ανακοινώσεις συγχαρητηρίων που έστειλαν στο αφεντικό, ενισχύεται επί πλέον και το αίσθημα φόβου που έχουν ότι με το νέο αφεντικό θα χάσουν την δουλειά τους, ήδη ο …θυρωρός αποφάσισε να πάρει σύνταξη τον Απρίλιο του 2025 ( εκλογές στην Γερμανία).

Τραμπ λοιπόν στο τιμόνι της Αμερικής, και όλοι οι οίκοι προβλέπουν τι θα γίνει στην Ευρώπη, με τους δασμούς που θα επιβάλλει ο Τραμπ, τι θα γίνει με την Κίνα, πόσο θα επηρεάσει τις διάφορες χώρες η πολιτική που έχει δηλώσει ότι θα ακολουθήσει ο Τραμπ.

Προσωπικά θα ποντάρω πιο πολύ στο ότι ο Τραμπ, δεν έχει άλλη θητεία, στη λήξη της θητείες του θα είναι 82 ετών, έχει πρακτικά εκπληρώσει όλα του τα «όνειρα», οικονομικά και πολιτικά, και το μόνο που λογικά θα πρέπει να τον ενδιαφέρει, και να τον καθοδηγεί θεωρώ πως θα είναι η υστεροφημία του.

Και αυτή μπορεί να εξυπηρετηθεί με ενέργειες που θα μείνουν ως ιστορικά γεγονότα στη ιστορία. Για παράδειγμα μια διευθέτηση του Παλαιστινιακού, η το σταμάτημα του πολέμου στην Ουκρανία, θα έμεναν στην ιστορία σαν σημαντικά επιτεύγματα.

Ένας άνθρωπος που κατάφερε, μία επανεκλογή, που τέτοια έχει συμβεί μόνο μία ακόμα φορά στην Αμερικανική ιστορία, που έχει φτιάξει μία τεράστια περιουσία, και που νίκησε κόντρα στο βαθύ κράτος των δημοκρατικών γερακιών που έχουν αιματοκυλήσει την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, εκτός από χαζός, βαψομαλλιάς, πορτοκαλής, και όλα όσα του καταλογίζουν οι εχθροί του.

Πιστεύω και ελπίζω ότι η δεύτερη θητεία Τραμπ, θα είναι ανάλογη της ομιλίας του μετά την νίκη του, και όχι ανάλογη των προεκλογικών του ομιλιών.

Ομαλή, ήρεμη, με σοβαρότητα, και με ευθύνη, χωρίς αιχμές και οξύθυμες αποφάσεις.

Και αν η εκλογή Τραμπ, οδηγήσει στην εξαφάνιση από το Ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, όλες αυτές τις καρικατούρες ανίκανων ηγετών που έχουν στρογγυλοκαθίσει στο σβέρκο της Ευρώπης, τόσο το καλύτερο για την Ευρώπη.

 

Έτσι κι αλλιώς…

 

 με Μακρόν, Σουλτς, Ούρσουλα, και τους ομοίους τους, η Ευρώπη βουλιάζει.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: