Αδολφίσκος έπρεπε να γράφει ο τίτλος, αλλά ας πάει στα κομμάτια. Άλλωστε, το ΚΚΣΕ είναι πράγματι κοντά στην μενταλιτέ του Μαξίμου, που προχθές πήγε τον Λουδοβίκο του άλλη μια καλοκουρδισμένη εκδρομή-κομάντο-hit and run. (Με το κυνηγητό που ξέρουν ότι θα φάνε αν βγουν έξω, έχουν πια γίνει σπεσιαλίστες.)
Για να μην τους την πέσουν, αυτήν τη φορά δεν είπαν σε κανέναν τι ώρα φτάνουν, ούτε βέβαια έδωσαν πρόγραμμα.
Οι κάμερες της πράβντα τιβί-ΕΡΤ περίμεναν να τραβήξουν τον ηγέτη καθώς βγαίνει σόλο από το σινούκ και κατόπιν στήθηκαν σ’ένα ύψωμα, που νωρίτερα είχαν καταλάβει οι σωματοφύλακες του Ναπολέοντα της ελληνικής αριστεράς αποκλείοντας κάθε άλλη δημοσιογραφική κάλυψη.
Εκεί γυρίστηκε το διάγγελμα, υπό το βλέμμα των αυλικών και της κας Τσιπρέσκου, υπό την προστασία των όπλων και των πραιτόρων.
Τέτοια αυτοπεποίθηση από τον πρωθυπουργό που κατά τα άλλα «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια»! Όχι μόνο μακριά από τον λαό και τα μικρόφωνα, αλλά και με αποκλεισμένους τους φωτορεπόρτερ.
Στο νησί είχαν, μαζί με λίγες δεκάδες τοπικών σκληροπυρηνικών, μαζευτεί και συριζαίοι εισαγόμενοι. Μια κυρία που τον υποδέχθηκε στο δημαρχείο, τον είχε υποδέχθηκε επίσης στην πόλη και ενδιαμέσως τον είδε άλλη μία φορά στον δρόμο και τον φίλησε. Απεδείχθη τελικά ότι πρόκειται για βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Πενήντα νομάτοι μπούγιο πηγαινοέρχονταν για να νομίζει ο Τσίπρας ότι έχει λαό.
(Η εν λόγω βουλευτίς, επί τη ευκαιρία, είναι η ίδια που είχε παλαιότερα εκστομίσει το αποκαλυπτικό της κατάρτισης και του γενικού κριτηρίου της: «Τι θα πάθουμε δηλαδή αν πληρώνουμε με δραχμές; Αυτό είναι το ζητούμενο;»)
Μπορεί ο νοσταλγός του Κάστρο, θαυμαστής του Τσάβες και φίλος του Μαδούρο, Τσίπρας, να προσκύνησε τον καπιταλισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι...
αυτομάτως ασπάστηκε την και την φιλελεύθερη δημοκρατία. Αντίθετα, περιτρυγυρισμένος από έναν όμιλο ρισελιέδων και σφουγγοκωλαρίων νεομαρξιστών, επιδεικνύει όλο και εντονότερα συμπτώματα δικτατορισκίτιδας.
Πλέον η ίδια του η παρουσία, ο τρόπος που κινείται και δρα, πόσο μάλλον ομιλεί, αναδίδει έναν βαθιά αντιδημοκρατικό καθεστωτισμό και μια προσήλωση στην εικονολατρεία που θυμίζει προπαγάνδες άλλων πολιτειακών καθεστώτων. Αυτές οι πρώτες μεταμνημονιακές περίπατοι μετά από ειδυλλιακά κυρήγματα μίσους μυρίζουν Λένι Ρίφενσταλ με ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου