Η Ελλάδα, σε αντίθεση προς τις λοιπές χώρες της Ευρώπης, είχε το θλιβερό προνόμιο να εμπλακεί μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, οι συνέπειες του οποίου διαρκούν μέχρι σήμερα.
Ο εμφύλιος της Ισπανίας έγινε πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο δικός μας ήταν συνέπεια και συνέχεια της ξένης εισβολής και κατοχής μεταξύ 1940-45.
Ο ελληνικός εμφύλιος, ή συμμοριτοπόλεμος όπως αρχικά τον αποκαλούσαν, ήταν ένας καταστροφικός και ολέθριος πόλεμος, που δίχασε τους Ελληνες για πολλές δεκαετίες και χάραξε βαθιά την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου μας.
Στρατιωτικά, ο ελληνικός εμφύλιος έληξε τον Αύγουστο του 1949 στον Γράμμο και το Βίτσι, στην οροσειρά αυτή της Πίνδου, όπου διεκτραγωδήθηκε το σύγχρονο ελληνικό δράμα, κατά το οποίο η μία Ελλάδα πολέμησε την άλλη Ελλάδα. Ελληνες κατά Ελλήνων, ο συμπολίτης τον συμπολίτη, ο γείτονας τον γείτονα, ο φίλος τον φίλο, ο αδερφός τον αδερφό. Ο σύγχρονος Πελοποννησιακός πόλεμος, που επιβεβαίωσε τη γνησιότητα της φυλής!
Νικητής του πολέμου αυτού αναδείχθηκε ο εθνικός στρατός υπό την πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης που είχε προκύψει από ελεύθερες εκλογές του 1946, επικεφαλής της οποίας ήταν η κεντροδεξιά παράταξη, υπό την ηγεσία του Θεμιστοκλή Σοφούλη και αργότερα του Αλέξανδρου Διομήδη.
Ο ελληνικός εμφύλιος ήταν ο πόλεμος που δεν έπρεπε να είχε γίνει, διότι το διακύβευμά του, αστικό ή κομμουνιστικό καθεστώς, ήταν από την αρχή ανύπαρκτο, αφού από τον Οκτώβριο του 1944, στη Μόσχα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν είχαν συμφωνήσει ότι μεταπολεμικά η Ελλάδα θα ανήκει στη σφαίρα επιρροής της Δύσης, ενώ, σε αντάλλαγμα, η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα ανήκουν στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ενωσης.
Η συμφωνία αυτή αποτελεί γεγονός πέραν κάθε αμφισβήτησης και προκύπτει από τα επίσημα πρακτικά και τα κείμενα της συνάντησης αυτής. Προς τι λοιπόν ο Εμφύλιος; Γιατί τόσο αίμα, τόσο μίσος, τόσοι νεκροί, τραυματίες, χήρες, ορφανά, φρίκη, εξορίες, διχασμός και τα συνεπακόλουθα;
Ωστόσο, πολιτικά ο ελληνικός εμφύλιος δεν έληξε το 1949 με τη στρατιωτική ήττα, διότι μια σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού, η ευρύτερη ελληνική «Αριστερά», εξακολουθούσε να πιστεύει ότι η επικράτηση της Αριστεράς ήταν η καλύτερη λύση, που εξασφάλιζε την καλύτερη προοπτική για τη χώρα.
Από το 1950 και μετά, με διάφορες μορφές και κομματικούς σχηματισμούς, η Αριστερά προσπάθησε, με πολιτικά μέσα, να ανέλθει στην εξουσία. Παράλληλα, η διαρκής αμφισβήτηση και αντίθεσή της προς τις πολιτικές των κυβερνήσεων των αστικών κομμάτων αποτελούσαν τροχοπέδη και τον κύριο παράγοντα αποτυχίας κάθε μεταρρυθμιστικής πρωτοβουλίας.
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 αποτελούσε εν μέρει νίκη της Αριστεράς, αφού το πολυσυλλεκτικό αυτό κόμμα απευθύνθηκε και στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στους ηττημένους του Εμφυλίου.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης τον Δεκέμβριο του 1991 και η συνακόλουθη κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού Σοσιαλισμού παγκοσμίως αποτέλεσε συντριπτική πολιτική ήττα της Αριστεράς, αφού με τον τρόπο αυτό αποδείχθηκε ότι η επί 70 και πλέον χρόνια εφαρμογή του Μαρξισμού – Λενινισμού δεν οδήγησε τις χώρες στον σοσιαλιστικό παράδεισο, αλλά στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εντούτοις, η ευρύτερη Αριστερά με διάφορες ονομασίες, ανανεωτική, δημοκρατική, ευρωπαϊκή, ριζοσπαστική, οικολογική κ.ά, εξακολούθησε να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί κάτι το διαφορετικό, που μπορεί να προσφέρει μια σύγχρονη διακυβέρνηση στη χώρα.
Η ανάληψη της εξουσίας από την Αριστερά έγινε το 2015 με τις διπλές εκλογές, που διεξήχθησαν υπό το διχαστικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουνε». Υπό τις γνωστές συνθήκες της πτώχευσης της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ ανεδείχθη πρώτη πολιτική δύναμη με ποσοστό 36%, δηλαδή, στους εκατό (100) Ελληνες τον ψήφισαν μόνο τριάντα έξι (36), ποσοστό που δεν ήταν ικανό από μόνο του να δώσει την εξουσία, αφού με όρους «απλής και άδολης» αναλογικής, ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε μεν πρώτο κόμμα αλλά εξέλεξε 96 μόνο βουλευτές. Εντούτοις, αν και μειοψηφία, ανέβηκε στην εξουσία διότι, χάρη στον εκλογικό νόμο, έλαβε, ως πρώτο κόμμα, το μπόνους των 50 εδρών και ακολούθως με την κυβερνητική συνεργασία του ακροδεξιού κόμματος των ΑΝΕΛ, εξασφάλισε τις αναγκαίες για την κυβερνητική πλειοψηφία έδρες. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, έστω και με αυτό τον τρόπο, χρησιμοποιώντας ένα ακροδεξιό «δεκανίκι», ήταν η πολιτική δικαίωση των ηττημένων του Εμφυλίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επί τέσσερα περίπου χρόνια στην εξουσία δεν κατάφερε να προσφέρει τίποτα το άξιο λόγου. Τουναντίον, στις μεγάλες και κρίσιμες στιγμές, με αποκορύφωμα το Ολοκαύτωμα στις πυρκαγιές σε Ραφήνα - Μάτι - Μαραθώνα, απέδειξε την ιδεολογική και στελεχική του ένδεια και την κυβερνητική του ανεπάρκεια και ανευθυνότητα. Στον ελάχιστο δε πολιτικό χρόνο που απομένει τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Ετσι τέλειωσε ο μύθος της σύγχρονης Αριστεράς.
Τον Ιούλιο του 2018 έληξε και πολιτικά ο ελληνικός εμφύλιος, με την ευρύτερη Αριστερά να αποτελεί πλέον για τον ελληνικό λαό εφιαλτική ανάμνηση.
Ο ελληνικός λαός κατάλαβε...
ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες της Αριστεράς.
Κατάλαβε το ψευτοδίλημμα Δεξιά ή Αριστερά.
Με την εμπειρία που απέκτησαν, είναι καιρός, έστω και καθυστερημένα, όλοι οι Ελληνες απαλλαγμένοι από τις προκαταλήψεις και τις ιδεολογικές εμμονές του παρελθόντος, να βαδίσουν στο μέλλον ενωμένοι, για μια καλύτερη Ελλάδα, έχοντες ως μοναδικό κριτήριο την ικανότητα, τη γνώση, την εμπειρία, την τιμιότητα και την αλήθεια.
Στην προσπάθεια αυτή πολλά θα κριθούν και από την ικανότητα και βούληση των αστικών κομμάτων να ανανεωθούν και να εκσυγχρονιστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου