Του Δρ Χρίστου Μπελλέ
Καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, συγγραφέα και ποιητή
H παράνομη
μετανάστευση έχει προσλάβει διαστάσεις πραγματικής εισβολής. Ο σεβασμός του
ασύλου για τους πραγματικούς πρόσφυγες – όπως αυτοί ορίζονται από τη Σύμβαση
της Γενεύης – γίνεται πρόσχημα για μια συστηματική, επίβουλη (πολύ το χρήμα
γαρ), ασταμάτητη πλημμυρίδα παράνομων μεταναστών και
τα νησιά μας προγεφύρωμα και αποθήκη ψυχών.
Το πρόβλημα εγγίζει και απειλεί την εθνική και κοινωνική συνοχή της χώρας, την εθνική της ασφάλεια, την εδαφική της αρτιμέλεια, την πολιτιστική της ταυτότητα, ακόμα και αυτό το εθνικό της μέλλον.
Το πρόβλημα εγγίζει και απειλεί την εθνική και κοινωνική συνοχή της χώρας, την εθνική της ασφάλεια, την εδαφική της αρτιμέλεια, την πολιτιστική της ταυτότητα, ακόμα και αυτό το εθνικό της μέλλον.
Γιατί, αλήθεια, τούτα τα «παιδιά ενός κατώτερου Θεού», από περσότερες των 80 χωρών της Ασίας και της Αφρικής, τούτοι οι συνάνθρωποι, αποτελούν μέγιστο εθνικό κίνδυνο;
Θα επικεντρωθώ σε κάποιους κύριους λόγους:
1ος: Η αδιαμφισβήτητη ιδεολογική και επεκτατική ταυτότητα του Μουσουλμανισμού, ο οποίος επικράτησε, κυρίως, με τους «Ιερούς Πολέμους». Ποτάμια αίματος καταυγάζουν τούτη την ιστορική αλήθεια του «Ιερού Πολέμου» (Τσιχάντ, κατά το Κοράνιο). Το ίδιο το Κοράνιο αποτελεί ένα αδυσώπητο προσκλητήριο «Ιερού Πολέμου»: Ο πόλεμος στο όνομα του Αλλάχ αποτελεί εκδήλωση ευσέβειας (2,177), όποιος σκοτώνεται σ’ αυτό τον πόλεμο πηγαίνει στον παράδεισο (47,4-6) κλπ.
2ος: Το γεγονός πως όλοι αυτοί οι λαθρομετανάστες − στην πλειοψηφία τους Μουσουλμάνοι – ποδηγετούνται,
λόγω θρησκείας, απ’ τους Τούρκους. Χωρίς συστολές, λοιπόν, πιστεύουμε πως αποτελούν
– στη συντριπτική τους πλειοψηφία −
στρατεύματα απόβασης του Ερντογάν, συνιστούν την έξωθεν 5η Φάλαγγά του, όταν και όπου οι συνθήκες το επιτρέψουν, το
επιβάλλουν.
Υπάρχει,
βέβαια, και η οίκοθεν 5η
Φάλαγγα, που απαρτίζεται από τις μίσθαρνες κλήρες της συγκομιδής και τις αργυρώνητες σειρήνες του
εθνομηδενισμού, οι οποίοι με έωλα, ανιστόρητα, ανεπίτρεπτα, ανίερα και
ασύστολα επιχειρήματα, στοχεύουν στην
υποδαύλιση του θυμικού, την απόλυτη αλλοτρίωση και το συνεπαγόμενο ξεπούλημά
μας. Σταμπάρετέ τους απ’ τα επιχειρήματά
τους, όπως:
Βαπτίζουν, ακόμα και τον ίδιο το Χριστό, μετανάστη. Άθεοι στην πλειονότητά τους δε διστάζουν να
επικαλούνται και να παρερμηνεύουν ακόμα
και Γραφές.
Επικαλούνται τα περί «Ξενίου
Διός», υποδαυλίζοντας ρίζες και
πατροπαράδοτα τιμαλφή, προσπαθώντας να ενοχοποιήσουν με το πρόσημο του ρατσιστή,
του ξενόφοβου, του μισαλλόδοξου.
Εξομοιώνουν τους πρόσφυγες του 1922, με τους παράνομους μετανάστες, αγνοώντας ότι οι Έλληνες δεν πήγαν παράνομοι
μετανάστες. Εκδιώχτηκαν από την πρώτη πατρίδα τους και κατέφυγαν στη δεύτερη.
Αποτολμούν να ενοχοποιήσουν, ακόμα και την ίδια μας τη
γλώσσα,
βάζοντας σε καραντίνα τη λέξη «Λαθρομετανάστης»,
που υπάρχει σε όλα τα λεξικά και εννοεί εκείνον που μεταναστεύει παράνομα,
όπως, ακριβώς, αποκαλείται λαθρεπιβάτης,
όποιος επιβαίνει παράνομα, λαθροκυνηγός, όποιος κυνηγά παράνομα κλπ. «Δεν
υπάρχει χυδαία γλώσσα, υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι». Και τούτος ο χαρακτηρισμός είναι ελάσσων της
χυδαιότητάς τους…
Δε διστάζουν,
ακόμη, να ελεεινολογήσουν, να εκφοβίσουν με «λίθο αναθέματος» ανθρώπους που καταυγάζουν με το «άρωμα», τη στάση ζωής,
τους κώδικες αξιών και τη ζείδωρη κοινωνική προσφορά τους, ανθρώπους που λαμπρύνουν την Ύπαρξη. Κραυγαλέο παράδειγμα, ο φωτισμένος Πατέρας Αντώνιος.
Υπάρχουν,
βέβαια, και οι αθεράπευτα πάσχοντες από
κομματική, ιδεοληπτική, ιδεολογηματική, σουρεαλιστική αμβλυωπία και αρκετή δόση βλακείας (η πιο ακαταμάχητη
δύναμη), οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα, μπορεί να φιλοξενήσει τους
¨καταραμένους¨ όπου γης και να παραμένει Ελλάδα... Και αυτοί ρίχνουν λάδι, με
το δικό τους τρόπο, στη φωτιά του
προβλήματος.
Τι χρη δραν, λοιπόν;
Συνοπτικές οι προτάσεις μας:
Συνοπτικές οι προτάσεις μας:
1η: Κλείσιμο, στα κρασπεδικά νησιά, όλων των δομών και δημιουργία νέας, χωρητικότητας έως 500 ατόμων, με μοναδικό αντικείμενο την καταγραφή και την ταυτοποίηση. Τα νησιά μας έχουν ανάγκη από Ακρίτες του θρύλου και της Ιστορίας και όχι από Ακρίτες-Δούρειους Ίππους.
2η: Να σταματήσουν οι ιθύνοντες και οι ποικιλώνυμοι ιησουίτες
κάθε απόπειρα δημιουργίας κοινωνικού αυτοματισμού (μια ομάδα
ανθρώπων εναντίον άλλης στο βωμό αμφιλεγόμενων και πρόσκαιρων συμφερόντων
μικροσυμφερόντων) και να κοινωνήσουμε όλοι – όντες του ίδιου πλοίου πλήρωμα – νάμα
Χεμινγουεϊκό: «Όταν η καμπάνα του πόνου χτυπά, μη ρωτάς για ποιον, χτυπά
για σένα».
3η: Να κινητοποιηθούμε όλοι, σαν μια πυγμή και να
απαιτήσουμε, εδώ και τώρα, το κλείσιμο
των συνόρων μας. Η πατρίδα δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι, όταν,
μάλιστα, αντιμετωπίζει απροκάλυπτες εθνικές απειλές και βρίσκεται σε μια
κρίσιμη θέση στην Ανατολική Μεσόγειο και κοντά στη φλεγόμενη Μέση Ανατολή. Η
κατάσταση αυτή περιπλέκεται και επιβαρύνεται από το σκόπιμο παραμερισμό των
συναρμοδίων κρατικών φορέων από τον άμεσο έλεγχο των συνόρων.
4η: Η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Άσυλο,
δεν μπορεί να εφαρμόζεται μονομερώς, όταν Ευρωπαϊκές
χώρες-μέλη κλείνουν τα σύνορά τους, όταν Μεσογειακές χώρες-μέλη παίρνουν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο των
συνόρων τους και, όταν, ακόμη, χώρες-μη μέλη στα Βαλκάνια κλείνουν τα σύνορά
τους, σε συνεργασία με τις Βρυξέλλες. Είναι,
επίσης, τραγικό και αλλοτριωτικό η χρηματοδότηση του εποικισμού της
Ελλάδας και η μετάλλαξή της σε hot spot της Ευρώπης,
να ευαγγελίζεται από τον Έλληνα Επίτροπο, αρμόδιο για θέματα
μετανάστευσης, ως Ευρωπαϊκή βοήθεια και
αλληλεγγύη προς τη χώρα μας.
Τούτος ο τόπος έχει ποτιστεί και αγιαστεί με ιδρώτα και αίμα στο βωμό της
εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.
Η «σφαγή της Χίου», από τους Τούρκους έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας. Σε σύνολο πληθυσμού, 120.000 κατοίκων, οι σφαγιασθέντες ανέρχονται σε 42.000, οι αιχμάλωτοι σε 52.000 και οι διασωθέντες σε 23.000, από τους οποίους μόνο 2.000 παρέμειναν στο νησί. Τούτο το αίμα μας μοίρανε, έγινε αγάπη για το γενέθλιο τόπο, παρακαταθήκη, πεπρωμένο… Και τούτο ούτε ο Θεός ο ίδιος μπορεί να το πάρει πίσω…
Πέρα από το Διεθνές Δίκαιο, υπάρχει και το Εθνικό Δίκαιο, που είναι υπεράνω του πρώτου, όταν αφορά σε θέματα Εθνικής και Κοινωνικής Συνοχής, Εθνικής Ανεξαρτησίας, Εθνικής Επιβίωσης…
Καμιά μοναξιά και καμιά κατάρα δεν είναι δεινότερη από εκείνη της χαμένης Πατρίδας…
Η «σφαγή της Χίου», από τους Τούρκους έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας. Σε σύνολο πληθυσμού, 120.000 κατοίκων, οι σφαγιασθέντες ανέρχονται σε 42.000, οι αιχμάλωτοι σε 52.000 και οι διασωθέντες σε 23.000, από τους οποίους μόνο 2.000 παρέμειναν στο νησί. Τούτο το αίμα μας μοίρανε, έγινε αγάπη για το γενέθλιο τόπο, παρακαταθήκη, πεπρωμένο… Και τούτο ούτε ο Θεός ο ίδιος μπορεί να το πάρει πίσω…
Πέρα από το Διεθνές Δίκαιο, υπάρχει και το Εθνικό Δίκαιο, που είναι υπεράνω του πρώτου, όταν αφορά σε θέματα Εθνικής και Κοινωνικής Συνοχής, Εθνικής Ανεξαρτησίας, Εθνικής Επιβίωσης…
Καμιά μοναξιά και καμιά κατάρα δεν είναι δεινότερη από εκείνη της χαμένης Πατρίδας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου